Dans un arrêt subséquent (41) , la Cour a souligné que l'article 6, paragraphes 1 et 3, de la Convention européenne des droits de l'homme est méconnu dès que l'accusé est privé de son droit d'être représenté à l'audience, « nonobstant le fait que la [juridiction] a rendu un arrêt par défaut susceptible d'opposition ».
In een daaropvolgend arrest (41) heeft het Hof benadrukt dat artikel 6, lid 1 en lid 3, van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens geschonden is wanneer aan de beschuldigde het recht wordt ontzegd om ter terechtzitting vertegenwoordigd te worden ook al heeft het gerecht een verstekvonnis geveld waartegen verzet kan worden aangetekend.