La suppression de l’obligation faite au préalable de revêtir les produits passibles de l’
écotaxe du numéro d’enregistrement du redevable, imposée par l’arrêt n° 126.158 du Conseil d’État du 8 décembre 2003, associée au remplacement de l’écotaxe perçue sur les récipients pour boissons par une cotisation d’emballage régie par ses propres dispositi
ons légales et pour laquelle l’enregistrement du redevable n’est pas requis, a rendu superflu le maintien du système de substitution pour les produits restant soumis à l’écotaxe (les appareils
...[+++]photographiques jetables, les piles et les récipients contenant certains produits industriels) d’autant que, en l’absence dudit numéro d’enregistrement, il était nécessaire d’identifier les fournisseurs des détaillants pour assurer un contrôle fiscal efficient.Door de afschaffing van de verplichting tot het voorafgaandelijk
aanbrengen van het registratienummer van de belastingplichtige op de producten onderworpen aan milieutaks opgelegd door het arrest nr. 126-158 van 8 december 2003 van de Raad van State en de vervanging van de milieutaks op drankverpakkingen door een verpakkingsheffing, waarvoor eigen wettelijke bepalingen gelden en waarvoor een registratie van de belastingplichtige zoals voorheen niet is vereist, heeft het systeem van indeplaatsstelling geen bestaanreden meer voor de resterende producten onderworpen aan milieutaks (de wegwerpfototoestellen, de batterijen en de verpakkingen
...[+++]die sommige nijverheidsproducten bevatten). Bovendien is het, bij gebrek aan het genoemde registratienummer, noodzakelijk dat de leveranciers van de kleinhandelaars geïdentificeerd worden met het oog op een efficiënte fiscale controle.
