Concrètement, cela veut dire que si une personne européenne — en situation d'indigence — se présente, durant les trois mois de son arrivée en Belgique (ou après si elle a introduit une demande de séjour en vue de travailler), à l'hôpital car elle est sur le point d'accoucher, ou a été renversée par une voiture ou est en phase terminale d'un cancer par exemple, l'hôpital en question sera confronté à la situation suivante: soit il l'hospitalise à ses frais soit il la refuse et s'abstient de porter assistance à une personne en danger.
Wanneer een behoeftige EU-burger (bijvoorbeeld : een vrouw die op het punt staat te bevallen, iemand die door een auto is aangereden of een terminale kankerpatiënt) zich in het ziekenhuis meldt gedurende de eerste drie maanden na zijn of haar aankomst in België (of eventueel na een langere periode als de betrokkene een verblijfsvergunning heeft aangevraagd om hier te werken), dan staat dat ziekenhuis met de huidige stand van de wetgeving voor de volgende keuze : ofwel wordt de betrokkene op eigen kosten opgenomen, ofwel weigert het ziekenhuis hem of haar en ziet het dus af van bijstand aan een persoon in gevaar.