Pourquoi ce modèle qui est valable pour décider de l'internement (et il est évident que ce moment constitue un moment crucial de toute la procédure puisqu'il oriente la personne vers l'internement ou vers une peine classique) ne l'est-il plus au moment de décider de la libération ?
Waarom is dit model dat geldig is om over de internering te beslissen (en het is evident dat dit een cruciaal moment is in elke procedure, aangezien het de persoon oriënteert naar de internering of naar de klassieke straf) dat niet meer op het moment van de beslissing tot invrijheidstelling ?