Traduction de «même constitution demeure largement » (Français → Néerlandais) :

87. On éprouve en effet quelque difficulté à voir le principe de subsidiarité invoqué aux fins de justifier l'insertion dans la Constitution de droits issus de la CDE, lorsque, dans un même temps, la même Constitution demeure largement muette concernant, par exemple, le droit à la vie ou les droits du procès équitable, garantis de manière non moins subsidiaire par le droit international et européen des droits de l'homme.
87. Het doet immers vreemd aan dat hier het subsidiariteitsprincipe wordt aangevoerd ter rechtvaardiging van de invoering in de Grondwet van de rechten uit het VRK, terwijl in diezelfde Grondwet praktisch niets staat over bijvoorbeeld het recht op leven of het recht op een eerlijk proces, die op even subsidiaire wijze worden gewaarborgd door het internationaal en Europees recht aangaande de rechten van de mens.

Même dans les pays offrant aux doctorants d'importantes prestations de sécurité sociale, les droits liés à la maternité pendant les études de doctorat demeurent largement insuffisants.
Zelfs in landen met uitgebreide sociale voorzieningen ten behoeve van doctoraalkandidaten, is de situatie rond de moederschapsrechten gedurende de doctoraalstudie over het algemeen nog onbevredigend.

Les objectifs stratégiques demeurent largement les mêmes: articulation entre développement économique et cohésion sociale, intégration de la politique d'insertion dans les interventions sectorielles concernées, modernisation des systèmes de protection sociale, développement de programmes intégrés visant des groupes et des régions, extension des réseaux de services et d'équipement, égalité entre hommes et femmes, participation des agents aux niveaux central/régional/local.
De strategische doelen komen in grote lijnen met elkaar overeen: samenhang tussen economische ontwikkeling en sociale cohesie, mainstreaming van integratie in het relevante sectorale beleid, modernisering van de stelsels van sociale bescherming, ontwikkeling van geïntegreerde programma's gericht op specifieke groepen en regio's, uitbreiding van de netwerkdiensten en -voorzieningen, gelijkheid van mannen en vrouwen, participatie van ambtenaren op centraal, regionaal en lokaal niveau.

« L'article 1253ter/5, in fine, du Code judiciaire (étant l'alinéa 3 relatif aux violences conjugales), lequel exclut expressément de son champ d'application les concubins de fait, ne viole-t-il pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales, telle la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il exclut, dans un contexte en fait où le juge du fond, saisi de demandes concurrentes de se voir attribuer la jouissance de l'immeuble indivis le temps que les opérations de liquidation-partage se déroulent, demandes pour lesquelles il se déclare expressément compétent (ce qui exclut toute interprétation de la question posée sous la forme d'un accès au juge) et constate expressément l'existence, entre lesdits concubins de fait, d'une communauté de vie établie depuis plus de 12 ans, communauté certaine, indiscutable et largement comparable à celles qui résultent d'un mariage ou d'une cohabitation légale (dont la durée et/ou l'intensité sont parfois d'ailleurs bien moindres), celui des concubins de fait victime d'un fait visé à l'article 375, 398 à 400, 402, 403 ou 405 du Code pénal ou d'une tentative de commettre un fait visé à l'article 375, 393, 394 ou 397 du même Code, ou s'il existe des indications sérieuses de tels comportements, de pouvoir jouir automatiquement à sa demande et sauf circonstances exceptionnelles, du droit d'occuper l'immeuble indivis, ce qui lui est manifestement préjudiciable et susceptible de créer une discrimination entre les familles/communautés de vie selon qu'elles sont constituées de partenaires mariés, cohabitants légaux ou cohabitants de fait, à une époque où le concubinage de fait est un modèle de vie en commun largement répandu, voire majoritaire, le tout dans un contexte en fait ci-avant rappelé, sachant également et surabondamment que des unions de fait se clôturent régulièrement après une communauté de vie comparable voire plus intense encore que celle lié ...
« Schendt artikel 1253ter/5, in fine, van het Gerechtelijk Wetboek (namelijk het derde lid met betrekking tot partnergeweld), dat de feitelijk samenwonenden uitdrukkelijk van het toepassingsgebied ervan uitsluit, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere, supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het, in een feitelijke context waarin de bodemrechter, bij wie concurrerende vorderingen zijn ingesteld om, gedurende de tijd dat de verrichtingen van vereffening-verdeling plaatsvinden, het genot van het gebouw in onverdeeldheid toegewezen te krijgen, vorderingen waarvoor hij zich uitdrukkelijk bevoegd verklaart (hetgeen elke interpretatie van de gestelde vraag in de vorm van een toegang tot de rechter uitsluit) en bij de genoemde feitelijk samenwonenden uitdrukkelijk het bestaan vaststelt van een sinds meer dan 12 jaar gevestigde levensgemeenschap, een zekere, onbetwistbare gemeenschap die ruimschoots vergelijkbaar is met die welke het gevolg zijn van een huwelijk of van een wettelijke samenwoning (waarvan de duur en/of de intensiteit soms trouwens heel wat minder zijn), die feitelijk samenwonende die het slachtoffer is van een feit als bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, of van een poging om een feit te plegen als bedoeld in de artikelen 375, 393, 394 of 397 van hetzelfde Wetboek, of indien er ernstige aanwijzingen voor dergelijke gedragingen bestaan, belet automatisch op zijn verzoek en behalve bij uitzonderlijke omstandigheden het recht te kunnen genieten het gebouw in onverdeeldheid te betrekken, hetgeen klaarblijkelijk nadelig voor hem is en een discriminatie tussen de gezinnen/levensgemeenschappen kan doen ontstaan naargelang zij bestaan uit gehuwde partners, wettelijk samenwonenden of feitelijk samenwonenden, in een periode waarin het feitelijk samenwonen een ruim verspreide samenlevingsvorm is, die zelfs de meerd ...

« L'article 1253ter/5, in fine, du Code judiciaire, lequel exclut clairement de son champ d'application les concubins de fait, ne viole-t-il pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il exclut, dans l'hypothèse où un concubin de fait se rendrait coupable, à l'égard de son conjoint, d'un fait visé à l'article 375, 398 à 400, 402, 403 ou 405 du Code pénal ou a tenté de commettre un fait visé à l'article 375, 393, 394 ou 397 du même Code, ou s'il existe des indications sérieuses de tels comportements, l'autre cohabitant de fait du droit de demander la jouissance de la résidence conjugale ou commune pour ce motif, ce qui lui est manifestement préjudiciable et susceptible de créer une discrimination entre les familles selon qu'elles sont constituées de partenaires mariés, cohabitants légaux ou cohabitants de fait, à une époque où le concubinage de fait est un modèle de vie en commun largement répandu, voire majoritaire ?
« Schendt artikel 1253ter/5, in fine, van het Gerechtelijk Wetboek, dat de feitelijk samenwonenden duidelijk van het toepassingsgebied ervan uitsluit, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere, supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het, in het geval dat een feitelijk samenwonende zich tegenover de andere schuldig zou hebben gemaakt aan een feit als bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, of heeft gepoogd een feit te plegen als bedoeld in de artikelen 375, 393, 394 of 397 van hetzelfde Wetboek, of indien er ernstige aanwijzingen voor dergelijke gedragingen bestaan, de andere feitelijk samenwonende uitsluit van het recht om, om die reden, het genot van de echtelijke of de gemeenschappelijke verblijfplaats te vorderen, hetgeen klaarblijkelijk nadelig voor hem is en een discriminatie tussen de gezinnen kan doen ontstaan naargelang zij bestaan uit gehuwde partners, wettelijk samenwonenden of feitelijk samenwonenden, in een periode waarin het feitelijk samenwonen een ruim verspreide samenlevingsvorm is, die zelfs de meerderheid uitmaakt ?

Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 13 janvier 2016 en cause de F.D. contre M.V., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 3 février 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 1253ter/5, in fine, du Code judiciaire, lequel exclut clairement de son champ d'application les concubins de fait, ne viole-t-il pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il exclut, dans l'hypothèse où un concubin de fait se rendrait coupable, à l'égard de son conjoint, d'un fait visé à l'article 375, 398 à 400, 402, 403 ou 405 du Code pénal ou a tenté de commettre un fait visé à l'article 375, 393, 394 ou 397 du même Code, ou s'il existe des indications sérieuses de tels comportements, l'autre cohabitant de fait du droit de demander la jouissance de la résidence conjugale ou commune pour ce motif, ce qui lui est manifestement préjudiciable et susceptible de créer une discrimination entre les familles selon qu'elles sont constituées de partenaires mariés, cohabitants légaux ou cohabitants de fait, à une époque où le concubinage de fait est un modèle de vie en commun largement répandu, voire majoritaire ?
Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 13 januari 2016 in zake F.D. tegen M.V., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 3 februari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 1253ter/5, in fine, van het Gerechtelijk Wetboek, dat de feitelijk samenwonenden duidelijk van het toepassingsgebied ervan uitsluit, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere, supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het, in het geval dat een feitelijk samenwonende zich tegenover de andere schuldig zou hebben gemaakt aan een feit als bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, of heeft gepoogd een feit te plegen als bedoeld in de artikelen 375, 393, 394 of 397 van hetzelfde Wetboek, of indien er ernstige aanwijzingen voor dergelijke gedragingen bestaan, de andere feitelijk samenwonende uitsluit van het recht om, om die reden, het genot van de echtelijke of de gemeenschappelijke verblijfplaats te vorderen, hetgeen klaarblijkelijk nadelig voor hem is en een discriminatie tussen de gezinnen kan doen ontstaan naargelang zij bestaan uit gehuwde partners, wettelijk samenwonenden of feitelijk samenwonenden, in een periode waarin het feitelijk samenwonen een ruim verspreide samenlevingsvorm is, die zelfs de meerderheid uitmaakt ?

16. Il résulte toutefois de l'exposé du cadre constitutionnel qui précède qu'indépendamment même de la tutelle exercée principalement par les gouvernements régionaux sur les actes des autorités locales, le principe de l'autonomie locale, qui n'est pas autrement défini dans la Constitution, ne fait pas obstacle à des interventions extrêmement importantes, en fonction de la matière concernée, du législateur fédéral, communautaire ou régional, compte tenu de la marge d'appréciation qui lui est largement reconnue de disqualifier des matières réglées jusque là au niveau provincial ou communal pour les faire relever désormais de l'intérêt général dont il est le garant.
16. Uit de bovenstaande uiteenzetting van het grondwettelijke kader blijkt evenwel dat, los zelfs van het toezicht dat hoofdzakelijk door de gewestregeringen wordt uitgeoefend op de handelingen van de plaatselijke besturen, het beginsel van lokale autonomie, dat niet nader gedefinieerd wordt in de Grondwet, geen beletsel vormt voor uitermate belangrijke ingrepen, naar gelang van de betrokken materie, van de federale wetgever, de gemeenschaps- of de gewestwetgever, gezien de grote beoordelingsruimte die hem is toegekend om aangelegenheden die tot dan toe op provinciaal of gemeentelijk niveau geregeld werden, anders te kwalificeren en voortaan te laten vallen onder het algemeen belang, waarvan hij de hoeder is.

À cet égard, Mme Vermeulen rappelle qu'elle a déjà formulé la même observation lors de la discussion en commission, le 5 novembre 2013 de la remarque C.1.14 relative à l'article 44, paragraphe 3, de la loi du 15 septembre 2006 sur la protection de la concurrence économique, coordonnée le 15 septembre 2006, formulée par le Collège des procureurs généraux dans le rapport annuel 2012. Les problèmes énoncés par le Collège des procureurs généraux sont multiples: la loi sur la protection de la concurrence économique ne prévoit aucune sanction pénale en cas d'atteinte aux règles de la concurrence économique; les auditeurs et les fonctionnaires de la direction générale de la Concurrence n'ont pas la qualité d'officier de police judiciaire auxiliaire du procureur du Roi; la Constitution prévoit en son article 15 que « Le domicile est inviolable; aucune visite domiciliaire ne peut avoir lieu que dans les cas prévus par la loi et dans la forme qu'elle prescrit ». Or, cette loi du 15 septembre 2006 sur la protection de la concurrence, ni aucune autre loi, ne précise les modalités, les formes et la procédure à mettre en œuvre pour l'obtention d'une telle autorisation du juge d'instruction; il est demandé au juge d'instruction d'accomplir un acte juridictionnel qui n'est pas prévu dans le Code d'instruction criminelle mais dans la loi du 15 septembre 2006 qui, au demeurant, n'incrimine pas les atteintes à la concurrence économique.
In dit verband herinnert mevrouw Vermeulen eraan dat zij dezelfde opmerking reeds maakte naar aanleiding van de bespreking in de commissie op 5 november 2013, van de opmerking C.1.14 betreffende artikel 44, paragraaf 3, van de wet van 15 september 2006 tot bescherming van de economische mededinging, gecoördineerd op 15 september 2006, genoteerd door het College van procureurs-generaal in het jaarverslag 2012 : de problemen die het College van procureurs-generaal aankaart zijn meervoudig : deze wet voorziet in geen enkele strafsanctie voor inbreuken op de regels van de economische mededinging; de auditeurs en de ambtenaren van de algemene directie Mededinging beschikken niet over de hoedanigheid van officier van gerechtelijke politie die de procureur des konings bij diens opdrachten bijstaat; artikel 15 van de Grondwet stelt het volgende : « De woning is onschendbaar; geen huiszoeking kan plaats hebben dan in de gevallen die de wet bepaalt en in de vorm die zij voorschrijft » — noch in de wet van 15 september 2006 noch in een andere wet worden de modaliteiten, de vorm en de procedure verduidelijkt die gevolgd moeten worden om een dergelijke machtiging van de onderzoeksrechter te verkrijgen; aan de onderzoeksrechter wordt gevraagd een rechtshandeling te stellen die niet in het Wetboek van strafvordering maar wel in de wet van 15 september 2006 opgenomen werd, die voor het overige de inbreuken op de economische mededinging niet strafbaar stelt.

3. Bien qu'en principe, l'examen, par la section de législation du Conseil d'État, d'un avant-projet de loi portant assentiment à un traité ne s'étende pas au texte du traité même, et que l'examen demeure limité à quelques questions précises, qui font l'objet, s'il y a lieu, d'observations (2), il est fait une exception à ce principe, notamment lorsque le texte du traité ­ ou de ses annexes ­ soulève des questions en ce qui concerne sa compatibilité avec les dispositions de la Constitution ou d'autres normes juridiques de valeur supérieure à la loi (ordinaire).
3. Ofschoon in de regel het onderzoek door de afdeling wetgeving van de Raad van State van een voorontwerp van wet tot goedkeuring van een verdrag zich niet uitstrekt tot de tekst van dat verdrag zelf, en het onderzoek beperkt blijft tot enkele precieze vraagstukken, waarover indien nodig opmerkingen worden gemaakt (2), wordt op die regel een uitzondering gemaakt, onder meer wanneer de tekst van het verdrag ­ of van zijn aanhangsels ­ vragen doet rijzen inzake verenigbaarheid met de bepalingen van de Grondwet of andere boven de (gewone) wet staande rechtsnormen.

Mme Annemie Van de Casteele déclare que la proposition à l'examen répond à une aspiration largement répandue, en particulier au sein des Conseils eux-mêmes, à pouvoir être appelés Parlements au regard de la Constitution.
Mevrouw Annemie Van de Casteele verklaart dat dit voorstel tegemoetkomt aan een wijdverspreide verzuchting, inzonderheid van de Raden zelf, om grondwettelijk als Parlement te worden betiteld.