Traduction de «pas atteinte inutilement » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

fraude portant atteinte aux intérêts financiers de la Communauté | fraude portant atteinte aux intérêts financiers de l'Union | fraude portant atteinte aux intérêts financiers des Communautés européennes
fraude die de financiële belangen van de Unie schaadt | fraude waardoor de financiële belangen van de Unie worden geschaad

atteinte au patrimoine | atteinte aux biens | crimes et délits contre les biens
misdrijf tegen eigendom | vermogenscriminaliteit | vermogensdelict | vermogensmisdrijf

patient atteint du SIDA | personne atteinte du sida | personne vivant avec le sida | sidéen | PAS [Abbr.]
aidspatiënt

Lésions de la pinta [caraté] avec atteinte cardio-vasculaire (A67.2+) Maladie de Chagas avec atteinte cardio-vasculaire NCA (B57.2+)
cardiovasculaire | aandoening NEC bij ziekte van Chagas (chronisch) (B57.2) | cardiovasculaire | laesies van pinta [carate] (A67.2)

Chorée:SAI, avec atteinte cardiaque | rhumatismale, avec atteinte cardiaque de tout type classée en
chorea NNO met hartaandoening | reumatische chorea met elke hartaandoening uit I01.-

rhumatisme articulaire aigu avec atteinte cardiaque
reumatische koorts met aantasting van hart

Atteinte post-herpétique du ganglion géniculé (G53.0*) Névralgie trigéminée post-herpétique (G53.0*) Polynévrite post-zostérienne (G63.0*)
postherpetische | ganglionitis geniculata (G53.0) | postherpetische | polyneuropathie (G63.0) | postherpetische | trigeminusneuralgie (G53.0)

atteinte rénale dans la sclérodermie
renale aantasting bij scleroderma

atteinte d'un disque intervertébral
aandoening van tussenwervelschijf

recevoir les patients réorientés atteints de problèmes oculaires
doorverwezen patiënten met oogaandoeningen ontvangen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

(1) Sur l'exigence qu'une mesure d'action positive ne porte pas atteinte inutilement aux droits d'autrui, voir C.C., arrêt 17/2009, 12 février 2009 ; avis n° 49.473/AG donné le 26 avril 2011 sur une proposition de loi `modifiant la loi du 21 mars 1991 portant réforme de certaines entreprises publiques économiques, le Code des sociétés et la loi du 19 avril 2002 relative à la rationalisation du fonctionnement et de la gestion de la Loterie Nationale afin de garantir la présence des femmes dans le conseil l'administration des entreprises publiques autonomes et des sociétés cotées et de la Loterie Nationale' (Doc. parl. Chambre, 2010-2011, n° 53-211/7).
(1) Over het vereiste dat een maatregel van positieve actie de rechten van derden niet onnodig beperkt, zie GwH 12 februari 2009, nr. 17/2009; advies 49.473/AG, op 26 april 2011 gegeven over een voorstel van wet `tot wijziging van de wet van 21 maart 1991 betreffende de hervorming van sommige economische overheidsbedrijven, tot wijziging van het Wetboek van vennootschappen en tot wijziging van de wet van 19 april 2002 tot rationalisering van de werking en het beheer van de Nationale Loterij, teneinde te garanderen dat vrouwen zitting hebben in de raad van bestuur van de autonome overheidsbedrijven, de genoteerde vennootschappen en de Nationale Loterij' (Parl.St. Kamer 2010-11, nr. 53-211/007).

Cette méthode pourrait, en effet, générer des frais et des délais inutiles voire, dans certaines situations, porter atteinte au droit fondamental d’accès à la justice[42].
Een dergelijke aanpak zou immers aanleiding kunnen geven tot onnodige kosten en vertragingen en in bepaalde gevallen zelfs afbreuk kunnen doen aan het fundamentele recht van toegang tot de rechter[42].

Une mesure d'action positive ne peut être prise que moyennant le respect des conditions suivantes : (1) il doit exister une inégalité manifeste; (2) la disparition de cette inégalité doit être désignée comme un objectif à promouvoir; (3) la mesure d'action positive doit être de nature temporaire, étant de nature à disparaître dès que l'objectif visé est atteint; (4) la mesure d'action positive ne doit pas restreindre inutilement les droits d'autrui (comparer avec l'article 10, § 2, de la loi anti-racisme, article 10, § 2, de la loi générale anti-discrimination et article 16, § 2, de la loi « genre »).
Een maatregel van positieve actie kan slechts worden genomen wanneer aan de volgende voorwaarden is voldaan : (1) er moet een kennelijke ongelijkheid zijn; (2) het verdwijnen van die ongelijkheid moet als een te bevorderen doelstelling worden aangewezen; (3) de maatregel van positieve actie moet van tijdelijke aard zijn en van dien aard dat hij verdwijnt zodra de beoogde doelstelling is bereikt; (4) de maatregel van positieve actie mag de rechten van anderen niet onnodig beperken (vergelijk met artikel 10, § 2, van de Antiracismewet, artikel 10, § 2, van de Algemene Antidiscriminatiewet en artikel 16, § 2, van de Genderwet).

Une mesure d'action positive ne peut être mise en oeuvre que moyennant le respect des conditions suivantes : - il doit exister une inégalité manifeste ; - la disparition de cette inégalité doit être désignée comme un objectif à promouvoir ; - la mesure d'action positive doit être de nature temporaire, étant de nature à disparaître dès que l'objectif visé est atteint ; - la mesure d'action positive ne doit pas restreindre inutilement les droits d'autrui ».
Een maatregel van positieve actie kan slechts worden uitgevoerd mits naleving van de volgende voorwaarden: - er moet een kennelijke ongelijkheid zijn; - het verdwijnen van deze ongelijkheid moet worden aangewezen als een te bevorderen doelstelling; - de maatregel van positieve actie moet van tijdelijke aard zijn en van die aard zijn dat hij verdwijnt zodra de beoogde doelstelling is bereikt; - de maatregel van positieve actie mag andermans rechten niet onnodig beperken" .

Chez nous, la Cour constitutionnelle, dans son arrêt n° 17/2009 du 12 février 2009, sous son considérant B.22.2, a adopté la position suivante: " Une mesure d'action positive ne peut être prise que moyennant le respect des conditions suivantes: 1° il doit exister une inégalité manifeste; 2° la disparition de cette inégalité doit être désignée comme un objectif à promouvoir; 3° la mesure d'action positive doit être de nature temporaire, étant de nature à disparaître dès que l'objectif visé est atteint; 4° la mesure d'action positive ne doit pas restreindre inutilement les droits d'autrui" .
Bij ons, in zijn arrest nr. 17-2009 van 12 februari 2009, in zijn overweging B.22.2, heeft het Grondwettelijk Hof het volgende standpunt ingenomen: " Een maatregel van positieve actie kan slechts worden genomen wanneer aan de volgende voorwaarden is voldaan: 1° er moet een kennelijke ongelijkheid zijn; 2° het verdwijnen van die ongelijkheid moet als een te bevorderen doelstelling worden aangewezen; 3° de maatregel van positieve actie moet van tijdelijke aard zijn en van die aard dat hij verdwijnt zodra de beoogde doelstelling is bereikt; 4° de maatregel van positieve actie mag de rechten van derden niet onnodig beperken" .

Tel que cela ressort du rapport de la commission du Logement et de la Rénovation urbaine, un amendement n° 69 visait à supprimer le dernier alinéa de l'article 29 attaqué, s'inspirant de l'avis de l'Association de la Ville et des Communes de la Région de Bruxelles-Capitale, concernant le règlement-type arrêté par le Gouvernement : « Le règlement-type arrêté par le gouvernement : Les termes utilisés laissent entendre qu'il s'agit d'un modèle de règlement tandis que le commentaire de l'article affirme que ce règlement-type comprendra ' les exigences reprises dans ce chapitre (procédure, critères d'attribution, etc.) '. S'il s'agit d'un modèle dont on peut s'écarter, cette disposition est inutile puisque rien n'empêche le gouvernement de proposer un modèle de règlement facultatif. S'il s'agit d'un document contraignant, fixant notamment les critères de priorité et leur pondération, il se pose trois problèmes : Premièrement, l'habilitation donnée au gouvernement est floue et beaucoup trop large. En effet, lorsqu'il ne s'agit pas d'un simple pouvoir d'exécution portant sur des mesures de détail mais de déléguer une compétence du législateur en faveur du gouvernement, le législateur doit en fixer les éléments essentiels. De plus, l'exercice est encore plus périlleux pour l'application de l'article 23 de la Constitution qui confère au législateur une compétence réservée. Deuxièmement, en fonction du contenu de l'arrêté pris sur cette base, il pourrait y avoir une atteinte disproportionnée à l'autonomie communale en ce qui concerne la gestion du patrimoine communal. Troisièmement, l'AVCB s'interroge sur l'utilité d'un règlement- type contraignant dans la mesure où le règlement d'attribution doit obligatoirement reprendre les principes prévus par le Code » (Doc. parl., Parlement de la région de Bruxelles-Capitale, 2012-2013, A-355/2, pp. 78-79 et 166).
Zoals blijkt uit het verslag van de Commissie voor de Huisvesting en Stadsvernieuwing, strekte een amendement nr. 69 ertoe het laatste lid van het bestreden artikel 29 te schrappen, amendement dat geïnspireerd was op het advies van de Vereniging van de Stad en de Gemeenten van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest over het standaardreglement dat door de Regering was vastgesteld : « Het [door de regering vastgestelde] standaardreglement : de gebruikte termen doen vermoeden dat het gaat over een typereglement, terwijl volgens de commentaar bij het artikel dit standaardreglement de ' in dit hoofdstuk vermelde vereisten zal omvatten (procedure, toewijzingscriteria, enz.) '. Als het gaat over een model waarvan afgeweken mag worden, is die bepaling nutteloos, omdat niets de regering belet een facultatief modelreglement voor te stellen. Als het gaat over een bindend document, waarin met name de criteria voor prioriteit en de afweging ervan bepaald worden, rijzen drie problemen. In de eerste plaats is de aan de regering gegeven machtiging te onduidelijk en veel te ruim. Als het niet gaat over een gewone uitvoerende bevoegdheid betreffende onbelangrijke maatregelen, maar over het overdragen van een bevoegdheid van de wetgever ten gunste van de regering, moet de wetgever de essentiële elementen daarvan bepalen. Bovendien is dat nog riskanter voor de toepassing van artikel 23 van de Grondwet, die de wetgever een voorbehouden bevoegdheid toekent. Ten tweede zou er, naargelang de inhoud van het op die grond genomen besluit, op onevenredige wijze kunnen geraakt worden aan de gemeentelijke autonomie inzake het beheer van het gemeentelijk patrimonium. Ten derde heeft de VSGB vragen bij het nut van een bindend standaardreglement omdat het toewijzingsreglement verplicht is de in de Code vooropgestelde principes te vermelden » (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2012-2013, A-355/2, pp. 78-79 en 166).

— simplifier la procédure d'exécution et de suivi de la peine de travail afin d'assurer son efficacité (exemple: ne pas envoyer de courrier par recommandé quand c'est manifestement inefficace et inutile, l'indispensable information de la personne pouvant être atteinte par des moyens moins coûteux et plus efficaces);
— het vereenvoudigen van de procedure van uitvoering en opvolging van de werkstraf, teneinde de efficiëntie ervan te verzekeren (bijvoorbeeld : geen aangetekend schrijven sturen wanneer dat klaarblijkelijk inefficiënt en nutteloos is, de informatie over de persoon die onmisbaar is kan men ook via minder kostbare en efficiëntere manieren verkrijgen);

Pour le reste, les mesures doivent être temporaires et devront disparaître lorsque l'objectif visé par le législateur sera atteint, et elles ne peuvent limiter inutilement les droits d'autrui (24)».
Voorts moeten de maatregelen van tijdelijke aard zijn en moeten zij verdwijnen zodra het door de wetgever beoogde doel is bereikt, en moeten zij niet onnodig andermans rechten beperken (24)».

Il ressort en effet de la jurisprudence de la Cour d'arbitrage que de telles inégalités correctrices sont possibles lorsqu'une inégalité manifeste est constatée, que la disparition de cette inégalité est désignée comme un objectif à promouvoir, que les mesures sont de nature temporaire et sont destinées à disparaître dès que l'objectif visé par le législateur est atteint et, enfin, qu'elles ne restreignent pas inutilement les droits d'autrui (52).
Uit de rechtspraak van het Arbitragehof blijkt immers dat dergelijke corrigerende ongelijkheden mogelijk zijn wanneer er een kennelijke ongelijkheid bestaat, het verdwijnen van die ongelijkheid als een te bevorderen doelstelling wordt aangewezen, de maatregelen tijdelijk zijn en verdwijnen wanneer het door de wetgever beoogde doel eenmaal is bereikt, en tenslotte zij niet onnodig andermans rechten beperken (52).