Je suis d’accord avec la résolution commune et avec l’objectif de soutenir les demandes du peuple sahraoui et, surtout, sa requête d’autodétermination - qu’il attend depuis trente ans -, mais je sais aussi que cette question doit toujours aller de pair avec celle de la sécurité et de la stabilité aux frontières méridionales de l’Union européenne, et que nous devons composer avec le Maroc, un pays de 30 millions d’habitants où le danger de régression islamiste est latent.
Ik ga akkoord met de gezamenlijke resolutie en de doelstelling om de eisen van de bevolking van de westelijke Sahara te steunen, met name de eis van zelfbeschikking – die na dertig jaar nog steeds niet is ingewilligd –, maar ik ben tevens van oordeel dat dit soort kwesties een evenwichtige benadering vergt, waarin ook aandacht moet worden besteed aan het probleem van de veiligheid en de stabiliteit aan de zuidgrens van de Europese Unie. Wij moeten met andere woorden ook rekening houden met de factor Marokko, een land met 30 miljoen inwoners, waar het gevaar van een terugkeer naar de islam latent aanwezig is.