Traduction de «pouvoir judiciaire était » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

pouvoir judiciaire [ pouvoir de juridiction | pouvoir juridictionnel ]
rechterlijke macht

le pouvoir judiciaire est exercé par les cours et tribunaux
de rechterlijke macht wordt uitgeoefend door de hoven en rechtbanken

le pouvoir judiciaire
rechterlijke macht

pouvoir judiciaire
rechterlijke macht

Toute exécution faite sur la demande des autorités judiciaires ou des pouvoirs publics [qu'ils soient permanents ou temporaires] telle que:asphyxie par gaz | décollation, décapitation (par guillotine) | électrocution | empoisonnement | fusillade | peine capitale | pendaison
elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | asfyxie door gas | elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | onthoofding, decapitatie (door guillotine) | elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | doodstraf NNO | elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | elektrocutie | elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | ophanging | elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | vergiftiging | elke terechtstelling uitgevoerd in opdracht van wettelijke macht of regerende autoriteit (zowel permanent als tijdelijk), zoals | vuurpeloton

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« Le pouvoir judiciaire est-il souverain ? » était le thème de ce premier débat.
“Is de rechterlijke macht soeverein?”, dat was het thema van het eerste debat.

L’actualité de ces dernières années a montré comme il était difficile d’ordonner et de respecter la souveraineté du pouvoir judiciaire.
De actualiteit heeft de jongste jaren bewezen hoe moeilijk het wel is om de soevereiniteit van de rechterlijke macht te bevelen en na te leven.

Comme il est dit en B.11.4, le législateur était conscient du fait que tous les citoyens ne disposeraient pas de l'infrastructure requise et des aptitudes et connaissances nécessaires pour pouvoir consulter une adresse judiciaire électronique, de sorte que l'autorité compétente ne procédera à l'attribution effective d'une adresse judiciaire électronique à chaque citoyen que lorsque cette infrastructure sera disponible et que ces aptitudes et connaissances auront été acquises de façon suffisante et pour tous les groupes de population.
Zoals is vermeld in B.11.4 was de wetgever zich ervan bewust dat niet iedereen over de benodigde infrastructuur en de vereiste vaardigheden en kennis beschikt om een gerechtelijk elektronisch adres te kunnen raadplegen en zal de bevoegde overheid pas tot de daadwerkelijke toewijzing van een gerechtelijk elektronisch adres aan elke burger overgaan wanneer die infrastructuur voorhanden is en die vaardigheden en kennis in voldoende mate en voor alle bevolkingsgroepen verwezenlijkt zijn.

Il a été constaté dans le rapport de 2014 établi au titre du MCV qu'en dépit de l'adoption de certaines mesures importantes pour réformer sa gestion, le Conseil supérieur de la magistrature n'était pas largement considéré comme «une autorité autonome et indépendante en mesure de défendre efficacement l'indépendance de l'appareil judiciaire par rapport au pouvoir exécutif et au Parlement».[5] En 2014, les travaux du CSM ont continué de susciter des controverses, plusieurs incidents étant intervenus en ce qui concerne des nominations, des révocations ou le contrôle de l’application par les tribunaux du système d’attribution aléatoire des affaires.
In het CVM-verslag van 2014 werd vastgesteld dat, hoewel in 2014 een aantal belangrijke stappen zijn gezet op het gebied van bestuurlijke hervorming, de HRJ niet algemeen werd beschouwd als "een zelfstandige en onafhankelijke autoriteit die de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht ten opzichte van de uitvoerende macht en het parlement doeltreffend kan verdedigen"[5]. De werkzaamheden van de HRJ bleven ook in 2014 controversieel; er waren verschillende incidenten met betrekking tot benoemingen, ontslagen of de controle op de toepassing door de rechtbanken van het systeem van de lukrake toewijzing van rechtszaken.

A supposer, compte tenu de ce qui est dit en B.8, que la remise d'amendes pénales était possible sur la base de l'article 1675/13, § 3, du Code judiciaire, avant l'entrée en vigueur des dispositions en cause, le juge n'était pas tenu de prononcer la remise totale, eu égard au pouvoir de décision dont il dispose en vertu de l'article 1675/13bis du Code judiciaire.
Indien, rekening houdend met hetgeen in B.8 is vermeld, zou worden aangenomen dat, vóór de totstandkoming van de in het geding zijnde bepalingen, de kwijtschelding van penale boeten niet onmogelijk was op grond van artikel 1675/13, § 3, van het Gerechtelijk Wetboek, dan was de rechter niet tot de totale kwijtschelding ervan verplicht, gelet op de beslissingsmacht waarover hij op grond van artikel 1675/13bis van het Gerechtelijk Wetboek beschikt.

Dans les rapports sur la Bulgarie et la Roumanie, l’on a également déclaré sans cesse que la corruption était omniprésente et que la force de la police et du pouvoir judiciaire était absolument inadéquate.
Ook in de verslagen over Bulgarije en Roemenië werd telkens weer gesteld dat corruptie alom tegenwoordig is en de slagkracht van politie en justitie totaal onvoldoende.

20. confirme ses préoccupations concernant la situation des droits de l'homme en Russie, ainsi que l'absence d'état de droit et d'un pouvoir judiciaire indépendant; se déclare particulièrement préoccupé par l'affaire Sergueï Magnitski, notamment en ce qui concerne l'impunité des personnes dont la culpabilité dans la mort de ce dernier a été établie; prend acte du rapport publié en juillet 2011 par le Conseil pour les droits de l'homme du président Medvedev, qui apportait la preuve que l'arrestation de Sergueï Magnitski était illégale et que sa détention s'était accompagnée de coups et de tortures destinés à extorquer des aveux de culpabilité; relève la décision prise en 2011 par le département d'État des États-Unis, le Foreign Office britannique et le Parlement néerlandais, à la suite de l'inaction des autorités russes, d'imposer une interdiction de visa à une soixantaine de fonctionnaires russes qui auraient été impliqués dans la mort de Sergueï Magnitski;
20. herhaalt zijn bezorgdheid over de mensenrechtensituatie in Rusland en over het feit dat Rusland geen rechtsstaat is en geen onafhankelijke rechterlijke macht heeft; uit met name zijn ernstige bezorgdheid over de zaak Sergej Magnitski, onder meer het feit dat diegenen die schuldig zijn bevonden aan zijn dood, niet worden bestraft; neemt kennis van het in juli 2011 verschenen verslag van de Mensenrechtenraad van president Medvedev, waarin bewezen wordt dat Sergej Magnitski onrechtmatig is gearresteerd en dat hij tijdens zijn gevangenhouding is geslagen en gemarteld om hem een schuldbekentenis te ontlokken; wijst erop dat het Amerikaanse en het Britse Ministerie van Buitenlandse Zaken en het Nederlandse parlement in 2011 naar aanleiding van het nalatig optreden van de Russische autoriteiten hebben besloten niet langer visa te verstrekken aan 60 Russische functionarissen tegen wie de verdenking bestaat dat ze betrokken zijn geweest bij de dood van Sergej Magnitski;

19. confirme ses préoccupations concernant la situation des droits de l'homme en Russie, ainsi que l’absence d’état de droit et d’un pouvoir judiciaire indépendant; se déclare particulièrement préoccupé par l’affaire Sergueï Magnitski, notamment en ce qui concerne l’impunité des personnes dont la culpabilité dans la mort de ce dernier a été établie; prend acte du rapport publié en juillet 2011 par le Conseil pour les droits de l'homme du président Medvedev, qui apportait la preuve que l'arrestation de Sergueï Magnitski était illégale et que sa détention s'était accompagnée de coups et de tortures destinés à extorquer des aveux de culpabilité; relève la décision prise en 2011 par le département d'État des États-Unis, le Foreign Office britannique et le Parlement néerlandais, à la suite de l'inaction des autorités russes, d'imposer une interdiction de visa à une soixantaine de fonctionnaires russes qui auraient été impliqués dans la mort de Sergueï Magnitski;
19. herhaalt zijn bezorgdheid over de mensenrechtensituatie in Rusland en over het feit dat Rusland geen rechtsstaat is en geen onafhankelijke rechterlijke macht heeft; uit met name zijn ernstige bezorgdheid over de zaak Sergej Magnitski, onder meer het feit dat diegenen die schuldig zijn bevonden aan zijn dood, niet worden bestraft; neemt kennis van het in juli 2011 verschenen verslag van de Mensenrechtenraad van president Medvedev, waarin bewezen wordt dat Sergej Magnitski onrechtmatig is gearresteerd en dat hij tijdens zijn gevangenhouding is geslagen en gemarteld om hem een schuldbekentenis te ontlokken; wijst erop dat het Amerikaanse en het Britse Ministerie van Buitenlandse Zaken en het Nederlandse parlement in 2011 naar aanleiding van het nalatig optreden van de Russische autoriteiten hebben besloten niet langer visa te verstrekken aan 60 Russische functionarissen tegen wie de verdenking bestaat dat ze betrokken zijn geweest bij de dood van Sergej Magnitski;

Dans une société de l’information, le pouvoir des médias est réellement un pouvoir public que Montesquieu, s’il était vivant aujourd’hui, aurait essayé de mettre en équilibre par rapport aux autres pouvoirs: le pouvoir législatif, le pouvoir exécutif et le pouvoir judiciaire.
De macht van de media in een informatiemaatschappij is een ware publieke macht, waarvan Montesquieu – als hij vandaag de dag zou hebben geleefd – geprobeerd zou hebben om deze in evenwicht te brengen met de andere machten: de wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke macht.

Lors d'une réunion de la commission des affaires étrangères en janvier 2003, le ministre des affaires étrangères de l'Iran a souligné les dispositions particulières de la loi islamique et le fait que la séparation des pouvoirs en Iran était susceptible d'entraîner la résistance du pouvoir judiciaire aux réformes du gouvernement, en particulier en ce qui concerne la lapidation et les exécutions publiques.
Op een bijeenkomst van de Commissie buitenlandse zaken in januari 2003 legde de minister van Buitenlandse Zaken van Iran de nadruk op de bijzondere bepalingen van de islamitische wetgeving alsmede op het feit dat de scheiding der machten in Iran ertoe kan leiden dat hervormingen van de regering op weerstand kunnen stuiten van de rechterlijke macht, met name als het gaat om steniging en openbare executies.