Quand on voit la genèse de la loi de 1962 ratifiant l'adhésion à l'OTAN, et les engagements pris par le premier ministre devant le parlement, et plus particulièrement par devant le sénateur Rolin, ne peut-on pas estimer que la volonté du législateur découle des travaux préparatoires, et que cette interprétation fait foi au vu des déclarations gouvernementales.
Wanneer men de wordingsgeschiedenis bekijkt van de wet van 1962 tot ratificatie van de toetreding tot de NAVO en de verbintenissen die de eerste minister voor het parlement, meer bepaald ten overstaan van senator Rolin, is aangegaan, kan men er vanuit gaan dat de wil van de wetgever uit de parlementaire voorbereiding voortvloeit en dat die interpretatie in het licht van de regeringsverklaringen geldig is.