Dans six États membres, les autorisations d'acquisition et de détention d'armes à feu de la catégorie B constituent des autorisations distinctes, alors que dans neuf États membres, elles prennent ou peuvent prendre la forme d'une décision administrative unique, comme le prévoit l'article 7, paragraphe 3, de la directive.
In zes lidstaten is een aparte vergunning voor de verwerving en voor het voorhanden hebben van vuurwapens van categorie B vereist, terwijl dit in de negen andere lidstaten in een enkele administratieve beslissing is belichaamd, een mogelijkheid waarin door artikel 7, lid 3, van de richtlijn wordt voorzien.