Le commissaire royal à la réforme du Code pénal, R. Legros,
proposa en 1985 que soit instauré un « tribunal d'application », en f
aisant notamment la réflexion suivante: « Ce qu'il faut souligner et ne jamais perdre de vue, c'est que la peine d'abord fixée par le juge, devient, dans le droit pénal moderne, et de plus en plus, susceptible d'adaptations diverses, l'occasion d'un traitement adéquat en vue de la réinsertion sociale; dès lors la liberté de l'homme se joue à différents stades et avec une intensité diverse mais il s'agit tou
...[+++]jours de liberté dont le respect et la protection sont confiées principalement au pouvoir judiciaire ».De koninklijke commissaris voor de hervorming van het Strafwetboek, R. Legros, stelde in 1985 de oprichting van een « executierechtbank » voor onder meer met de volgende bedenking : « Wat moet wor
den onderstreept en nooit uit het oog verloren is dat de straf, die eerst door de rechter is vastgesteld, in het moderne strafrecht meer en meer vatbaar is voor diverse aanpassingen, de gelegenheid wordt voor een passende behandeling met het oog op wederinpassing in de maatschappij en dat de vrijheid van de mens aldus op het spel staat in verschillende stadia en met diverse intensiteit; maar het gaat altijd om vrijheid waarvan de eerbiediging e
...[+++]n de bescherming in hoofdzaak aan de rechterlijke macht is toevertrouwd».