Traduction de «réparation toute action » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

toute prise de position ou toute action nationale envisagée en application d'une action commune
elke nationale standpuntbepaling of een nationaal optreden op grond van een gemeenschappelijk optreden

allocation | indemnité de dégats miniers | réparation(l'action)
vergoeding wegens mijnschade

action en dommages-intérêts | action en indemnité | action en réparation | action en réparation du dommage | recours en dommages-intérêts
eis tot schadevergoeding | schadevergoedingsactie | vordering tot schadeloosstelling | vordering tot schadevergoeding

action en réparation
rechtsvordering tot herstel

action en réparation collective
rechtsvordering tot collectief herstel

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

1. Réparation de dommages affectant les eaux ou les espèces et habitats naturels protégés La réparation de dommages environnementaux liés aux eaux ainsi qu'aux espèces ou habitats naturels protégés s'effectue par la remise en l'état initial de l'environnement par une réparation primaire, complémentaire et compensatoire, où : a) la réparation « primaire » désigne toute mesure de réparation par laquelle les ressources naturelles endommagées ou les services détériorés retournent à leur état initial ou s'en rapprochent; b) la réparation « complémentaire » désigne toute mesure de réparation entreprise à l'égard des ressources naturelles ou des services afin de compenser le fait que la réparation primaire n'aboutit pas à la restauration complète des ressources naturelles ou des services; c) la réparation « compensatoire » désigne toute action entreprise afin de compenser les pertes intermédiaires de ressources naturelles ou de services qui surviennent entre la date de survenance d'un dommage et le moment où la réparation primaire a pleinement produit son effet; d) les « pertes intermédiaires » : des pertes résultant du fait que les ressources naturelles ou les services endommagés ne sont pas en mesure de remplir leurs fonctions écologiques ou de fournir des services à d'autres ressources naturelles ou au public jusqu'à ce que les mesures primaires ou complémentaires aient produit leur effet.
1. Herstel van schade aan wateren en aan beschermde soorten of natuurlijke habitats Herstel van milieuschade aan wateren en aan beschermde soorten of natuurlijke habitats wordt bereikt door het milieu tot zijn referentietoestand terug te brengen middels primair, complementair en compenserend herstel, die als volgt gedefinieerd worden : a) "primair" herstel : herstelmaatregelen waardoor aangetaste natuurlijke rijkdommen en/of ecosysteemfuncties tot de referentietoestand worden teruggebracht; b) "complementair" herstel : herstelmaatregelen met betrekking tot natuurlijke rijkdommen en/of ecosystemen ter compensatie van het feit dat primair herstel niet tot volledig herstel van de aangetaste natuurlijke rijkdommen en/of ecosysteemfuncties leidt; c) "compenserend" herstel : maatregelen ter compensatie van tussentijdse verliezen van natuurlijke rijkdommen en/of ecosysteemfuncties die zich voordoen tussen het tijdstip waarop de schade ontstaat en het tijdstip waarop het primair herstel zijn volledige uitwerking heeft bereikt; d) "tussentijdse verliezen" : verliezen die het gevolg zijn van het feit dat de aangetaste natuurlijke rijkdommen en/of functies van natuurlijke rijkdommen hun ecologische functies niet kunnen vervullen of geen functies kunnen vervullen voor andere natuurlijke rijkdommen of het publiek totdat de primaire of complementaire maatregelen hun uitwerking hebben bereikt.

La question préjudicielle concerne l'article 2262bis, § 1, alinéa 2, du Code civil, qui dispose : « Par dérogation à l'alinéa 1, toute action en réparation d'un dommage fondée sur une responsabilité extra-contractuelle se prescrit par cinq ans à partir du jour qui suit celui où la personne lésée a eu connaissance du dommage ou de son aggravation et de l'identité de la personne responsable ».
De prejudiciële vraag heeft betrekking op artikel 2262bis, § 1, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek, dat bepaalt : « In afwijking van het eerste lid verjaren alle rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid door verloop van vijf jaar vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon ».

Toutefois, si une action en réparation de dommage par pollution est intentée en vertu de la Convention de 1992 sur la responsabilité devant un tribunal d'un État contractant à la Convention de 1992 sur la responsabilité mais non au présent Protocole, toute action contre le Fonds complémentaire visée à l'article 4 du présent Protocole peut au choix du demandeur, être intentée soit devant le tribunal compétent de l'État où se trouve le siège principal du Fonds complémentaire, soit devant tout tribunal d'un État contractant au présent Protocole qui a compétence en vertu de l'article IX de la Convention de 1992 sur la responsabilité.
Indien echter een vordering tot vergoeding voor schade door verontreiniging krachtens het aansprakelijkheidsverdrag van 1992 is ingesteld bij een rechter in een staat die partij is bij het aansprakelijkheidsverdrag van 1992 maar niet bij dit Protocol, wordt de vordering tegen het bijkomend fonds krachtens artikel 4 van dit Protocol, naar keuze van de eiser, ingesteld bij een rechter van de staat waar de hoofdzetel van het bijkomend fonds is gevestigd of bij een op grond van artikel IX van het aansprakelijkheidsverdrag van 1992 bevoegde rechter van een staat die partij is bij dit Protocol.

3. Nonobstant le paragraphe 1, si une action en réparation de dommage par pollution contre le Fonds de 1992 est intentée devant un tribunal d'un État contractant à la Convention de 1992 portant création du Fonds mais non au présent Protocole, toute action apparentée contre le Fonds complémentaire peut, au choix du demandeur, être intentée soit devant le tribunal compétent de l'État où se trouve le siège principal du Fonds complémentaire soit devant tout tribunal d'un État contractant qui a compétence en vertu du paragraphe 1.
3. Ongeacht lid 1, wordt, indien een vordering tot vergoeding voor schade door verontreiniging tegen het fonds van 1992 is ingesteld bij een rechter in een staat die partij is bij het fondsverdrag van 1992 maar niet bij dit Protocol, een daarmee samenhangende vordering tegen het bijkomend fonds, naar keuze van de eiser, ingesteld bij een rechter van de staat waar de hoofdzetel van het bijkomend fonds is gevestigd of bij een op grond van lid 1 bevoegde rechter van een verdragsluitende staat.

Les dispositions de l'article 5 de la loi du 6 août 1993, à savoir celles permettant au Fonds de 1992 de se porter partie intervenante à toute action en réparation ainsi qu'à toute partie de notifier au Fonds de 1992 une action contre le propriétaire du navire, sont étendues au Fonds complémentaire; il est ainsi répondu à l'exigence établie par l'article 7.1 du Protocole de 2003.
De bepalingen van artikel 5 van de wet van 6 augustus 1993, met name die welke het Fonds van 1992 de mogelijkheid bieden als tussenkomende partij op te treden bij elke vordering tot vergoeding en aan elke partij de mogelijkheid bieden om het Fonds van 1992 op de hoogte brengen van een vordering tegen de eigenaar van het schip, worden uitgebreid tot het bijkomend Fonds. Aldus wordt beantwoord aan de eis van artikel 7.1 van het Protocol van 2003.

En outre, l’article 2262bis du Code civil prévoit un délai de prescription de dix ans pour toutes les actions personnelles et de cinq ans pour toute action en réparation d’un dommage fondée sur une responsabilité extra-contractuelle.
Daarnaast voorziet artikel 2262bis van het Burgerlijk Wetboek in een verjaringstermijn van tien jaar voor alle persoonlijke rechtsvorderingen en een verjaringstermijn van vijf jaar voor alle vorderingen wegen buitencontractuele aansprakelijkheid.

Il y a tout d'abord un problème d'interprétation lié au fait que toute action en réparation d'un dommage fondée sur une responsabilité extra-contractuelle se prescrit par cinq ans.
Vooreerst rijst een interpretatieprobleem door het feit dat alle rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid verjaren door verloop van vijf jaar.

VIII. - Dispositions diverses Art. 23. Le Fonds wallon des calamités naturelles est subrogé, à concurrence du montant des indemnités allouées, aux droits et actions des bénéficiaires du présent décret, à l'égard de toute personne physique ou morale ainsi que de toute personne de droit public belge, étrangère ou internationale, tenue de couvrir ou de réparer en tout ou en partie les dommages indemnisés.
VIII. - Diverse bepalingen Art. 23. Het "Fonds wallon des calamités naturelles" wordt ten belope van het bedrag van de toegekende vergoedingen in de rechten en handelingen van de in dit decreet bedoelde rechthebbenden gesteld t.o.v. elke natuurlijke of rechtspersoon alsook van elke Belgische, buitenlandse of internationale publiekrechtelijke persoon die ertoe verplicht is de vergoede schade geheel of gedeeltelijk te dekken of te herstellen.

A côté de l'hypothèse du dommage collectif pour de faibles montants concernant un grand nombre de consommateurs, souvent évoquée pour justifier l'introduction d'une action collective en réparation dans un système juridique, l'action collective reste un instrument utile et efficace pour tout type de dommage causé à un nombre significatif de consommateurs dès lors que le juge compétent peut estimer, sur base des faits et motifs qui sont invoqués au fondement de l'action, que celle-ci est plus efficiente qu'une action de droit commun pour le consommateur.
Naast de hypothese van de collectieve schade voor kleine bedragen die een groot aantal consumenten betreft, vaak aangehaald om de invoering van een collectieve rechtsvordering tot herstel in een rechtssysteem te rechtvaardigen, blijft de collectieve rechtsvordering een nuttig en doeltreffend instrument voor elke type van schade toegebracht aan een groot aantal consumenten, aangezien de bevoegde rechter op basis van feiten en motieven aangehaald als basis voor de rechtsvordering kan oordelen dat zij doelmatiger is voor de consument dan een gemeenrechtelijke rechtsvordering.

Il s'ensuit qu'il ne peut être considéré que, pour tout dommage présentant un caractère collectif, l'action en réparation collective constitue nécessairement pour les victimes une voie de recours plus efficace que l'action individuelle, et que sa privation affecterait dès lors de façon disproportionnée leur protection juridictionnelle.
Daaruit volgt dat niet ervan mag worden uitgegaan dat, voor elke schade met een collectief karakter, de rechtsvordering tot collectief herstel voor de slachtoffers noodzakelijkerwijs een meer effectief rechtsmiddel is dan de individuele vordering, noch bijgevolg dat het ontnemen ervan de rechtsbescherming van die slachtoffers op onevenredige wijze zou raken.