La motivation à posteriori ne sera-t-elle pas, selon l'expression de Tony Van Parys, le wagon que l'on accroche en queue de convoi tout en sachant que celui-ci a déjà pris son départ ?
Zal de motivering a posteriori, om het met de uitdrukking van de heer Tony Van Parys te zeggen, niet te vergelijken zijn met de wagon die achteraan de trein wordt aangehaakt, terwijl men weet dat die trein al vertrokken is?