Vertaling van "serait donc jamais " (Frans → Nederlands) :

Il n'y a toutefois jamais eu une stratégie européenne coordonnée pour promouvoir une meilleure reconnaissance publique des carrières dans la RD. Un bon moyen de remédier à cette situation et de mieux faire passer le message dans le grand public serait d'organiser une « année européenne des chercheurs » qui mettrait l'accent sur le facteur humain et serait donc un élément essentiel d'une telle stratégie [32].
Er is echter nooit een gecoördineerde Europese strategie geweest om de publieke erkenning van OO-loopbanen te verbeteren of te bevorderen. Een goede manier om dit gemis te boven te komen en om het publiek van het belang van deze materie te doordringen, zou zijn een "Europees jaar van de onderzoeker" te organiseren, waarbij de menselijke factor nog eens de nadruk zou krijgen en dat daarom een centraal onderdeel van een dergelijke strategie zou vormen [32].

Sur la base de politiques inchangées, c’est-à-dire en ne tenant pas compte des mesures d’assainissement inscrites dans le budget de 2013, qui a été adopté après la date butoir pour l’établissement des prévisions, le déficit public devrait se creuser, pour atteindre 2,9 % du PIB en 2013, avant de revenir à 2,6 % du PIB en 2014. La valeur de référence de 3 % du PIB ne serait donc jamais dépassée au cours de la période considérée.
Bij ongewijzigd beleid, d.w.z. zonder het opnemen van de consolidatiemaatregelen waarin de begroting 2013 voorziet, die na de afsluitingsdatum van de prognoses is aangenomen, zal het overheidstekort naar verwachting in 2013 tot 2,9 % van het bbp vergroten alvorens in 2014 opnieuw tot 2,6 % van het bbp te verkleinen en zal het aldus tot aan de prognosehorizon onder de referentiewaarde van 3 % van het bbp blijven.

En ce qui concerne les dotations personnelles, outre celles accordées à la Reine Fabiola et au prince Laurent, on relèvera celles attribuées à la princesse Astrid et au prince Philippe par les lois des 7 mai 2000 et 13 novembre 2001, et ce, moins sur la base d'une logique constitutionnelle — il était déjà clair, à cette époque, qu'aucun des deux ne serait jamais appelé à régner — que dans un souci d'égalité entre les enfants de l'actuel chef de l'État, Albert II, qui était déjà notre souverain à l'époque. Ces dotations ne sont donc nullement justifiées par la fonction officielle de représentation de la Monarchie, mais bien — et exclusivement — par la situation privée de la Famille royale.
Wat de persoonlijke dotaties betreft, zijn er naast de dotatie voor koningin Fabiola en prins Laurent met de wet van 7 mei 2000 en de wet van 13 november 2001 ook dotaties toegekend aan prinses Astrid en prins Filip, niet zozeer op basis van een staatsrechtelijke logica — het was toen al duidelijk dat beiden nooit in aanmerking zouden komen voor de troon — als wel vanuit een argument van gelijkheid onder de kinderen van het huidige en toenmalige staatshoofd Albert II, wat geen uitstaans heeft met de officiële vertegenwoordigende functie van de monarchie maar enkel betrekking heeft op de privé-situatie van de koninklijke familie.

En ce qui concerne les dotations personnelles, outre celles accordées à la Reine Fabiola et au Prince Philippe, on relèvera celles attribuées à la Princesse Astrid et au Prince Laurent par les lois des 7 mai 2000 et 13 novembre 2001 et ce, moins sur la base d'une logique constitutionnelle — il était déjà clair, à cette époque, qu'aucun des deux ne serait jamais appelé à régner — que dans un souci d'égalité entre les enfants du chef de l'État de l'époque, Albert II. Ces dotations ne sont donc nullement justifiées par la fonction officielle de représentation de la Monarchie, mais bien — et exclusivement — par la situation privée de la Famille royale.
Wat de persoonlijke dotaties betreft, zijn er naast de dotatie voor Koningin Fabiola en toenmalig Prins Filip met de wet van 7 mei 2000 en de wet van 13 november 2001 ook dotaties toegekend aan Prinses Astrid en Prins Laurent, niet zozeer op basis van een staatsrechtelijke logica — het was toen al duidelijk dat beiden nooit in aanmerking zouden komen voor de troon — als wel vanuit een argument van gelijkheid onder de kinderen van het toenmalige Staatshoofd Albert II, wat geen uitstaans heeft met de officiële vertegenwoordigende functie van de Monarchie, maar enkel betrekking heeft op de privé-situatie van de Koninklijke Familie.

En ce qui concerne les dotations personnelles, outre celles accordées à la Reine Fabiola et au Prince Philippe, on relèvera celles attribuées à la Princesse Astrid et au Prince Laurent par les lois des 7 mai 2000 et 13 novembre 2001 et ce, moins sur la base d'une logique constitutionnelle — il était déjà clair, à cette époque, qu'aucun des deux ne serait jamais appelé à régner — que dans un souci d'égalité entre les enfants de l'actuel chef de l'État, Albert II, qui était déjà notre souverain à l'époque. Ces dotations ne sont donc nullement justifiées par la fonction officielle de représentation de la Monarchie, mais bien — et exclusivement — par la situation privée de la Famille royale.
Wat de persoonlijke dotaties betreft, zijn er naast de dotatie voor Koningin Fabiola en Prins Filip met de wet van 7 mei 2000 en de wet van 13 november 2001 ook dotaties toegekend aan Prinses Astrid en Prins Laurent, niet zozeer op basis van een staatsrechtelijke logica — het was toen al duidelijk dat beiden nooit in aanmerking zouden komen voor de troon — als wel vanuit een argument van gelijkheid onder de kinderen van het huidige en toenmalige Staatshoofd Albert II, wat geen uitstaans heeft met de officiële vertegenwoordigende functie van de Monarchie maar enkel betrekking heeft op de privé-situatie van de Koninklijke Familie.

Il ne serait pas judicieux de calculer le TAEG du contrat de crédit sur base des frais les plus élevés de l'un des échéanciers de paiement et du taux débiteur le plus élevé d'un autre échéancier de paiement car le crédit n'est jamais prélevé à ces conditions mixtes et donc à ces coûts totaux du crédit.
Het zou niet zinvol zijn om het JKP van de kredietovereenkomst te berekenen op basis van de hoogste kosten van het ene betalingsschema en de hoogste debetrentevoet van het andere betalingsschema omdat het krediet nooit tegen die gemengde voorwaarden, dus tegen die totale kosten van het krediet, wordt opgenomen.

Ce faisant, si les autorités douanières avaient rempli leurs obligations quant au calcul du montant de la garantie globale à constituer, il en serait résulté que les 68 déclarations de transit n’auraient pas pu être émises et que donc l’ensemble des transactions, qui ont par la suite été jugées frauduleuses, n’auraient jamais pu être effectuées.
Indien de douaneautoriteiten hun verplichtingen hadden vervuld ten aanzien van de berekening van het bedrag van de te stellen doorlopende zekerheid, dan zou dit ertoe hebben geleid dat de 68 aangiften voor douanevervoer nooit hadden kunnen worden afgegeven, en het geheel van verrichtingen waarvan nadien is geoordeeld dat zij frauduleus waren, dus nooit had kunnen worden verricht.

Pour leur comptabilité, ce paiement serait donc une créance, et ce jusqu'au moment où le fonds sera utilisé par l'INAMI. Il est donc correct d'extrapoler que, si dans le futur, ce nouveau système venait à disparaître et ce, sans jamais avoir été utilisé, l'industrie devrait ' techniquement ' être remboursée.
Die betaling zal voor de bedrijfsboekhouding dus een actiefschuld zijn tot het fonds door het RIZIV zal worden aangewend. Het klopt bijgevolg daaruit af te leiden dat, mocht dat nieuwe systeem in de toekomst verdwijnen zonder dat er ooit gebruik van is gemaakt, de industrie ' technisch ' zou moeten worden terugbetaald.

Seules les personnes qui n'ont jamais d'idée ne changent pas d'idées. Il serait donc bizarre que la Commission n'ait aucune marge de manœuvre.
Alleen degenen die geen ideeën hebben, veranderen nooit van inzicht, dus zou het bizar zijn als de Commissie geen speelruimte had.

A l'observation figurant dans les conclusions des juges-rapporteurs selon laquelle le requérant ne démontre pas qu'il se trouve dans une situation juridique susceptible d'être affectée directement par la mesure entreprise, qui contient des règles relatives au fonctionnement du ministère public, le requérant oppose dans son mémoire justificatif qu'il devrait indiquer « , pour justifier pleinement son intérêt au recours qu'il introduit, quelles infractions, quels crimes, délits et contraventions, pour lesquels la prescription n'est pas encore intervenue, il a commis; que le requérant invoque le Pacte international relatif aux droits civils et politiques, fait à New York le 19 décembre 1966 [.] et en particulier l'article 14, 3°, g, qui dispose : ' Toute personne accusée d'une infraction pénale a droit, en pleine égalité, au moins aux garanties suivantes : [.] à ne pas être forcée de témoigner contre elle-même ou de s'avouer coupable '; que le président de la Commission Dutroux a, avant chaque audition, donné lecture de cette disposition aux témoins qui devaient prêter serment; que cette disposition a donc manifestement une portée générale et doit être interprétée comme une codification de la règle ' nemo tenetur edere contra se ', qui est analogue au Cinquième Amendement américain; que la disposition entreprise peut avoir pour effet que soient édictées des directives ministérielles ayant pour résultat que le requérant, qui n'a pourtant jamais volé un franc à qui que ce soit, serait poursuivi, alors que les auteurs d'infractions aux conséquences graves pourraient rester impunis ».
Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».