La générosité de Copenhague - l'on pensait s'y trouver face à des égoïsmes, des ruptures, et au contraire, on y a observé un sentiment d'unité dans des pays pour lesquels l'élargissement a un sens différent, est une réalité différente, est perçu de manière différente, mais qui ont tous perçu la grandeur de tout ce qui s'est produit - m'a rendu optimiste sur notre capacité à surmonter tous les obstacles auxquels nous sommes encore confrontés, si nous adoptons le mélange d'idéal et de pragmatisme qui a fait de l'Union européenne un modèle unique d'intégration politique.
Men dacht dat in Kopenhagen het egoïsme hoogtij zou vieren, dat er verdeeldheid zou ontstaan, maar dat was niet zo. Er was juist een gevoel van saamhorigheid onder de verschillende landen, ofschoon de uitbreiding voor eenieder een andere betekenis heeft, een andere realiteit is en anders wordt ervaren: die landen waren er zich allemaal van bewust dat er op dat moment iets belangrijks gebeurde. De edelmoedige houding die
in Kopenhagen aan de dag is gelegd, wijst erop dat als wij opgewassen zijn tegen de uitdagingen, wij werkelijk die combinatie van visie en pragmatisme bezitten die van de Europese Unie een uniek model van politieke integr
...[+++]atie in de wereld heeft gemaakt.
