Une telle approche serait contraire à la jurisprudence constante susmentionnée de la Cour de justice, étant donné que lorsqu'une finalité ou une composante principale ou prépondérante est clairement déterminée, alors que l'autre n'est qu'accessoire, l'acte doit être fondé sur une seule base juridique, à savoir celle exigée par la finalité ou la composante principale ou prépondérante.
Deze benadering is in strijd met eerdergenoemde vaste rechtspraak van het Hof van Justitie. Het Hof heeft immers bepaald dat, wanneer een handeling duidelijk één hoofddoel of overwegende component heeft en daarbij een andere doelstelling of component met een uitsluitend bijkomend karakter, deze handeling gebaseerd moet worden op één enkele rechtsgrondslag, namelijk die welke vereist is gelet op het hoofddoel of de overwegende component.