Je citerai simplement un vieux poète irlandais qui a dit: «Il vint en étranger et nous vîmes la peur, pourtant, grâce à son travail, son temps, ses efforts, mais par-dessus tout son honnêteté, il devint notre ami et à présent nous le regrettons, mais le plus important est que nous marchions sur ses traces parce qu’elles nous mènent à la grandeur».
Ik kan alleen maar een oude Ierse dichter citeren die het volgende zei: “Hij kwam als vreemdeling en wij bespeurden angst, maar door zijn werk, door zijn inspanningen, maar vooral door zijn eerlijkheid werd hij een vriend. Nu betreuren wij zijn heengaan, maar het belangrijkste van alles is dat wij in zijn voetstappen treden omdat die ons naar de grootste dingen zullen leiden”.
