Il ne s’agit pas tant de dispositions formelles, mais bien de la reconnaissance de notre destin collectif enraciné dans une tradition, en particulier la tradition chrétienne, et fondé sur des objectifs communs, qu’il convient de définir en permanence.
Het gaat niet zozeer om formele regels, maar om het gevoel van een gezamenlijke lotsbestemming, geworteld in tradities, met name de christelijke traditie, en gestoeld op gezamenlijke doelen, die steeds moeten worden gedefinieerd.