Traduction de «états membres chargées des retours doivent recevoir » (Français → Néerlandais) :

En outre, les autorités des États membres chargées des retours doivent recevoir les ressources nécessaires pour remplir leur mission.
De terugkeerinstanties van de lidstaten moeten ook de nodige middelen krijgen om hun taak te vervullen.

Les membres de l'association organisatrice qui se chargent de la sécurité doivent satisfaire à une série de conditions : oExercer exclusivement des activités de contrôle de personnes; o Exercer des activités de gardiennage uniquement de manière sporadique (3 à 4 fois par an); o Ne recevoir aucune forme d'indemnité pour leurs activités; o Avoir leur domicile dans un Etat membre de l'Union européenne; o Etre ressortissants d'un Etat membre de l'Union européenne, sauf lorsqu'ils ont déjà leur domicile légal en Belgique depuis au moins 3 ans; o Ne pas exercer certaines professions : par exemple détective privé, marchand d'armes, agent de gardiennage professionnel, agent de police, .; o Ne pas avoir encouru certaines condamnations et doivent satisfaire aux conditions de sécurité qui valent également pour les agents de gardiennage ordinaires; o Avoir au moins 18 ans.
De leden van de organiserende vereniging die instaan voor de security op een festival moeten aan een aantal voorwaarden voldoen : o Uitsluitend activiteiten van persoonscontrole; o Slechts sporadisch bewakingsactiviteiten (3 à 4 keer per jaar); o Geen enkele vorm een vergoeding voor hun activiteiten; o Hun hoofdverblijfplaats moeten in een lidstaat van de Europese Unie zijn; o Onderdaan zijn van een lidstaat van de Europese Unie, behalve wanneer zij reeds gedurende tenminste drie jaar hun wettige hoofdverblijfplaats in België hebben; o Bepaalde beroepen niet uitoefenen : vb als privédetective, wapenhandelaar, professionele bewakingsagent, politieagent, .; o Bepaalde veroordelingen niet hebben opgelopen en zij moeten aan de veiligheidsvoorwaarden voldoen die ook gelden voor gewone bewakingsagenten; o Minstens 18 jaar oud zijn.

Le paragraphe 3 de cet article précise que les Etats membres doivent veiller à ce que toutes les demandes raisonnables de fourniture d'un service téléphonique accessible au public, via un raccordement en position déterminée à un réseau de communications public, qui permet de donner et de recevoir des appels nationaux et internationaux, soient satisfaites par une entreprise au moins.
In lid 3 van dit artikel wordt gepreciseerd dat de lidstaten erover moeten waken dat aan alle redelijke aanvragen voor de levering van een voor het publiek beschikbare telefoondienst via een aansluiting op een vaste locatie op een openbaar communicatienetwerk, die uitgaande en binnenkomende nationale en internationale gesprekken mogelijk maakt, door ten minste één onderneming wordt voldaan.

Selon cette stratégie d'information visant à informer correctement, il est envisagé d'expliquer clairement que les migrants doivent s'enregistrer dans le premier État membre dans lequel ils arrivent; que, en vertu de la législation de l'UE, les demandeurs d'asile n'ont pas le droit de choisir l'État membre responsable de l'examen de leur demande; et que les migrants n'ayant pas besoin de protection feront l'objet d'une mesure de retour rapide.
Volgens deze informatiestrategie, die erop gericht is om correct te informeren, wordt voorzien dat uitdrukkelijk zal worden uitgelegd dat de migranten zich moeten registreren in de eerste lidstaat waarin ze aankomen; dat de asielzoekers, krachtens de EU-wetgeving, niet het recht hebben om de lidstaat die verantwoordelijk is voor het onderzoek van hun aanvraag te kiezen, en dat de migranten die geen bescherming nodig hebben het voorwerp zullen uitmaken van een snelle terugkeermaatregel.

Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE [retour], lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la Charte, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b), de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale: - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision [de refus de 9ter] ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".
In zijn arrest van 18 december 2014 in de zaak-Abdida (C-562/13) heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie het volgende geoordeeld: "Uit een en ander volgt dat op de gestelde vragen moet worden geantwoord dat de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep tegen een besluit waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".

2. Si, pour certaines données, l'État membre émetteur ou bien l'État ou l'instance tiers visé à l'article 10 paragraphe 4 indique qu'elles sont soumises dans cet État membre ou auprès du tiers à des restrictions d'utilisation particulières, ces restrictions doivent être respectées également par l'utilisateur hormis dans le cas particulier où le droit national oblige à déroger aux restrictions d'utilisation au profit des autorités judiciaires, des institutions législatives ou de toute autre instance indépendante créée par la loi et chargée du contrôle des services nationaux compétents au sens de l'article 2 paragraphe 4.
2. Indien de verstrekkende Lid-Staat of de verstrekkende derde Staat of instantie als bedoeld in artikel 10, lid 4, voor afzonderlijke gegevens beperkingen voor het gebruik ervan meedeelt die voor deze gegevens in de betrokken Lid-Staat of derde Staat of instantie gelden, dienen deze beperkingen ook door de gebruiker te worden nageleefd, behalve in het bijzondere geval waarin het nationale recht voorschrijft dat van deze gebruiksbeperkingen moet worden afgeweken ten behoeve van de gerechtelijke autoriteiten, de wetgevende instanties of elke andere onafhankelijke bij de wet opgerichte instantie die belast is met het toezicht op de bevoegde nationale autoriteiten als bedoeld in artikel 2, lid 4.

Une initiative doit recevoir l'appui (sous la forme de «déclarations de soutien») d'au moins un million de citoyens européens provenant d'au moins sept États membres (la règle est qu'ils doivent être issus d'au moins un quart de l'ensemble des pays de l'UE; actuellement, l'UE compte 27 États membres).
Minstens 1 miljoen EU-burgers moeten het initiatief ondertekenen. Deze steunbetuigingen moeten uit minstens een kwart van de EU-landen komen, op dit moment dus minstens 7 van de 27 EU-landen.

Des retraités, ayant élu domicile dans un autre état membre que leur état d'origine, doivent demander à la caisse de maladie auprès de laquelle ils sont inscrits dans leur état de résidence, l'autorisation préalable pour recevoir des soins médicaux dans un autre état membre
Gepensioneerden die naar een andere lidstaat dan hun Staat van herkomst verhuizen, moeten het ziekenfonds waar zij ingeschreven zijn in de Staat waar zij wonen, vooraf om toestemming verzoeken als zij zich voor medische verzorging naar een andere lidstaat willen begeven

La décision établit notamment que les Etats membres veillent à ce que, les CRF soient constituées par une seule unité pour chaque Etat membre qui, aux fins de la lutte contre le blanchiment de capitaux, est chargée de recevoir (et, dans la mesure où elle en a le droit, de demander), d'analyser et de transmettre aux autorités compétentes les informations financières communiquées concernant des avoirs suspects d'être des produits du crime ou requises par les législations ou réglementations nationales.
In het besluit wordt met name bepaald dat de lidstaten ervoor zorgen dat de FIE's voor de toepassing van dit besluit bestaan uit één eenheid per lidstaat, die ten behoeve van de bestrijding van het witwassen van geld verantwoordelijk is voor de ontvangst (en, voorzover toegestaan, het opvragen), het analyseren en het verspreiden onder de bevoegde autoriteiten van financiële informatie die betrekking heeft op vermoedelijke opbrengsten van misdrijven, of die krachtens een nationale wetgeving of regeling is vereist.

Le programme d'action en matière de retour , approuvé par le Conseil le 28 novembre 2002, préconise (partie IV) que les États membres assurent de manière aussi efficace que possible le retour des ressortissants de pays tiers séjournant illégalement sur le territoire d'un État membre en partageant les capacités existantes pour l'organisation de vols communs (point 36) et il insiste sur la nécessité de mettre en place une formation commune pour les fonctionnaires chargés de l'exécution des opérations d'éloignement (point 30); Le Conseil a adopté en 2004 une décision qui définit les arrangements appropriés pour l'organisation des opérations de retour conjointes par voie aérienne, en définissant notamment les tâches qui incombent à l'État membre organisateur, celles qui incombent aux États membres participants et les tâches communes; Le Conseil, dans ses conclusions adoptées le 12 juillet 2004 sur la concrétisation de la décision du Conseil relative à l'organisation de vols communs , a invité la Commission européenne et les États membres à "étudier la manière dont l'agence pour la gestion des frontières pourrait fournir l'aide nécessaire à l'organisation de vols communs"; Dans le règlement portant création de l'agence FRONTEX, l'agence est chargée de fournir "l'assistance nécessaire à l'organisation des opérations de retour conjointes des États membres" (article 9), ainsi que de proposer "aux agents des services compétents des États membres des stages et des séminaires supplémentaires sur des thèmes liés au [...] retour des ressortissants de pays tiers" (article 5) .
In hoofdstuk IV van het actieprogramma inzake terugkeer , dat de Raad op 28 november 2002 heeft goedgekeurd, wordt aanbevolen de terugkeer van illegaal in een lidstaat verblijvende onderdanen van derde landen zo efficiënt mogelijk uit te voeren door bestaande capaciteit voor het organiseren van gezamenlijke vluchten onder de lidstaten te delen (punt 36), en wordt gewezen op de noodzaak van gezamenlijke opleidingsmaatregelen voor met de terugkeeroperaties belaste ambtenaren (punt 30); De Raad heeft in 2004 een beschikking aangenomen waarin passende organisatorische regelingen worden vastgesteld voor de uitvoering van gezamenlijke terugkeeroperaties door de lucht; hierin worden met name de taken omschreven die in het bijzonder gelden voor de organiserende lidstaat, respectievelijk voor de deelnemende lidstaten, alsmede de gezamenlijke taken; In zijn conclusies van 12 juli 2004 over de praktische uitvoering van de beschikking van de Raad inzake het organiseren van gezamenlijke vluchten worden de Europese Commissie en de lidstaten opgeroepen “na te gaan hoe het Agentschap voor het beheer van de buitengrenzen de nodige bijstand aan het organiseren van gezamenlijke vluchten kan verlenen”; Luidens de desbetreffende verordening heeft het agentschap voor het beheer van de buitengrenzen tot taak “de nodige ondersteuning te bieden voor het organiseren van gezamenlijke terugkeeroperaties van de lidstaten” (artikel 9) en om aanvullende opleidingscursussen en studiebijeenkomsten te organiseren “over onderwerpen in verband met de controle en bewaking van de buitengrenzen en de terugkeer van onderdanen van derde landen” (artikel 5) .