Vertaling van "Politiek delict " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

politiek delict | politiek misdrijf
politische strafbare Handlung

politiek delict | strafbaar feit van politieke aard
politische strafbare Handlung

politiek delict
politische strafbare Handlung | politische Straftat

aanslag op de staatsveiligheid [ misdrijf tegen de staatsveiligheid | politiek delict ]
Gefährdung der Staatssicherheit [ Anschlag gegen die öffentliche Sicherheit | Landfriedensbruch | politisches Vergehen ]

overtreding [ delict | misdrijf | mishandeling | vergrijp | wetsschennis ]
strafbare Handlung [ Delikt | Gesetzesübertretung | Gesetzesverletzung | Rechtsverletzung | Verbrechen | Vergehen | Verstoß gegen das Gesetz | Vorschriftswidrigkeit | Zuwiderhandlung ]

politieke richting [ politieke stroming ]
politische Richtung [ politische Strömung ]

plaats delict opkuisen | plaats delict schoonmaken
Tatorte reinigen

politiek verslaggeefster | politiek verslaggever | parlementair journalist | politiek journalist
Politikjournalist | Politische Journalistin | Politikjournalist/Politikjournalistin | Politischer Journalist

politieke rechten
politische Rechte

politieke groeperingen | politieke partijen
Politische Parteien

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

a) het verzoek betrekking heeft op een politiek delict of een met een politiek delict samenhangend delict;
a) ein Ersuchen eine politische Straftat oder eine mit einer solchen in Verbindung stehende Straftat betrifft;

Ik ben de mening toegedaan dat het Europees Parlement na zijn reces moet reageren op de eerste veroordeling in Wit-Rusland, die niet was gebaseerd op een vermeend strafbaar feit, maar op een politiek delict – namelijk op het zogeheten ‘aanzetten tot burgerlijke ongehoorzaamheid’.
Ich bin der Ansicht, dass das Europäische Parlament nach seiner Sommerpause auf die erste Verurteilung in Belarus reagieren sollte, die nicht auf einer vorgetäuschten kriminellen Handlung, sondern auf einem politischen Vergehen – der „Anstiftung zum Massenaufruhr“ – beruht.

In het Verdrag van de Raad van Europa van 27 januari 1977 tot de bestrijding van terrorisme wordt bepaald dat strafbare feiten van terroristische aard niet kunnen worden beschouwd als een politiek delict of als met een politiek delict samenhangend feit of als een feit ingegeven door politieke motieven.
Das Übereinkommen des Europarats vom 27. Januar 1977 zur Bekämpfung des Terrorismus bestimmt, dass terroristische Straftaten nicht als politische Straftat oder als eine mit einer politischen Straftat zusammenhängende Straftat oder als eine auf politischen Beweggründen beruhende Straftat angesehen werden können.

1. Voor de wederzijdse rechtshulp tussen lidstaten mag geen strafbaar feit door de aangezochte lidstaat worden beschouwd als een politiek delict, een met een politiek delict samenhangend feit of een feit ingegeven door politieke motieven.
(1) Für die Zwecke der Rechtshilfe in Strafsachen zwischen den Mitgliedstaaten darf eine strafbare Handlung vom ersuchten Mitgliedstaat nicht als politische Straftat, als strafbare Handlung, die mit einer politischen Straftat in Verbindung steht, oder als politisch motivierte strafbare Handlung betrachtet werden.

9. dringt bij de Iraanse autoriteiten aan op naleving van de bepalingen van het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en het VN-verdrag inzake de rechten van het kind, waarin is bepaald dat de doodstraf niet zal worden opgelegd voor delicten begaan door personen die op het tijdstip van het delict de leeftijd van 18 jaar nog niet hadden bereikt;
9. fordert die iranischen Organe nachdrücklich auf, die Bestimmungen des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte und die UN-Konvention über die Rechte des Kindes zu beachten, wonach die Todesstrafe nicht gegen Personen verhängt werden darf, die bei Begehen der Straftat noch nicht 18 Jahre alt waren;

In het Verdrag van de Raad van Europa tot de bestrijding van terrorisme van 27 januari 1977 wordt bepaald dat strafbare feiten van terroristische aard niet kunnen worden beschouwd als een politiek delict of als met een politiek delict samenhangend feit of als een feit ingegeven door politieke motieven.
Das Übereinkommen des Europarates zur Bekämpfung des Terrorismus vom 27. Januar 1977 [21] bestimmt, dass terroristische Straftaten nicht als politische Straftat oder als eine mit einer politischen Straftat zusammenhängende Straftat oder als eine auf politischen Beweggründen beruhende Straftat angesehen werden können.

In het Europees Verdrag tot de bestrijding van terrorisme van 27 januari 1977 wordt bepaald dat strafbare feiten van terroristische aard niet kunnen worden beschouwd als een politiek delict of als met een politiek delict samenhangend feit of als een feit ingegeven door politieke motieven.
Das Europäische Übereinkommen zur Bekämpfung des Terrorismus vom 27. Januar 1977 [21] bestimmt, dass terroristische Straftaten nicht als politische Straftat oder als eine mit einer politischen Straftat zusammenhängende Straftat oder als eine auf politischen Beweggründen beruhende Straftat angesehen werden können.

[77] Weigeringsgronden: a) de tenuitvoerlegging zou in strijd zijn met de grondbeginselen van de rechtsorde van de aangezochte staat, b) de aangezochte staat is van oordeel dat het strafbare feit waarvoor de veroordeling is uitgesproken van politieke aard is of als een zuiver militair delict moet worden beschouwd, c) de aangezochte staat meent ernstige redenen te hebben om aan te nemen dat de veroordeling is uitgelokt of ongunstig beïnvloed door overwegingen van ras, godsdienst, nationaliteit of politieke overtuiging, d) de tenuitvoerlegging is in strijd met de internationale verplichtingen van de aangezochte staat, e) het feit wordt in de aangezochte staat reeds vervolgd of die staat besluit tot vervolging over te gaan, f) de bevoegde autoriteiten van de aangezochte staat hebben besloten geen vervolging in te stellen of van verdere vervolging wegens hetzelfde feit af te zien, g) het feit is begaan buiten het grondgebied van de verzoekende staat, h) de aangezochte staat kan de sanctie niet ten uitvoer leggen, i) het verzoek berust op artikel 5, letter e) ("de staat van veroordeling meent dat hij zelf niet de sanctie ten uitvoer kan leggen, ook niet met behulp van uitlevering, en dat de andere staat dat wel kan"), en aan geen van de andere in dat artikel genoemde voorwaarden is voldaan, j) de aangezochte staat is van mening dat de verzoekende staat zelf de sanctie ten uitvoer kan leggen, k) de veroordeelde had wegens zijn leeftijd op het tijdstip waarop hij het feit beging in de aangezochte staat niet kunnen worden vervolgd, l) de sanctie is verjaard volgens de wet van de aangezochte staat, m) bij het vonnis is een ontzetting uitgesproken.
[77] Ablehnungsgründe: a) wenn die Vollstreckung den Grundlagen der Rechtsordnung des ersuchten Staates widerspricht; b) wenn der ersuchte Staat der Auffassung ist, dass die der Verurteilung zugrunde liegende strafbare Handlung politischen Charakter hat oder eine rein militärische Tat ist; c) wenn nach Auffassung des ersuchten Staates ernstliche Gründe für die Annahme bestehen, dass die Verurteilung durch rassische, religiöse, nationale oder auf politische Anschauungen beruhende Erwägungen zustande gekommen oder verschärft worden ist; d) wenn die Vollstreckung den internationalen Verpflichtungen des ersuchten Staates zuwiderläuft; e) wenn die Handlung im ersuchten Staat verfolgt wird oder dieser beschließt, selbst die Verfolgung einzuleiten; f) wenn die zuständigen Behörden des ersuchten Staates beschlossen haben, keine Verfolgung einzuleiten oder die wegen derselben Handlung bereits eingeleitete Verfolgung einzustellen; g) wenn die Handlung außerhalb des Hoheitsgebietes des ersuchenden Staates begangen worden ist; h) wenn der ersuchte Staat die Sanktion nicht vollstrecken kann; i) wenn sich das Ersuchen auf Artikel 5 Buchstabe e ("wenn er der Auffassung ist, dass er die Sanktion - auch durch Erwirkung der Auslieferung - nicht selbst vollstrecken kann und der andere Staat dazu in der Lage ist") stützt und keine andere der in jenem Artikel vorgesehenen Voraussetzungen erfuellt ist; h) wenn der ersuchte Staat die Sanktion nicht vollstrecken kann; k) wenn der Verurteilte wegen seines Alters im Zeitpunkt der strafbaren Handlung im ersuchten Staat nicht hätte verfolgt werden können; l) wenn die Sanktion nach dem Recht des ersuchten Staates bereits verjährt ist; m) soweit das Urteil eine Aberkennung ausspricht.