Traduction de «akkoord houdt wel degelijk » (Néerlandais → Allemand) :

Het verslag van de Commissie voor de Huisvesting en Stadsvernieuwing vermeldt : « De staatssecretaris herinnert er eerst en vooral aan dat de oprichting van een gemeentelijke toewijzingscommissies letterlijk opgenomen is in het meerderheidsakkoord. De autonomie van de gemeenten ter zake is relatief omdat, in de realiteit, de regels voor de toewijzing van de woningen van de gemeenten en OCMW's reeds eenvormig werden gemaakt op gewestelijk niveau, te weten met de ordonnantie van 19 december 2008 (initiatief van het Parlement). Het Gewest is echter gehecht aan die (zelfs gedeeltelijke) gemeentelijke autonomie, omdat het zich uitdrukkelijk heeft laten inspireren door de commissie die bestaat in Molenbeek. Het Gewest versterkt en veralgemeent enkel een goede handelswijze van een gemeente. De fameuze kwestie van de samenstelling (en niet van de aanwijzing van de leden) van de toewijzingscommissies is ongetwijfeld bijkomstig, aangezien de toewijzing van de woningen zelf in ieder geval geregeld wordt door de regels van het Gewest. De Gewestregering wil zorgen voor coherente en homogene commissies, en vooral voor de aanwezigheid van derden : een commissie die enkel leden van het gemeentebestuur of van het college zou tellen, zou niet onafhankelijk zijn van de overheid. De geest van het akkoord houdt wel degelijk in een belangrijke plaats te behouden voor de partners uit de verenigingen en de actoren op het veld, die dagelijks werken naast de betrokken gemeentediensten (huisvesting, schade bijstand, wijkcontracten, enzovoort). Als dat baken is uitgezet, wordt de bevoegdheid inzake de samenstelling van die commissie aan de gemeenteraad gegeven. Wij veronderstellen dat wij de geest van het regeerakkoord aldus trouw blijven » (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2012-2013, A-355/2, pp. 50-51).
Im Bericht des Ausschusses für Wohnungswesen und Stadterneuerung heißt es: « Der Staatssekretär erinnert zunächst daran, dass die Schaffung einer kommunalen Zuteilungskommission ausdrücklich im Mehrheitsabkommen vorgesehen ist. Die kommunale Selbstverwaltung ist auf diesem Gebiet relativ, denn in Wirklichkeit werden die Regeln für die Zuteilung der Wohnungen der Gemeinden und der ÖSHZen bereits auf regionaler Ebene vereinheitlicht durch die Ordonnanz vom 19. Dezember 2008 (eine Initiative des Parlaments). Doch die Region ist dieser - selbst teilweisen - kommunalen Selbstverwaltung verbunden, denn sie hat sich ausdrücklich durch die Kommission von Molenbeek inspirieren lassen; die Region verstärkt und verallgemeinert hier nur eine gute Gemeindepraxis. Die berühmte Frage der Zusammensetzung (und nicht der Benennung der Mitglieder) der Zuteilungskommissionen ist sicherlich nebensächlich, denn die Zuteilung der Wohnungen selbst unterliegt in jedem Fall den Regeln der Region. Die Regionalregierung wünscht, eine Kohärenz und Einheitlichkeit in diesen Kommissionen zu gewährleisten, und selbstverständlich die Anwesenheit von Dritten; eine Kommission, die nur aus Mitgliedern der Gemeindeverwaltung oder des Kollegiums bestehen würde, wäre keine von der Behörde unabhängige Kommission. Gemäß dem Sinn des Abkommens soll tatsächlich den Partnern aus den Vereinigungen und den Mitwirkenden in der Praxis, die tagtäglich neben den betreffenden Gemeindediensten tätig sind (Wohnungswesen, Sozialhilfe, Stadtviertelverträge, usw.), eine bedeutende Stellung eingeräumt werden. Wenn dieser Leitgedanke vereinbart und gewährleistet ist, wird die Zuständigkeit für die Zusammensetzung der Kommission dem Gemeinderat erteilt, und ich nehme an, dass wir uns an den Sinn des Regierungsabkommens halten werden » (Parl. Dok., Parlament der Region Brüssel-Hauptstadt, 2012-2013, A-355/2, SS. 50-51).

Tijdens de bespreking in de commissie heeft de Minister voorts gepreciseerd : « Een doelstellingenovereenkomst heeft tot doel, na overleg binnen een directiecomité, de aan elkeen toegewezen taken te verduidelijken. Ter herinnering, hoewel het wel degelijk uitsluitend aan de verkozenen staat de beleidsdoelstellingen te bepalen, is het de administratie die deze moet uitvoeren, in het kader van een middelenverbintenis veeleer dan in dat van een resultaatsverbintenis. Vervolgens staat het aan de directeur-generaal, na overleg met de diensten en met name de financieel directeur en het college, die beleidsdoelstellingen operationeel te maken. [...] Indien geen akkoord wordt bereikt over de middelen wordt het advies van de gemeentesecretaris gevoegd bij de doelstellingenovereenkomst, die toch kan worden goedgekeurd door het college. Daarin zal worden vermeld dat de beleidsdoelstellingen te ambitieus zijn in verhouding tot de in de gemeente beschikbare menselijke of financiële middelen. [...] De politieke kant van de opdracht van de gemeentesecretaris wordt wel degelijk verzekerd door de verkozenen die de strategische doelstellingen bepalen. De rol van het hoofd van de administratie bestaat erin te zeggen hoe hij ze zal uitvoeren en welke menselijke en financiële middelen hij nodig heeft om die te bereiken. Het besluit van de gemeentesecretaris kan luiden dat het door het college vastgestelde doel te ambitieus is en dat die doelstellingen neerwaarts moeten worden herzien. Een verantwoordelijke dialoog wordt ingevoerd en er is duidelijk geen politieke functie voor de toekomstige directeur-generaal » (Parl. St., Waals Parlement, 2012-2013, nr. 744/23, pp. 3, 15 en 16).
Es wird ein verantwortungsvoller Dialog eingeführt, und der künftige Generaldirektor hat eindeutig keine politische Funktion » (Parl. Dok., Wallonisches Parlament, 2012-2013, Nr. 744/23, SS. 3, 15 und 16).

In deze chaos van informatie, waarbij bepaalde landen tegen elkaar opbieden en elkaar de loef proberen af te steken met verklaringen over steeds ambitieuzere doelstellingen, terwijl andere landen grote verwachtingen koesteren en nog anderen een zo passief mogelijke houding aannemen, is het niet moeilijk om uit het oog te verliezen wat de voornaamste doelstelling is van een akkoord dat wel degelijk historisch genoemd mag worden.
Bei dem Medienrummel, in dem einige Länder einander mit der Erklärung immer ehrgeizigerer Ziele wie überbieten wollen, als wäre es ein Wettkampf, andere große Erwartungen verkünden und wiederum andere eine gänzlich passive Haltung eingenommen haben, ist es leicht, das eigentliche Ziel eines Übereinkommens aus den Augen zu verlieren, das nichts weniger als historisch ist.

Het verweer van de Ministerraad en van de tussenkomende partijen houdt voornamelijk in dat de bestreden bepalingen « productnormen » zouden uitmaken in de zin van artikel 6, § 1, II, tweede lid, 1°, van dezelfde bijzondere wet, zodat zij wel degelijk onder de bevoegdheid van de federale wetgever zouden vallen.
Die Verteidigung des Ministerrates und der intervenierenden Parteien besteht hauptsächlich darin, dass die angefochtenen Bestimmungen « Produktnormen » im Sinne von Artikel 6 § 1 II Absatz 2 Nr. 1 desselben Sondergesetzes seien, so dass sie tatsächlich zum Zuständigkeitsbereich des föderalen Gesetzgebers gehörten.

Daar hij van mening is dat het voorstel wel degelijk rekening houdt met het feit dat uitvoerende kunstenaars steeds vaker nog in leven zijn als de beschermingsperiode van 50 jaar afloopt, stelt hij geen amendementen op de verlenging van deze periode voor.
Ihr Verfasser ist der Ansicht, dass der Vorschlag eine praktische Berücksichtigung der Tatsache ist, dass die ausübenden Künstler die derzeit geltende 50jährige Schutzdauer immer häufiger überleben, und schlägt deshalb keine Änderungen zu dieser Verlängerung vor.

Als we het allemaal wél eens waren over de rechten van verdachten, dan konden we natuurlijk dat akkoord over de procedurele rechten in een goede achternamiddag gewoon even tekenen, maar dat lukt niet, omdat er wel degelijk heel grote verschillen zijn.
Wenn wir uns alle über die Rechte Beschuldigter einig wären, dann wäre die Unterzeichnung dieser Vereinbarung über Verfahrensrechte selbstverständlich eine reine Formsache. Das ist jedoch nicht der Fall, weil es dort gewaltige Unterschiede gibt, infolge der die nationalen Gerichte jetzt versuchen herauszufinden, unter welchen Bedingungen jemand ausgeliefert werden darf.

Paragraaf 19 maakt namelijk gewag van het investeringsakkoord en dat is onjuist, aangezien deze paragraaf gaat over maatregelen betreffende de toegang tot geneesmiddelen, en dus is het wel degelijk het akkoord inzake intellectueel eigendom, ADPIC in het Frans en TRIPs in het Engels, dat moet worden vermeld en niet het TRIMs-akkoord, het investeringsakkoord.
Absatz 19 verweist in der Tat auf das Übereinkommen über Investitionen, und das ist ein Fehler, denn in diesem Absatz geht es um Maßnahmen für den Zugang zu Medikamenten, und deshalb muss auf jeden Fall das Übereinkommen über die Rechte des geistigen Eigentums – auf Französisch ADPIC-Übereinkommen und auf Englisch TRIPS-Übereinkommen – angeführt werden und nicht das Übereinkommen über die TRIMS, das Übereinkommen über die Investitionen.

Toch is de ontwikkeling van de biologische landbouw, die werkgelegenheid creëert en de bodem en natuurlijke rijkdommen respecteert, wel degelijk belangrijk om de duurzame familiale landbouw in deze landen in stand te houden. De integratie in de grote Europese markt, die door sommigen als meedogenloos ervaren wordt, houdt immers heel wat risico's in voor te sterk verzwakte landelijke gebieden.
Gleichwohl ist die Entwicklung der ökologischen Landwirtschaft in diesen Ländern, in denen die Integration in den großen europäischen Markt Gefahren für den stark zersplitterten ländliche Raum mit sich bringt, von erheblichem Interesse für die Erhaltung einer nachhaltigen Landwirtschaft mit Familienbetrieben, weil sie nicht nur Arbeitsplätze schafft, sondern auch die Bodenbeschaffenheit und die natürlichen Ressourcen erhält. Es ist ja bereits absehbar, dass diese Integration brutal ausfallen wird.

Het dictum en de motieven van het arrest nr. 74/98 doen overeenstemmen zou erop neerkomen overweging B.8 van het arrest nr. 24/97, waarin het Hof stelt : « Artikel 2 van het Gerechtelijk Wetboek verzet er zich tegen dat onder meer de bepalingen die, in dat Wetboek, over het akkoord tussen partijen handelen of sommige gevolgen afhankelijk stellen van het initiatief van de partijen, zouden worden toegepast in strafzaken, waarin de wilsautonomie van de privé-personen geen plaats heeft », in harmonie te brengen met het tweede onderdeel van het dictum van hetzelfde arrest, waarin het Hof verklaart dat het wel degelijk is « in zoverre, zoals aangegeven in B.8, de toepassing van die bepalingen verenigbaar is met de beginselen van de strafwetgeving » dat « de artikelen 43, 44 en 148 van het Wetboek van Strafvordering en de artikelen 962 en volgende van het Gerechtelijk Wetboek, geïnterpreteerd in het licht van artikel 2 van het Gerechtelijk Wetboek, in die zin dat die bepalingen de door een strafrechter, handelend in de hoedanigheid van feitenrechter, aangestelde deskundige er niet van vrijstellen [.] de in de voormelde artikelen van het Gerechtelijk Wetboek vervatte regels betreffende het contradictoir karakter in acht te nemen, [.] de artikelen 10 en 11 van de Grondwet [niet schenden], noch afzonderlijk, noch in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens ».
Der Tenor und die Erwägungen des Urteils Nr. 74/98 in Übereinstimmung zu bringen, würde darauf hinauslaufen, Erwägung B.8 des Urteils Nr. 24/97, in dem der Hof sage: « Artikel 2 des Gerichtsgesetzbuches lässt unter anderem nicht zu, dass die Bestimmungen, die sich in diesem Gesetzbuch auf die Einigung der Parteien beziehen oder die gewisse Wirkungen von der Initiative der Parteien abhängig machen, in Strafsachen Anwendung finden würden, wo die Willensautonomie der Privatpersonen keinen Platz hat », in Einklang zu bringen mit dem zweiten Teil des Tenors desselben Urteils, in dem der Hof erkläre, dass wohl « in dem - in B.8 erwähnten - Masse, wie ihre Anwendung mit den Grundsätzen der Strafgesetzgebung vereinbar ist », « die Artikel 43, 44 und 148 des Strafprozessgesetzbuches und die Artikel 962 ff. des Gerichtsgesetzbuches, ausgelegt im Lichte von Artikel 2 des Gerichtsgesetzbuches in dem Sinne, dass sie den vom als Tatrichter handelnden Strafrichter bestellten Sachverständigen nicht davon entheben würden, die in den vorgenannten Artikeln des Gerichtsgesetzbuches enthaltenen Vorschriften bezüglich der kontradiktorischen Beschaffenheit zu beachten, [.] nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung [verstossen], weder an sich noch in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention ».

Tot slot zijn de elementen die tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 1994 in aanmerking werden genomen, verstoken van enige relevantie, vermits werd aangetoond dat de ontoegankelijke documenten wel degelijk nuttig zijn voor de verdediging van de personen die door het betwiste verbod worden getroffen en de analogie die met de regeling van toegang tot het dossier inzake voorlopige hechtenis wordt gemaakt, veel van haar relevantie heeft ingeboet indien men rekening houdt met het lot dat het Hof onlangs in het voordeel van de rechten van de burgerlijke partij heeft toebedeeld aan de referentieregeling (arrest nr. 54/97).
Schliesslich würden die während der Vorarbeiten zum Gesetz von 1994 berücksichtigten Elemente jede Relevanz vermissen lassen, da nachgewiesen worden sei, dass die unzugänglichen Dokumente wohl nützlich seien für die Verteidigung der von dem beanstandeten Verbot betroffenen Personen, und da die mit der Regelung des Zugangs zum Dossier bezüglich der Untersuchungshaft vorgenommene Analogie viel von ihrer Relevanz eingebüsst habe, wenn man das Schicksal, das der Hof kürzlich zugunsten der Rechte der Zivilpartei der Referenzregelung zugedacht habe, berücksichtige (Urteil Nr. 54/97).