Vertaling van "betwisten eerste prejudiciële " (Nederlands → Duits) :

De verwijzende rechter vraagt het Hof of artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek bestaanbaar is met artikel 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het, enerzijds, een vaste termijn bepaalt die een kind ouder dan 22 jaar verbiedt om het vaderschap van de echtgenoot van zijn moeder meer dan één jaar na de ontdekking van het feit dat hij niet zijn vader is, te betwisten (eerste prejudiciële vraag) en, anderzijds, een absolute grond van niet-ontvankelijkheid invoert die aan het bezit van staat tussen de wettige vader en het kind is te wijten (tweede prejudiciële vraag).
Der vorlegende Richter fragt den Gerichtshof, ob Artikel 318 des Zivilgesetzbuches mit Artikel 22 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, vereinbar sei, insofern er einerseits eine Präklusivfrist festlege, wobei einem Kind im Alter von über 22 Jahren die Anfechtung der Vaterschaft des Ehemannes seiner Mutter mehr als ein Jahr nach der Entdeckung der Tatsache, dass dieser nicht sein Vater sei, untersagt werde (erste Vorabentscheidungsfrage), und andererseits einen auf den Besitz des Standes zwischen dem gesetzlichen Vater und dem Kind zurückzuführenden absoluten Grund der Unzulässigkeit einführe (zweite Vorabentscheidungsfrage).

De verzoekende partijen voor het verwijzende rechtscollege in de zaken nrs. 5640 en 5641 betwisten de ontvankelijkheid van de eerste prejudiciële vraag omdat een weigering tot benoeming niet zou kunnen worden uitgesproken « wegens een externe illegaliteit in het algemeen of een vormgebrek in het bijzonder ».
Die klagenden Parteien vor dem vorlegenden Rechtsprechungsorgan in den Rechtssachen Nrn. 5640 und 5641 stellen die Zulässigkeit der ersten Vorabentscheidungsfrage in Abrede, weil die Verweigerung einer Ernennung nicht « wegen einer externen Gesetzwidrigkeit im Allgemeinen oder eines Formfehlers im Besonderen » ausgesprochen werden könne.

Om de eerste prejudiciële vraag te beantwoorden, moet het Hof zich uitspreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, zoals vervangen bij artikel 7 van de wet van 1 juli 2006 « tot wijziging van de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek met betrekking tot het vaststellen van de afstamming en de gevolgen ervan » en gewijzigd bij artikel 368 van de wet van 27 december 2006 houdende diverse bepalingen (I), in samenhang gelezen met artikel 25 van de wet van 1 juli 2006, in zoverre niet is voorzien in een overgangsbepaling voor het kind dat vóór de inwerkingtreding van de wet van 1 juli 2006 is geboren en het vaderschap van de echtgenoot van zijn moeder wenst te betwisten binnen een termijn van één jaar na de ontdekking van het feit dat de echtgenoot niet zijn vader is.
Zur Beantwortung der ersten Vorabentscheidungsfrage muss sich der Gerichtshof zur Vereinbarkeit von Artikel 318 des Zivilgesetzbuches, ersetzt durch Artikel 7 des Gesetzes vom 1. Juli 2006 « zur Abänderung der Bestimmungen des Zivilgesetzbuches mit Bezug auf die Feststellung der Abstammung und deren Wirkungen » und abgeändert durch Artikel 368 des Gesetzes vom 27. Dezember 2006 zur Festlegung verschiedener Bestimmungen (I), in Verbindung mit Artikel 25 des Gesetzes vom 1. Juli 2006, mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung äußern, insofern keine Übergangsbestimmung für Kinder vorgesehen sei, die vor dem Inkrafttreten des Gesetzes vom 1. Juli 2006 geboren seien und die Vaterschaft des Ehemannes ihrer Mutter innerhalb einer Frist von einem Jahr nach der Entdeckung der Tatsache, dass der Ehemann nicht ihr Vater sei, anfechten möchten.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vragen en rechtspleging Bij vonnis van 27 november 2014 in zake Delphine Boël tegen Jacques Boël en Z.M. Koning Albert II, in aanwezigheid van Sybille de Selys Longchamps, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 17 december 2014, heeft de Franstalige Rechtbank van eerste aanleg te Brussel de volgende prejudiciële vragen gesteld : 1. « Schendt artikel 318, § 2, van het Burgerlijk Wetboek artikel 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het een vaste termijn bepaalt die een kind ouder dan 22 jaar verbiedt om het vaderschap van de echtgenoot van zijn moeder meer dan een jaar na de ontdekking dat die niet zijn vader is, te betwisten, terwijl dat kind reeds vele jaren meerderjarig is, over een vorderingsrecht heeft beschikt om het wettelijk vaderschap te betwisten en een bezit van staat met de echtgenoot van zijn moeder heeft laten vormen ondanks zijn overtuiging dat dat bezit van staat niet overeenstemde met de biologische werkelijkheid ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfragen und Verfahren In seinem Urteil vom 27. November 2014 in Sachen Delphine Boël gegen Jacques Boël und S.M. König Albert II. , in Anwesenheit von Sybille de Selys Longchamps, dessen Ausfertigung am 17. Dezember 2014 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das französischsprachige Gericht erster Instanz Brüssel folgende Vorabentscheidungsfragen gestellt: 1. « Verstößt Artikel 318 § 2 des Zivilgesetzbuches gegen Artikel 22 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem er eine Präklusivfrist festlegt, wobei einem Kind im Alter von über 22 Jahren die Anfechtung der Vaterschaft des Ehemannes seiner Mutter mehr als ein Jahr nach der Entdeckung der Tatsache, dass dieser nicht sein Vater ist, untersagt wird, während dieses Kind seit vielen Jahren volljährig ist, über ein Klagerecht verfügt hat, um die gesetzliche Vaterschaft anzufechten, und einen Besitz des Standes hinsichtlich des Ehemannes seiner Mutter hat entstehen lassen, trotz seiner Überzeugung, dass dieser Besitz des Standes nicht mit der biologischen Wirklichkeit übereinstimmte?

Aangezien de tweede prejudiciële vraag betrekking heeft op een absolute beperking van het recht om het vaderschap te betwisten, dient zij eerst te worden beantwoord.
Da die zweite Vorabentscheidungsfrage sich auf eine absolute Einschränkung des Rechts auf Anfechtung der Vaterschaft bezieht, ist sie an erster Stelle zu beantworten.

Met de eerste prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of artikel 47sexies, § 3, 1°, 2°, 3° en 5°, en artikel 47septies, § 2, van het Wetboek van strafvordering, in samenhang gelezen met artikel 235ter, § 2, - in de redactie ervan vóór de wijziging bij de wet van 16 januari 2009 tot wijziging van de artikelen 189ter, 235ter, 335bis en 416 van het Wetboek van strafvordering - van hetzelfde Wetboek, bestaanbaar zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, nu de voormelde bepalingen van het Wetboek van strafvordering niet voorzien in de mogelijkheid dat de persoon die het voorwerp uitmaakt van de bijzondere opsporingsmethode observatie, in een op tegenspraak gevoerd debat de regelmatigheid van die observatie kan betwisten, terwijl de persoon die het voorwerp is van een beschikking tot huiszoeking of van een beschikking tot telefoontap, de regelmatigheid daarvan wel in een op tegenspraak gevoerd debat kan betwisten.
Mit der ersten präjudiziellen Frage möchte der vorlegende Richter in Erfahrung bringen, ob Artikel 47sexies § 3 Nrn. 1, 2, 3 und 5 und Artikel 47septies § 2 des Strafprozessgesetzbuches in Verbindung mit Artikel 235ter § 2 - in der Fassung vor seiner Abänderung durch das Gesetz vom 16. Januar 2009 zur Abänderung der Artikel 189ter, 235ter, 335bis und 416 des Strafprozessgesetzbuches - desselben Gesetzbuches mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention vereinbar seien, da die vorerwähnten Bestimmungen des Strafprozessgesetzbuches nicht die Möglichkeit vorsähen, dass eine Person, die Gegenstand der besonderen Ermittlungsmethode der Observation sei, in einer kontradiktorischen Debatte die Ordnungsmässigkeit dieser Observation bestreiten könne, während eine Person, die Gegenstand eines Haussuchungsbeschlusses oder eines Beschlusses zum Abhören von Telefongesprächen sei, deren Ordnungsmässigkeit sehr wohl in einer kontradiktorischen Debatte bestreiten könne.

- doordat de Belgische Staat, anders dan de werkgevers in de privé-sector en onder andere de provincie- en gemeentebesturen, moet instaan voor de financiële gevolgen van een arbeidsongeval waarvan een personeelslid waarmee de Belgische Staat geen enkele band heeft - zoals een personeelslid van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap - het slachtoffer is en zonder dat de Belgische Staat het voorhanden zijn van een arbeidsongeval vermag te betwisten (eerste prejudiciële vraag);
- indem der Belgische Staat im Unterschied zu den Arbeitgebern im Privatsektor sowie unter anderem den Provinzial- und Gemeindeverwaltungen für die finanziellen Folgen eines Arbeitsunfalls aufkommen müsse, den ein Personalmitglied, zu dem der Belgische Staat keinerlei Verbindung habe - wie ein Personalmitglied des Ministeriums der Flämischen Gemeinschaft -, erlitten habe, und ohne dass der Belgische Staat das Vorhandensein eines Arbeitsunfalls anfechten könne (erste präjudizielle Frage);

Uit de aan de verwijzende rechter voorgelegde feiten van het geding blijkt dat het beroep waarnaar in de prejudiciële vraag wordt verwezen, het beroep is dat een van de personen bedoeld in het voormelde artikel 37, eerste lid, 1°, voor de jeugdrechtbank instelt om een beslissing van de directeur bij de hulpverlening aan de jeugd te betwisten waarmee een van de in artikel 38, § 3, eerste lid, 1°, van het decreet van 4 maart 1991 bepaalde maatregelen ten uitvoer wordt gelegd en die een minderjarige betreft.
Aus dem Sachverhalt der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Rechtssache geht hervor, dass die in der präjudiziellen Frage angeführte Klage diejenige ist, die eine der Personen, auf die sich der vorerwähnte Artikel 37 Absatz 1 Nr. 1 bezieht, beim Jugendgericht eingereicht hat, um eine Entscheidung des Direktors der Jugendhilfe anzufechten, der eine der in Artikel 38 § 3 Absatz 1 Nr. 1 des Dekrets vom 4. März 1991 vorgesehenen Massnahmen in Bezug auf einen Minderjährigen ergreift.