Vertaling van "burgerlijke rechtbank onmogelijk " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

burgerlijke rechtbank | burgerlijke rechter
Zivilgericht

burgerlijke rechtbank
Zivilgericht

rechtbank die in burgerlijke zaken uitspraak doet
in Zivilsachen zustaendiges Gericht

overeenkomstig strafbaar feit bedreven voor een nationale rechtbank die in burgerlijke zaken uitspraak doet
entsprechende,vor den in Zivilsachen zuständigen Gerichten eines Mitgliedstaats begangene Straftat

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Art. 79. Wanneer de regularisatie onmogelijk is, bij gebrek aan overeenkomst overeenkomstig artikel 76, eerste lid, 3°, of in geval van niet-naleving van de termijnen opgelegd in het kader van de overeenkomsten gesloten krachtens artikel 76, eerste lid, 1° of 2°, kan de ambtenaar bevoegd voor handelsvestigingen of het gemeentecollege het volgende vorderen voor de burgerlijke rechtbank :
Art. 79 - Wenn die Regularisierung nicht möglich ist, oder im Falle des Fehlens einer Einigung nach Artikel 76 Absatz 1 3° oder bei Nichteinhaltung der im Rahmen der aufgrund von Artikel 76 Absatz 1 1° oder 2° abgeschlossenen Vereinbarungen auferlegten Fristen fordert der Beamte für Handelsniederlassungen oder das Gemeindekollegium vor dem Zivilgericht:

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter E. De Groot, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 26 februari 2015 in zake R.S. en M.S., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 5 juni 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Gent, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 347-1 van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het tot gevolg heeft dat : - een nieuwe gewone adoptie absoluut onmogelijk is van een meerderjarige persoon met een volle adoptieve afstammingsband, bij overlijden van de adoptant, - daar waar bij een meerderjarige persoon met een oorspronkelijke afstammingsband een gewone adoptie steeds mogelijk is, zelfs wanneer diens beide ouders nog in leven zijn ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten E. De Groot, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 26. Februar 2015 in Sachen R.S. und M.S., dessen Ausfertigung am 5. Juni 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Ostflandern, Abteilung Gent, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 347-1 des Zivilgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er zur Folge hat, dass - eine neue einfache Adoption völlig unmöglich ist im Falle einer volljährigen Person mit einem auf einer Volladoption beruhenden Abstammungsverhältnis, wenn der Adoptierende verstorben ist, - während bei einer volljährigen Person mit einem ursprünglichen Abstammungsverhältnis eine einfache Adoption immer möglich ist, und zwar auch dann, wenn ihre beiden Eltern noch am Leben sind?

- « Schendt artikel 235 van het Wetboek van Strafvordering, geïnterpreteerd in die zin dat de Kamer van Inbeschuldigingstelling een persoon die noch door de procureur des Konings, noch door de burgerlijke partij, noch door de onderzoeksrechter als persoon tegen wie ernstige aanwijzingen van schuld bestaan werd beschouwd, eigenmachtig in verdenking kan stellen en naar de correctionele rechtbank verwijzen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, samen gelezen met de artikelen 5 en 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens doordat het deze voor de eerste maal door de Kamer van Inbeschuldigingstelling inverdenkinggestelde onmogelijk wordt gemaakt eventuele nietigheden, vormverzuimen of onregelmatigheden voor de Raadkamer en voor de Kamer van Inbeschuldigingstelling, zoals voorzien bij artikel 135, § 2, van het Wetboek van Strafvordering, aan te voeren terwijl een persoon die door de onderzoeksrechter in verdenking werd gesteld dergelijke dubbele aanleg wel bezit ?
- « Verstösst Artikel 235 des Strafprozessgesetzbuches, dahingehend ausgelegt, dass die Anklagekammer eine Person, die weder vom Prokurator des Königs, noch von der Zivilpartei, noch vom Untersuchungsrichter als eine Person betrachtet wird, der gegenüber schwerwiegende Schuldindizien vorliegen, eigenmächtig beschuldigen und an das Korrektionalgericht verweisen kann, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit den Artikeln 5 und 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem es diesem zum ersten Mal von der Anklagekammer Beschuldigten unmöglich gemacht wird, eventuelle Regelwidrigkeiten, Unterlassungen oder Nichtigkeitsgründe im Sinne von Artikel 135 § 2 des Strafprozessgesetzbuches vor der Ratskammer und der Anklagekammer anzuführen, während eine Person, die vom Untersuchungsrichter beschuldigt wird, wohl über diesen doppelten Rechtszug verfügt?

" Schendt artikel 235 van het Wetboek van Strafvordering, geïnterpreteerd in die zin dat de Kamer van Inbeschuldigingstelling een persoon die noch door de procureur des Konings, noch door de burgerlijke partij, noch door de onderzoeksrechter als persoon tegen wie ernstige aanwijzingen van schuld bestaan werd beschouwd, eigenmachtig in verdenking kan stellen en naar de correctionele rechtbank verwijzen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, samen gelezen met de artikelen 5 en 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens doordat het deze voor de eerste maal door de Kamer van Inbeschuldigingstelling inverdenkinggestelde onmogelijk wordt gemaakt eventuele nietigheden, vormverzuimen of onregelmatigheden voor de Raadkamer en voor de Kamer van Inbeschuldigingstelling, zoals voorzien bij artikel 135, § 2, van het Wetboek van Strafvordering, aan te voeren terwijl een persoon die door de onderzoeksrechter in verdenking werd gesteld dergelijke dubbele aanleg wel bezit ?" ;
" Verstösst Artikel 235 des Strafprozessgesetzbuches, dahingehend ausgelegt, dass die Anklagekammer eine Person, die weder vom Prokurator des Königs, noch von der Zivilpartei, noch vom Untersuchungsrichter als eine Person betrachtet wird, der gegenüber schwerwiegende Schuldindizien vorliegen, eigenmächtig beschuldigen und an das Korrektionalgericht verweisen kann, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit den Artikeln 5 und 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem es diesem zum ersten Mal von der Anklagekammer Beschuldigten unmöglich gemacht wird, eventuelle Regelwidrigkeiten, Unterlassungen oder Nichtigkeitsgründe im Sinne von Artikel 135 § 2 des Strafprozessgesetzbuches vor der Ratskammer und der Anklagekammer anzuführen, während eine Person, die vom Untersuchungsrichter beschuldigt wird, wohl über diesen doppelten Rechtszug verfügt?" ;

Het bestreden artikel van de wet van 13 juni 1997 dat het koninklijk besluit van 18 november 1996 heeft bekrachtigd, heeft niet als enig of hoofdzakelijk doel de rechterlijke wettigheidstoetsing door de Raad van State of de burgerlijke rechtbank onmogelijk te maken of te verlammen.
Der angefochtene Artikel des Gesetzes vom 13. Juni 1997, der den königlichen Erlass vom 18. November 1996 bestätigt habe, diene nicht dem einzigen oder hauptsächlichen Ziel, die richterliche Gesetzmässigkeitskontrolle durch den Staatsrat oder durch die Zivilgerichte zu verhindern oder zu lähmen.