Traduction de «door collega pack werd gewezen » (Néerlandais → Allemand) :

Uit de bewoordingen van de prejudiciële vraag en uit de verwijzingsbeslissing blijkt dat bij de rechter hoger beroep is ingesteld tegen een beslissing die door een vrederechter werd gewezen op 4 september 2014, zijnde na de inwerkingtreding van de artikelen 136 en 274 van de wet van 30 juli 2013 betreffende de invoering van een familie- en jeugdrechtbank.
Aus dem Wortlaut der Vorabentscheidungsfrage und aus der Vorlageentscheidung geht hervor, dass der Richter mit einer Berufung gegen eine Entscheidung befasst wurde, die ein Friedensrichter am 4. September 2014, also nach dem Inkrafttreten der Artikel 136 und 274 des Gesetzes vom 30. Juli 2013 zur Schaffung eines Familien- und Jugendgerichts, getroffen hat.

Het voor de verwijzende rechter hangende geschil heeft betrekking op het hoger beroep dat door een van de beklaagden buiten de door de in het geding zijnde bepaling vastgestelde termijn van vijftien dagen werd ingesteld, en dat enkel gericht is tegen de burgerlijke beschikkingen van een vonnis van de correctionele rechtbank, dat op tegenspraak werd gewezen en waarbij de strafvordering verjaard werd verklaard.
Die vor dem vorlegenden Richter anhängige Streitsache betrifft die Berufung durch einen der Angeklagten außerhalb der durch die fragliche Bestimmung festgelegten Frist von fünfzehn Tagen, die nur gegen die zivilrechtlichen Verfügungen eines kontradiktorisch erlassenen Urteils des Korrektionalgerichts gerichtet ist, wobei die Strafverfolgung für verjährt erklärt wurde.

De waarborg van een arrest dat snel wordt gewezen door het Hof van Cassatie inzake de voorlopige hechtenis werd dus beschouwd als een voorwaarde voor de doeltreffendheid van het cassatieberoep.
Die Gewährleistung eines Entscheids, der schnell durch den Kassationshof in Bezug auf die Untersuchungshaft getroffen wird, wurde folglich als eine Bedingung für die Effizienz der Kassationsbeschwerde betrachtet.

« Schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre de burgerlijke partij, die niet het initiatief tot vervolging heeft genomen en die hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, niet tot de rechtsplegingsvergoeding kan worden veroordeeld indien zij in hoger beroep in het ongelijk wordt gesteld, aangezien het Grondwettelijk Hof bij het arrest nr. 113/2016 van 22 september 2016 voor recht heeft gezegd dat artikel 162bis, tweede lid, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de vrijgesproken beklaagde en aan de burgerrechtelijk aansprakelijke een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vrijsprekend vonnis dat is gewezen op een door het openbaar ministerie ingestelde vordering ? ».
« Verstößt Artikel 162bis Absatz 2 des Strafprozessgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern die Zivilpartei, die nicht die Initiative zur Verfolgung ergriffen hat und gegen ein Urteil, mit dem ihre Klage für unzulässig erklärt wurde, nachdem der Angeklagte auf die Strafverfolgung hin verurteilt worden war, Berufung einlegt, nicht zur Zahlung der Verfahrensentschädigung verurteilt werden kann, wenn sie in der Berufungsinstanz unterliegt, wobei der Verfassungsgerichtshof in seinem Entscheid Nr. 113/2016 vom 22. September 2016 für Recht erkannt hat, dass Artikel 162bis Absatz 2 des Strafprozessgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstößt, insofern er es dem Strafrichter nicht erlaubt, dem freigesprochenen Angeklagten und dem zivilrechtlich Haftbaren eine Verfahrensentschädigung in der Berufungsinstanz zu Lasten der in der Sache unterliegenden Zivilpartei zu gewähren, die in Ermangelung jeder Rechtsmitteleinlegung seitens der Staatsanwaltschaft Berufung gegen ein auf Freispruch lautendes Urteil, das auf eine von der Staatsanwaltschaft eingeleiteten Klage hin ergangen ist, eingelegt hat? ».

Overwegende dat de analysenota betreffende die voorstellen, die door de auteur van het effectonderzoek opgemaakt werd op verzoek van de Regering, gewezen heeft op de mogelijkheden van het grondgebied dat bij de 2 routes betrokken is (landbouwactiviteiten, mobiliteit, fauna, flora, biodiversiteit, levenskwaliteit, habitat); dat de auteur vervolgens de analysecriteria voor beide routes heeft uitgelegd; dat hij zodoende beide varianten heeft kunnen vergelijken aan de hand van een tabel en hun voor- en nadelen aan het licht heeft kunnen brengen;
In der Erwägung, dass der Analysebericht, den der Umweltverträglichkeitsprüfer auf Antrag der Regierung über diese beiden Vorschläge verfasst hat, die Potentialitäten des betreffenden Gebiets untersucht (landwirtschaftliche Tätigkeiten, Mobilität, Fauna, Flora, Biodiversität, Lebensqualität, Lebensraum); dass der Umweltverträglichkeitsprüfer danach die Analysekriterien für diese beiden Strecken vorstellt; dass sich dadurch eine Tabelle zum Vergleich beider Varianten ergibt, in der die Vor- und Nachteile jeder Variante hervorgehoben werden;

Voor het overige blijkt uit verscheidene arresten, die onder de gelding van de vroegere wetgeving door de Raad van State zijn gewezen, dat systematisch gebruik werd gemaakt van de uitzondering op de aanwezigheid van de geïncrimineerde persoon of van een getuige wegens de onmogelijkheid om die aanwezigheid te organiseren (inzonderheid, RvSt, 3 juli 2013, nr. 224.230; 28 november 2014, nr. 229.395; 11 maart 2015, nr. 230.478).
Im Übrigen geht aus verschiedenen Entscheiden des Staatsrates, die unter der Geltung der früheren Rechtsvorschriften ergangen sind, hervor, dass die Ausnahme von der Anwesenheit der beschuldigten Person oder eines Zeugen systematisch in Anspruch genommen wurde wegen der Unmöglichkeit, diese Anwesenheit zu organisieren (insbesondere: Staatsrat, 3. Juli 2013, Nr. 224.230; 28. November 2014, Nr. 229.395; 11. März 2015, Nr. 230.478).

De eigen pensioenbijdragevoet is de verhouding tussen, enerzijds, de uitgaven inzake pensioenen die het gesolidariseerd pensioenfonds van de DIBISS gedurende het beschouwde jaar heeft gedragen voor de gewezen personeelsleden van de betrokken werkgever en hun rechthebbenden, en, anderzijds, de loonmassa die overeenstemt met het aan pensioenbijdragen onderworpen loon dat voor datzelfde jaar door die werkgever werd uitbetaald aan zijn vastbenoemd personeel dat bij het fonds is aangesloten.
Der eigene Pensionsbeitragssatz ist das Verhältnis zwischen einerseits den Pensionsausgaben, die der solidarische Pensionsfonds des Amtes für die Sonderregelungen der sozialen Sicherheit im Laufe des betreffenden Jahres für die ehemaligen Personalmitglieder des betreffenden Arbeitgebers und ihre Anspruchsberechtigten getätigt hat, und andererseits der Lohnmasse, die der pensionsbeitragspflichtigen Entlohnung entspricht, die dieser Arbeitgeber für dasselbe Jahr seinem endgültig ernannten, dem Fonds angeschlossenen Personal gezahlt hat.

Hij is, bij lezing van de artikelen 1675/14 en 1675/15 van het Gerechtelijk Wetboek, van mening dat hem kennelijk de bevoegdheid wordt toevertrouwd om de herroeping uit te spreken van een arrest van toelaatbaarheid dat door het Arbeidshof in hoger beroep werd gewezen tegen een vonnis van niet-toelaatbaarheid dat door de Arbeidsrechtbank werd gewezen en hij ondervraagt het Hof over het verschil in behandeling dat daaruit zou voortvloeien ten aanzien van de rechtzoekende die met een dergelijke procedure te maken krijgt in vergelijking met de rechtzoekende die aan een klassieke procedure wordt onderworpen en die een dubbele aanleg geniet.
Er ist in Anbetracht der Artikel 1675/14 und 1675/15 des Gerichtsgesetzbuches der Auffassung, dass ihm offensichtlich die Zuständigkeit erteilt werde, die Widerrufung eines Annehmbarkeitsurteils auszusprechen, das vom Arbeitsgerichtshof auf die Berufung gegen ein vom Arbeitsgericht verkündetes Nichtannehmbarkeitsurteil hin verkündet worden sei, und er befragt den Hof zu dem Behandlungsunterschied, der sich daraus für einen Rechtsuchenden ergeben würde, der von einem solchen Verfahren betroffen sei, im Vergleich zu einem Rechtsuchenden, der einem herkömmlichen Verfahren unterliege und in den Vorteil des doppelten Rechtszugs gelange.

« Schendt artikel 203bis van het Burgerlijk Wetboek, betreffende de vordering, door een van de ouders, ten aanzien van de andere ouder, van diens bijdrage in de kosten die voortvloeien uit artikel 203 van het Burgerlijk Wetboek, zoals het niet alleen van kracht was op het ogenblik dat het vonnis van 29 april 1983 door de heer Vrederechter van deze Rechtbank werd gewezen, maar ook zoals het thans van kracht is, de artikelen 10 en 11 van de Belgische Grondwet, in zoverre het niet erin voorzag - en nog altijd niet erin voorziet - dat de onderhoudsbijdrage waartoe de ouder aan wie het hoederecht niet werd toegekend, zou zijn veroordeeld, jaarlijks en van rechtswege geïndexeerd wordt volgens de schommelingen van het indexcijfer van de consumptieprijzen, terwijl in de gevallen waar de rechtbank van eerste aanleg aan de echtgenoot die de echtscheiding heeft verkregen een uitkering toekent, artikel 301, § 2, van het Burgerlijk Wetboek, zoals het van kracht was op het ogenblik dat de heer Vrederechter van deze Rechtbank zijn beslissing heeft uitgesproken (29 april 1983), en dat sindsdien niet werd gewijzigd, voorschrijft dat dit van rechtswege gebeurt ?
« Verstösst Artikel 203bis des Zivilgesetzbuches bezüglich der von einem Elternteil gegen den anderen Elternteil geltend gemachten Forderung dessen Beitrags zu den aus Artikel 203 des Zivilgesetzbuches hervorgehenden Kosten, nicht nur in der zum Zeitpunkt des am 29. April 1983 vom hiesigen Friedensrichter verkündeten Urteils geltenden Fassung, sondern auch in der zurzeit geltenden Fassung, gegen die Artikel 10 und 11 der belgischen Verfassung, insofern er nicht bestimmte - und immer noch nicht bestimmt -, dass der Unterhaltsbeitrag, zu dem der Elternteil verurteilt wurde, dem das Sorgerecht nicht anvertraut wurde, jährlich und von Rechts wegen den Schwankungen des Verbraucherpreisindexes angepasst wird, während in den Fällen, wo das Gericht erster Instanz dem Ehegatten, der die Ehescheidung erwirkt hat, Unterhalt zuerkennt, Artikel 301 § 2 des Zivilgesetzbuches in der zum Zeitpunkt der Verkündung der Entscheidung des hiesigen Friedensrichters (am 29. April 1983) geltenden Fassung, die seitdem nicht abgeändert wurde, bestimmt, dass dies von Rechts wegen geschieht?

C. Fiévet, orthopedist, heeft een voorziening in cassatie ingesteld tegen een arrest dat op 31 januari 1996 door het Hof van Beroep te Bergen werd gewezen, waarin het vonnis waartegen hoger beroep was ingesteld, nietig werd verklaard, vonnis waarin, na de vaststelling dat de vordering was ingediend meer dan vijf jaar na de feiten en met toepassing van artikel 26 van de voorafgaande titel van het Wetboek van Strafvordering, de vordering van de verweerder strekkende tot herstel van de schade door hem ondergaan als gevolg van de nasleep van de reductie van een breuk uitgevoerd door de orthopedist op 27 januari 1982, verjaard was verklaard.
C. Fiévet, Orthopäde, hat eine Kassationsklage eingereicht gegen ein am 31. Januar 1996 durch den Appellationshof Mons gefälltes Urteil, in dem das Urteil, gegen das Berufung eingelegt worden war, für nichtig erklärt wurde, ein Urteil, in dem - nach der Feststellung, dass die Klage mehr als fünf Jahre nach dem Zeitpunkt des Tatbestands erhoben worden war, und unter Anwendung des Artikels 26 des Präliminartitels des Strafprozessgesetzbuches - der Antrag des Beklagten auf Wiedergutmachung des Schadens, den er wegen der Folgeerscheinungen des am 27. Januar 1982 von dem Orthopäden vorgenommenen Einrichtens eines Bruchs erlitten hat, für verjährt erklärt worden war.