Traduction de «door het feit dat er dan twee concurrerende rechterlijke » (Néerlandais → Allemand) :

140. wijst op het advies van het Hof van Justitie van de Europese Unie betreffende de overeenkomst inzake toetreding van de EU tot het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens (EVRM); betwijfelt of het zinvol is de toetredingsprocedure van de EU tot het EVRM voort te zetten, gezien de extra complexiteit die dat zal opleveren en de onzekerheid die zal ontstaan door het feit dat er dan twee concurrerende rechterlijke instanties bevoegd zullen zijn ter zake van de rechten uit hoofde van het EVRM en de rechten uit hoofde van het Handvest; is nog altijd van oordeel dat toetreding tot het EVRM geen prioriteit voor de EU dient te zijn en dat de verdragsluitende partijen er beter voor kunnen kiezen het EVRM te herzien, met het oog op verbetering van de besluitvorming op het gebied van de mensenrechten, en dat grondrechten in ieder geval goed beschermd worden via de toepassing door de rechtbanken van onze nationale grondwetten, die de top van de hiërarchie van wettelijke regelingen blijven vormen;
140. nimmt die Stellungnahme des EuGH zur Übereinkunft über den Beitritt der EU zur Europäischen Menschenrechtskonvention (EMRK) zur Kenntnis; bezweifelt den Nutzen des Beitritts der EU zur EMRK, da die zwei konkurrierenden Zuständigkeiten im Bereich der Rechte aus der Konvention und der Rechte aus der Charta zu noch mehr Komplexität und Ungewissheit führen; vertritt weiterhin die Auffassung, dass der Beitritt für die EU keine Priorität darstellen sollte, sondern die Vertragsparteien der EMRK stattdessen eine Reform derselben anstreben sollten, um die mit ihr verbundenen Entscheidungsprozesse – vorrangig im Bereich der Menschenrechte – zu verbessern, und dass die Grundrechte in jedem Falle von den Gerichten gut geschützt werden, wenn diese unsere einzelstaatlichen Verfassungen zur Anwendung bringen, die nach wie vor an der Spitze der Gesetzeshierarchie stehen;

98. wijst op het advies van het Hof van Justitie van de Europese Unie inzake de overeenkomst inzake toetreding van de EU tot het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens (EVRM); betwijfelt of het zinvol is deze procedure voort te zetten, gezien de extra complexiteit die dat zal opleveren en de onzekerheid die zal ontstaan door het feit dat er dan twee concurrerende rechterlijke instanties bevoegd zullen zijn ter zake van de rechten uit hoofde van het EVRM en de rechten uit hoofde van het Handvest; is nog altijd van oordeel dat toetreding tot het EVRM geen prioriteit voor de EU dient te zijn en dat de verdragsluitende partijen er beter voor kunnen kiezen het EVRM te herzien, met het oog op verbetering van de besluitvorming op het gebied van de mensenrechten;
98. nimmt die Stellungnahme des EuGH zur Übereinkunft über den Beitritt der EU zur Europäischen Menschenrechtskonvention (EMRK) zur Kenntnis; bezweifelt den Nutzen dieses Beitritts, da die zwei konkurrierenden Zuständigkeiten im Bereich der Rechte aus der Konvention und der Rechte aus der Charta zu noch mehr Komplexität und Ungewissheit führen; ist weiterhin der Auffassung, dass der Beitritt für die EU keine Priorität haben sollte, und dass die Vertragsparteien auf dem Gebiet der Menschenrechte stattdessen vorrangig nach einer Reform der EMRK streben sollten, um die Entscheidungsfindung zu optimieren;

Zij zouden een aanzienlijk financieel verlies lijden door het feit dat zij gedurende twee extra jaren een pensioen wegens lichamelijke ongeschiktheid zullen genieten waarvan het bedrag veel lager ligt dan dat van het rustpensioen.
Sie würden erhebliche finanzielle Verluste erleiden, weil sie während zwei zusätzlichen Jahren eine Pension wegen körperlicher Arbeitsunfähigkeit erhielten, deren Betrag viel niedriger sei als derjenige der Ruhestandspension.

Gelet op het feit dat collectief verhaal een procedure zou zijn die ontstaat in het kader van een civiel geschil tussen twee partijen, zelfs indien één van hen is samengesteld uit een aantal eisers en afschrikking een neveneffect is van de procedure, vindt de Commissie het echter niet nodig directe steun met overheidsmiddelen aan te bevelen, aangezien, wanneer de rechterlijke instantie de schade bevestigt, de partij die de schade heeft geleden, schadevergoeding zal verkrijgen van de in het ongelijk gestelde partij, met inbegrip van de proceskosten.
Da es sich bei einem Kollektivverfahren im Grunde um einen Zivilrechtsstreit zwischen zwei Parteien handelt, auch wenn die Klagepartei aus mehreren Personen besteht, und Abschreckung eine Nebenwirkung des Verfahrens ist, hält es die Kommission nicht für notwendig, eine direkte Unterstützung aus öffentlichen Mitteln zu empfehlen, da die geschädigte Partei von der unterlegenen Partei Schadensersatz erhält, wenn das Gericht einen entsprechenden Schaden feststellt.

2. is ingenomen met het feit dat het Hof van Justitie, op grond van de regeling die van toepassing is op de niet-contractuele aansprakelijkheid van het EPPO, rechtsbevoegdheid heeft in geschillen over de vergoeding van schade onder vergelijkbare voorwaarden als die van artikel 268 VWEU; wijst echter op het feit dat twee verschillende rechterlijke instanties -respectievelijk op EU- en nationaal niveau- bevoegd zouden zijn voor beroepen in verband met de niet-contractuele aansprakelijkheid van het EPPO en beroepen tot nietigverklaring van zijn procedurele maatregelen, met inbegrip van de maatregelen op grond waarvan een rechtop een vergoeding van schade kan ontstaan;
2. begrüßt es, dass gemäß der Regelung für außervertragliche Haftung der Europäischen Staatsanwaltschaft der Gerichtshof unter ähnlichen Bedingungen, wie sie in Artikel 268 AEUV dargelegt sind, für Streitigkeiten über den Schadensersatz zuständig sein soll; weist jedoch darauf hin, dass sich zwei verschiedene Gerichte – auf EU- bzw. nationaler Ebene – mit Klagen aus außervertraglicher Haftung der Europäischen Staatsanwaltschaft und Anfechtungsklagen gegen ihre verfahrensrechtlichen Maßnahmen, auch denen, aus denen ein Anspruch auf Schadenersatz erwachsen kann, befassen würden;

G. overwegende dat de Iraanse autoriteiten op 1 mei 2009 Dalara Darabi ter dood hebben gebracht in de centrale gevangenis van Rasht, ondanks het feit dat het hoofd van de rechterlijke macht op 19 april 2009 een uitstel van executie van twee maanden had toegekend, en overwegende dat zij niet de eerste is die dit jaar ter dood is gebracht na te zijn veroordeeld voor een misdrijf dat zij zou hebben gepleegd terwijl zij nog minder dan 18 jaar oud was,
G. in der Erwägung, dass die staatlichen Stellen Irans Delara Darabi am 1. Mai 2009 im Zentralgefängnis von Rasht hinrichteten, obwohl das Oberhaupt der Justiz am 19. April 2009 einen zweimonatigen Aufschub der Hinrichtung gebilligt hatte, und dass sie nicht die erste Person ist, die in diesem Jahr hingerichtet wurde, nachdem sie wegen einer Straftat verurteilt worden war, die sie angeblich verübt hatte, als sie noch unter 18 Jahre alt war,

1. Indien twee of meer staten tegen dezelfde persoon een Europees aanhoudingsbevel of een aanhoudingsbevel hebben uitgevaardigd, houdt de uitvoerende rechterlijke autoriteit bij het nemen van haar beslissing, over welk van deze aanhoudingsbevelen ten uitvoer zal worden gelegd, rekening met alle omstandigheden, met name de ernst van de strafbare feiten en de plaats waar zij zijn gepleegd, de data van de onderscheiden aanhoudingsbevelen alsmede het feit dat het bevel is uitgevaardigd ter fine van een strafvervolging of voor de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel.
(1) Haben zwei oder mehr Staaten einen Europäischen Haftbefehl oder einen Haftbefehl gegen dieselbe Person erlassen, so entscheidet die vollstreckende Justizbehörde unter gebührender Berücksichtigung aller Umstände, welcher dieser Haftbefehle vollstreckt wird; zu diesen Umständen gehören insbesondere die Schwere und der Ort der Straftat, der Zeitpunkt, zu dem die Haftbefehle erlassen wurden, sowie die Tatsache, dass der Haftbefehl zur Strafverfolgung oder zur Vollstreckung einer Freiheitsstrafe oder einer freiheitsentziehenden Maßregel der Sicherung ausgestellt wurde.

1. Indien twee of meer lidstaten ten aanzien van eenzelfde persoon een Europees aanhoudingsbevel hebben uitgevaardigd, houdt de uitvoerende rechterlijke autoriteit bij het nemen van haar beslissing over welk van deze aanhoudingsbevelen ten uitvoer zal worden gelegd, rekening met alle omstandigheden en met name met de ernst van de strafbare feiten en de plaats waar ze zijn gepleegd, met de data van de onderscheiden Europese aanhoudingsbevelen alsmede met het feit dat het bevel is uitgevaardigd ter fine van een strafvervolging of voor de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel.
(1) Haben zwei oder mehr Mitgliedstaaten einen Europäischen Haftbefehl gegen dieselbe Person erlassen, so entscheidet die vollstreckende Justizbehörde unter gebührender Berücksichtigung aller Umstände, welcher dieser Europäischen Haftbefehle vollstreckt wird; zu diesen Umständen gehören insbesondere die Schwere und der Ort der Straftat, der Zeitpunkt, zu dem die Europäischen Haftbefehle erlassen wurden, sowie die Tatsache, dass der Haftbefehl zur Strafverfolgung oder zur Vollstreckung einer Freiheitsstrafe oder einer freiheitsentziehenden Maßregel der Sicherung ausgestellt wurde.