Traduction de «eerste twee vragen niet wordt gepreciseerd welke categorieën » (Néerlandais → Allemand) :

In de eerste twee prejudiciële vragen wordt het Hof verzocht de bestaanbaarheid te onderzoeken van die bepaling met de artikelen 10, 11 en, in voorkomend geval, 24 van de Grondwet, in de interpretatie volgens welke zij de Franse Gemeenschap, handelend in haar hoedanigheid van subsidiërende overheid overeenkomstig de artikelen 25 tot 29 van de wet van 29 mei 1959 tot wijziging van sommige bepalingen van de onderwijswetgeving, niet de mogelijkheid zou bieden de terugbetaling te verkrijgen van de bezoldiging en de daarop geheven lasten betaald aan een personeelslid van een gesubsidieerde onderwijsinstelling tijdens diens afwezigheden ingevolge een ongeval, ten laste van de daarvoor aansprakelijke derde.
In den ersten zwei Vorabentscheidungsfragen wird der Gerichtshof gebeten, die Vereinbarkeit dieser Bestimmung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung und gegebenenfalls deren Artikel 24 zu prüfen, ausgelegt in dem Sinne, dass sie es der Französischen Gemeinschaft, handelnd in ihrer Eigenschaft als bezuschussende Behörde gemäß den Artikeln 25 bis 29 des Gesetzes vom 29. Mai 1959 zur Abänderung bestimmter Rechtsvorschriften im Unterrichtswesen, nicht ermögliche, die Rückerstattung der Entlohnung samt Lasten zu erhalten, die einem Personalmitglied einer subventionierten Unterrichtsanstalt während dessen unfallbedingten Abwesenheiten zu Lasten des dafür haftenden Dritten gezahlt worden sei.

De Ministerraad voert aan dat de prejudiciële vragen onontvankelijk zijn, ten eerste, omdat het Hof niet bevoegd zou zijn om artikel 57 van de WCO te toetsen aan de artikelen 49, 54 en 55 van dezelfde wet, ten tweede, omdat in de vragen niet wordt aangegeven welke categorieën van personen dienen te worden vergeleken en, ten derde, omdat de tweede prejudiciële vraag in werkelijkheid betrekking zou hebben op artikel 55 van de WCO, en dus niet op artikel 57 van die wet.
Der Ministerrat führt an, dass die Vorabentscheidungsfragen unzulässig seien, erstens, weil der Gerichtshof nicht befugt sei, Artikel 57 des Gesetzes über die Kontinuität der Unternehmen anhand der Artikel 49, 54 und 55 desselben Gesetzes zu prüfen, zweitens, weil in den Fragen nicht angegeben werde, welche Kategorien von Personen miteinander zu vergleichen seien, und drittens, weil die zweite Vorabentscheidungsfrage sich in Wirklichkeit auf Artikel 55 des Gesetzes über die Kontinuität der Unternehmen und somit nicht auf Artikel 57 dieses Gesetzes beziehe.

De Ministerraad voert aan dat in de eerste twee vragen niet wordt gepreciseerd welke categorieën van personen worden vergeleken en dat de in het geding zijnde bepaling op geen enkele wijze aanleiding geeft tot een verschillende behandeling van rechtzoekenden.
Der Ministerrat führt an, dass in den ersten zwei Fragen nicht präzisiert werde, welche Kategorien von Personen miteinander verglichen würden, und dass die beanstandete Bestimmung in keiner Hinsicht zu einer unterschiedlichen Behandlung von Rechtsuchenden führe.

Uit de feiten van de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak, de motieven van zijn verwijzingsbeslissing en de bewoordingen van de prejudiciële vraag blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10, 11 en 172, eerste lid, van de Grondwet, van artikel 219, vierde lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, in zoverre het een verschil in behandeling zou invoeren tussen twee categorieën van vennootschappen die aan de vennootschapsbelasting zijn onderworpen en die, voor het aanslagjaar 2004, kosten die zijn gemaakt voor een werknemer die een lid van hun personeel is en die aan de personenbelasting is onderworpen, niet verantwoorden door het overleggen van een individuele fiche en een samenvattende opgave, bedoeld in artikel 57 van hetzelfde Wetboek : enerzijds, die welke een in die laatste bepaling bedoelde bezoldiging niet verantwoorden en, anderzijds, die welke vaste vergoedingen als terugbetaling van werkelijke kosten eigen aan de werkgever, zoals bedoeld in dezelfde bepaling, niet verantwoorden.
Aus dem Sachverhalt der dem vorlegenden Richter vorgelegten Rechtssache, der Begründung seiner Verweisungsentscheidung und der Formulierung der präjudiziellen Frage geht hervor, dass der Hof gebeten wird, über die Vereinbarkeit von Artikel 219 Absatz 4 des Einkommensteuergesetzbuches 1992 mit den Artikeln 10, 11 und 172 Absatz 1 der Verfassung zu befinden, insofern er einen Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien von der Gesellschaftssteuer unterliegenden Gesellschaften einführe, die für das Steuerjahr 2004 keine Ausgaben zugunsten eines Arbeitnehmers, der ihrem Personal angehöre und der Steuer der natürlichen Personen unterliege, durch Vorlegen einer Individualkarte und einer zusammenfassenden Aufstellung im Sinne von Artikel 57 desselben Gesetzbuches nachwiesen, und zwar einerseits diejenigen, die keine Entlohnung im Sinne der letztgenannten Bestimmung nachwiesen, und andererseits diejenigen, die keine Pauschalentschädigungen durch Erstattung der tatsächlichen Kosten des Arbeitgebers im Sinne derselben Bestimmung nachwiesen.

De Vlaamse en de Waalse Regering zijn van mening dat de eerste prejudiciële vraag niet ontvankelijk is, nu in die vraag niet wordt gepreciseerd welke categorieën van personen dienen te worden vergeleken.
Die Flämische und die Wallonische Regierung sind der Auffassung, dass die erste präjudizielle Frage nicht zulässig sei, da in dieser Frage nicht präzisiert werde, welche Kategorien von Personen miteinander verglichen werden müssten.

De Raad van State heeft bij die gelegenheid doen opmerken dat uit de vraag niet blijkt ten opzichte van welke andere categorie van personen de rechters van de Rechtbank van eerste aanleg te Brussel zouden worden gediscrimineerd, maar hij heeft aangevoerd, enerzijds, dat de verzoeker op de terechtzitting heeft gepreciseerd dat er een discriminatie is tussen de eentalige en de tweetalige kandidaten in zoverre enkel de kandidatuur van de tweetalige kandidaten wordt aanvaard, terwijl de benoeming van twee derden tweetaligen functioneel absoluut niet kan worden verantwoord en, anderzijds, dat krachtens artikel 27, § 2, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Arbitragehof dat Hof bevoegd is om de gestelde prejudiciële vraag te herformuleren.
Der Staatsrat hat bei dieser Gelegenheit darauf hingewiesen, dass aus dieser Frage nicht ersichtlich wird, gegenüber welcher anderen Kategorie von Personen die Richter des Gerichts erster Instanz Brüssel angeblich benachteiligt werden, aber er hat vorgebracht, dass einerseits der Kläger in der Verhandlung präzisiert hat, dass es eine Diskriminierung zwischen den einsprachigen und den zweisprachigen Kandidaten gebe, insoweit nur die Kandidatur der zweisprachigen Kandidaten angenommen werde, obwohl die Ernennung von zwei Dritteln zweisprachiger Kandidaten funktionell überhaupt nicht gerechtfertigt werden könne, und dass andererseits kraft Artikel 27 § 2 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Schiedshof dieser Hof befugt ist, die vorgelegte präjudizielle Frage neu zu formulieren.