Traduction de «financiële vooruitzichten had wel degelijk » (Néerlandais → Allemand) :

Win-win-scenario's, waarin zowel het land van herkomst als het land van bestemming en de migrant zelf profiteren van de migratie [18], bestaan echter wel degelijk, namelijk wanneer de migrant financiële, sociale en economische banden onderhoudt met zijn of haar land van herkomst en later permanent of tijdelijk terugkeert.
Es existieren Szenarien, in denen alle Beteiligten auf der Gewinnerseite stehen und die Entsenderländer und die Aufnahmeländer sowie die Migranten selbst aus der Migration Nutzen ziehen [18], wenn die Migranten finanzielle, soziale und wirtschaftliche Verbindungen zu ihrem Herkunftsland aufrechterhalten und entweder dauerhaft oder vorübergehend in ihr Land zurückkehren.

Overwegende dat het openbaar onderzoek hier betrekking had op de herziening van het gewestplan; dat die herziening inhoudt dat het vraagstuk van het verkeer i.v.m. de overwogen ontginningsactiviteit onderzocht wordt; dat het effectonderzoek daar wel degelijk voor gezorgd heeft; dat het onderzoek waar de gemeente Walhain naar verwijst betrekking heeft op de uitbreiding van de N243; dat dit geen echt verband heeft met het doel van deze herziening van het gewestplan;
In der Erwägung, dass die öffentliche Untersuchung hier die Revision des Sektorenplans betraf; dass diese es notwendig macht, die Frage des sich durch die vorgesehene Abbauaktivität ergebenden Verkehrs zu stellen; dass dieses Thema in der Umweltverträglichkeitsprüfung behandelt wird; dass die Studie, auf die sich die Gemeinde Walhain bezieht, die Erweiterung der N243 betrifft; dass dies keinen reellen Zusammenhang mit dem Zweck vorliegenden Revision des Sektorenplans aufweist;

De beheermaatschappij of de beleggingsmaatschappij en de bewaarder volgen de insolventieprocedure op de voet om te bepalen of alle of sommige financiële instrumenten die zijn toevertrouwd aan de derde aan wie de bewaarneming van financiële instrumenten overeenkomstig artikel 22 bis van Richtlijn 2009/65/EG is gedelegeerd, wel degelijk verloren zijn.
Die Verwaltungs- oder Investmentgesellschaft und die Verwahrstelle bestimmen im Rahmen einer engmaschigen Überwachung der Insolvenzverfahren, ob alle oder einige der Finanzinstrumente, die Dritten, denen die Verwahrungsfunktionen gemäß Artikel 22a der Richtlinie 2009/65/EG übertragen wurden, anvertraut wurden, tatsächlich verloren sind.

Tijdens de bespreking in de commissie heeft de Minister voorts gepreciseerd : « Een doelstellingenovereenkomst heeft tot doel, na overleg binnen een directiecomité, de aan elkeen toegewezen taken te verduidelijken. Ter herinnering, hoewel het wel degelijk uitsluitend aan de verkozenen staat de beleidsdoelstellingen te bepalen, is het de administratie die deze moet uitvoeren, in het kader van een middelenverbintenis veeleer dan in dat van een resultaatsverbintenis. Vervolgens staat het aan de directeur-generaal, na overleg met de diensten en met name de financieel directeur en het college, die beleidsdoelstellingen operationeel te maken. [...] Indien geen akkoord wordt bereikt over de middelen wordt het advies van de gemeentesecretaris gevoegd bij de doelstellingenovereenkomst, die toch kan worden goedgekeurd door het college. Daarin zal worden vermeld dat de beleidsdoelstellingen te ambitieus zijn in verhouding tot de in de gemeente beschikbare menselijke of financiële middelen. [...] De politieke kant van de opdracht van de gemeentesecretaris wordt wel degelijk verzekerd door de verkozenen die de strategische doelstellingen bepalen. De rol van het hoofd van de administratie bestaat erin te zeggen hoe hij ze zal uitvoeren en welke menselijke en financiële middelen hij nodig heeft om die te bereiken. Het besluit van de gemeentesecretaris kan luiden dat het door het college vastgestelde doel te ambitieus is en dat die doelstellingen neerwaarts moeten worden herzien. Een verantwoordelijke dialoog wordt ingevoerd en er is duidelijk geen politieke functie voor de toekomstige directeur-generaal » (Parl. St., Waals Parlement, 2012-2013, nr. 744/23, pp. 3, 15 en 16).
Es wird ein verantwortungsvoller Dialog eingeführt, und der künftige Generaldirektor hat eindeutig keine politische Funktion » (Parl. Dok., Wallonisches Parlament, 2012-2013, Nr. 744/23, SS. 3, 15 und 16).

Tijdens de debatten in de commissie heeft de Minister voorts gepreciseerd : « Een evaluatie van politieke aard had kunnen worden overwogen, maar dat kon risico's met zich meebrengen bij een verandering van meerderheid. Anderzijds moest de evaluatie zoals die vandaag door de verschillende politieke verantwoordelijken wordt opgevat, niet worden afgegrendeld. De evaluatie zal dus met name betrekking hebben op de verwezenlijking van de doelstellingen en de wijze waarop die zijn bereikt. [...] Ten slotte wordt aangedrongen op het belang van de herplaatsing in dat geval van ongeschiktheid. Hoewel de bevorderde ambtenaren probleemloos kunnen worden herplaatst, belet niets, wat de aangeworven ambtenaren betreft, de betrokken eenheden die laatstgenoemden te herplaatsen. [...] De bescherming waarin het ontwerpdecreet voorziet alvorens te komen tot een ontslag, toont aan dat daartoe slechts in extreme gevallen zal worden overgegaan. [...] [De Minister] verklaart veel minder open te staan voor de overgangsperiode, gelet op de duur van de loopbaan van een gemeentesecretaris of van een ontvanger. Een overgangsperiode zou erop neerkomen de bestaande generatie vrij te stellen van alle wijzigingen, van alle evaluaties en dat lijkt hem dus niet opportuun. [...] Het zijn wel degelijk de doelstellingen die de elementen voor de evaluatie van de wettelijke graad vormen. Het zal gaan om de aangewende middelen, de vastberadenheid, de wil om tegemoet te komen aan een bepaald aantal beleidslijnen door zich vooraf te vergewissen van de menselijke en financiële middelen van de gemeente. Indien bijvoorbeeld een stedenbouwkundige vergunning er niet komt, zal die worden geëvalueerd.
Während der Erörterung im Ausschuss hat der Minister ferner präzisiert: « Eine Bewertung politischer Art hätte ins Auge gefasst werden können, doch dies könnte Risiken im Falle eines Mehrheitswechsels mit sich bringen. Andererseits sollte die Bewertung, so wie sie heute durch die verschiedenen politischen Verantwortlichen aufgefasst wird, nicht eingezwängt werden. Die Bewertung betrifft daher insbesondere die Verwirklichung der Ziele und die Weise, auf die sie erreicht wurden. [...] Schließlich wird die Bedeutung der beruflichen Umstellung in diesem Fall der Untauglichkeit hervorgehoben. Obwohl diejenige der beförderten Beamten problemlos erfolgen kann, verbietet in Bezug auf die angeworbenen Beamten nichts den betreffenden Einheiten, eine berufliche Umstellung der Letzteren vorzunehmen. [...] Die durch den Dekretentwurf eingeführten Sicherungen, bevor es zu einer Entlassung kommt, zeigen, dass diese nur in extremen Fällen vorgenommen wird. [...] [Der Minister] äußert sich viel weniger offen für einen Übergangszeitraum angesichts der Länge der Laufbahn eines Gemeindesekretärs oder eines Gemeindeeinnehmers. Ein Übergangszeitraum würde darauf hinauslaufen, dass die derzeitige Generation von allen Änderungen und allen Bewertungen befreit würde, und das erscheint ihm nicht opportun. [...] Die Ziele stellen also wirklich die Elemente zur Bewertung des gesetzlichen Dienstgrads dar. Es handelt sich um die eingesetzten Mittel, die Entschlossenheit, den an den Tag gelegten Willen, eine Reihe von politischen Ausrichtungen zu erfüllen, wobei man sich vorher der menschlichen oder finanziellen Mittel der Gemeinde vergewissert. Wenn beispielsweise eine Städtebaugenehmigung nicht kommt, wird sie Gegenstand einer Bewertung sein.

De abi-beheerder en de bewaarder volgen de insolventieprocedure op de voet om te bepalen of alle of sommige financiële instrumenten die zijn toevertrouwd aan de derde aan wie de bewaarneming van financiële instrumenten is gedelegeerd, wel degelijk verloren zijn.
Der AIFM und die Verwahrstelle verfolgen das Insolvenzverfahren aufmerksam, um festzustellen, ob alle oder einige der Finanzinstrumente, deren Verwahrung dem Dritten übertragen wurde, tatsächlich abhandengekommen sind.

In de tweede prejudiciële vraag wordt het Hof gevraagd of de artikelen 2 en 4 van de ordonnantie van 22 december 1994 betreffende de onroerende voorheffing de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schenden doordat die als gevolg hebben dat de invoering van een gedeeltelijke vrijstelling van de onroerende voorheffing geen negatieve financiële implicaties heeft voor het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest, terwijl de invoering wel degelijk negatieve financiële implicaties heeft voor de andere gemeenschappen en gewesten.
In der zweiten präjudiziellen Frage wird der Hof gefragt, ob die Artikel 2 und 4 der Ordonnanz vom 22. Dezember 1994 bezüglich des Immobilienvorabzugs gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstiessen, indem sie zur Folge hätten, dass die Einführung einer teilweisen Befreiung vom Immobilienvorabzug keine negativen finanziellen Auswirkungen für die Region Brüssel-Hauptstadt habe, während die Einführung wohl negative finanzielle Auswirkungen für die anderen Gemeinschaften und Regionen habe.

2. Schenden de artikelen 2 en 4 van de ordonnantie van 22 december 1994 betreffende de onroerende voorheffing de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat deze als gevolg hebben dat de invoering van een gedeeltelijke vrijstelling van de onroerende voorheffing geen negatieve financiële implicaties heeft voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, terwijl de invoering wel degelijk negatieve financiële implicaties heeft voor de andere Gewesten en Gemeenschappen ?
2. Verstossen die Artikel 2 und 4 der Ordonnanz vom 22. Dezember 1994 bezüglich des Immobilienvorabzugs gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem sie dazu führen, dass die Einführung einer teilweise Befreiung vom Immobilienvorabzug die Finanzlage der Region Brüssel-Hauptstadt nicht beeinträchtigt, während diese Einführung die Finanzlage der anderen Regionen und Gemeinschaften sehr wohl beeinträchtigt?

Aangezien met Richtlijn 2003/71/EG wordt beoogd beleggers in staat te stellen zich een verantwoord oordeel te vormen over het vermogen, de financiële positie, de resultaten en de vooruitzichten van een uitgevende instelling, en Richtlijn 2004/109/EG ten doel heeft beleggers in staat te stellen zich een verantwoord oordeel te vormen over de financiële positie van uitgevende instellingen waarvan effecten tot de handel op een gereglementeerde markt zijn toegelaten, is het aangewezen dat gelijkwaardigheid wordt gedefinieerd als het vermogen van beleggers om tot een vergelijkbaar oordeel over de financiële positie en vooruitzichten van een uitgevende instelling te komen, ongeacht of financiële overzichten in overeenstemming met de standaarden voor jaarrekeningen van een derde land, dan wel conform de International Financial Reporting Standards (hierna „IFRS” genoemd) zijn opgesteld.
Da es Ziel der Richtlinie 2003/71/EG ist, zu gewährleisten, dass Anleger in die Lage versetzt werden, eine fundierte Bewertung der Vermögens-, Finanz- und Ertragslage und der Aussichten eines Emittenten vorzunehmen, und da es ferner Ziel der Richtlinie 2004/109/EG ist, Anlegern eine fundierte Bewertung der finanziellen Lage von Emittenten, deren Wertpapiere zum Handel auf einem geregelten Markt zugelassen sind, zu ermöglichen, sollte die Gleichwertigkeit bestimmt werden unter Verweis auf die Fähigkeit der Anleger, eine vergleichbare Bewertung der Finanzlage und der Aussichten des Emittenten vorzunehmen, unabhängig davon, ob die Abschlüsse gemäß den Rechnungslegungsgrundsätzen eines Drittstaats oder den „International Financial Reporting Standards“ (IFRS) erstellt werden.

2. « Schenden de artikelen 2 en 4 van de ordonnantie van 22 december 1994 betreffende de onroerende voorheffing de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat deze als gevolg hebben dat de invoering van een gedeeltelijke vrijstelling van de onroerende voorheffing geen negatieve financiële implicaties heeft voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, terwijl de invoering wel degelijk negatieve financiële implicaties heeft voor de andere Gewesten en Gemeenschappen ?
2. « Verstossen die Artikel 2 und 4 der Ordonnanz vom 22. Dezember 1994 bezüglich des Immobilienvorabzugs gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem sie dazu führen, dass die Einführung einer teilweise Befreiung vom Immobilienvorabzug die Finanzlage der Region Brüssel-Hauptstadt nicht beeinträchtigt, während diese Einführung die Finanzlage der anderen Regionen und Gemeinschaften sehr wohl beeinträchtigt?