Vertaling van "gelijkgesteld maar al aan dezelfde persoon zijn opgelegd wegens dezelfde gedraging " (Nederlands → Duits) :

Bij de veroordeling van een persoon wegens een in deze richtlijn omschreven strafbaar feit mag rekening worden gehouden met sancties die niet aan strafrechtelijke sancties kunnen worden gelijkgesteld maar al aan dezelfde persoon zijn opgelegd wegens dezelfde gedraging.
Sanktionen, die nicht mit strafrechtlichen Sanktionen gleichgesetzt werden können und die gegen dieselbe Person wegen desselben Verhaltens verhängt worden sind, können bei der Verurteilung einer Person für eine Straftat im Sinne dieser Richtlinie berücksichtigt werden.

« Schenden de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die zin geïnterpreteerd dat, om een publiekrechtelijk rechtspersoon aansprakelijk te stellen, het gegeven dat die laatstgenoemde een handeling heeft aangenomen die door de Raad van State nietig is verklaard of nietig kan worden verklaard, niet volstaat om het bestaan van een aan hem toe te schrijven fout te bewijzen, maar dat eveneens moet worden aangetoond dat de administratie bij die gelegenheid een nalatig gedrag heeft aangenomen of zich verkeerd heeft gedragen, volgens het criterium van de normaal zorgvuldige en voorzichtige administratie die zich in dezelfde omstandigheden bevindt, in zoverre, in dat geval, die bepalingen een verschil in behandeling zouden invoeren tussen de privaatrechtelijke personen en de publiekrechtelijke personen, waarbij de eerstgenoemden immers burgerrechtelijk aansprakelijk kunnen worden gesteld door het loutere feit dat zij een rechtsbepaling hebben geschonden, zonder dat daarnaast moet worden aangetoond dat zij eveneens een nalatig gedrag hebben aangenomen of zich verkeerd hebben gedragen, volgens het criterium van de normaal zorgvuldige en voorzichtige persoon die zich in dezelfde omstandigheden bevindt ?
« Verstoßen die Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, wenn sie dahin auszulegen sind, dass zur Haftbarmachung einer juristischen Person des öffentlichen Rechts der Umstand, dass diese einen vom Staatsrat für nichtig erklärten oder für nichtig erklärbaren Akt angenommen hat, nicht ausreicht, um das Vorhandensein eines ihr anzulastenden Fehlers festzustellen, dass aber ebenfalls zu beweisen ist, dass die Verwaltung bei dieser Gelegenheit eine nachlässige Haltung angenommen oder einen Verhaltensfehler begangen hat nach dem Kriterium der normal sorgfältigen und vorsichtigen Verwaltung, die sich in denselben Umständen befindet, indem in diesem Fall diese Bestimmungen einen Behandlungsunterschied zwischen privatrechtlichen Personen und öffentlich-rechtlichen Personen einführen würden, wobei Erstere zivilrechtlich haftbar gemacht werden können durch die bloße Tatsache, dass sie gegen eine Rechtsbestimmung verstoßen haben, und ohne dass es im Übrigen notwendig wäre, zu beweisen, dass sie ebenfalls eine nachlässige Haltung angenommen oder einen Verhaltensfehler gemacht haben nach dem Kriterium der normal sorgfältigen und vorsichtigen Person, die sich in denselben Umständen befindet?

Het beginsel non bis in idem wordt geschonden wanneer dezelfde persoon, na daarvoor reeds te zijn veroordeeld of vrijgesproken, opnieuw wegens hetzelfde gedrag wordt vervolgd voor inbreuken met dezelfde essentiële bestanddelen (EHRM, 29 mei 2001, Franz Fischer t. Oostenrijk, §§ 5-27; EHRM, 7 december 2006, Hauser-Sporn t. Oostenrijk, §§ 42-46).
Gegen den Grundsatz non bis in idem wird verstossen, wenn dieselbe Person, nachdem sie zuvor bereits verurteilt oder freigesprochen wurde, erneut wegen desselben Verhaltens verfolgt wird für Verstösse mit den gleichen wesentlichen Bestandteilen (EuGHMR, 29. Mai 2001, Franz Fischer gegen Österreich, §§ 5-27; EuGHMR, 7. Dezember 2006, Hauser-Sporn gegen Österreich, §§ 42-46).

Het beginsel non bis in idem wordt geschonden wanneer dezelfde persoon, na daarvoor reeds te zijn veroordeeld of vrijgesproken, opnieuw wegens hetzelfde gedrag wordt vervolgd voor inbreuken met dezelfde wezenlijke bestanddelen (EHRM, 29 mei 2001, Franz Fischer t. Oostenrijk, §§ 25-27; EHRM, 7 december 2006, Hauser-Sporn t. Oostenrijk, §§ 42-46).
Der Grundsatz non bis in idem wird verletzt, wenn dieselbe Person, die bereits wegen eines Verhaltens verurteilt oder freigesprochen wurde, wegen desselben Verhaltens erneut verfolgt wird für Ubertretungen, deren wesentliche Bestandteile identisch sind (EuGHMR, 29. Mai 2001, Franz Fischer gegen Österreich, §§ 25-27; EuGHMR, 7. Dezember 2006, Hauser-Sporn gegen Österreich, §§ 42-46).

Het beginsel non bis in idem wordt geschonden wanneer dezelfde persoon, na daarvoor reeds te zijn veroordeeld of vrijgesproken, opnieuw wegens hetzelfde gedrag wordt vervolgd voor inbreuken met dezelfde essentiële bestanddelen (EHRM, 29 mei 2001, Fischer t. Oostenrijk, §§ 5-27; EHRM, 7 december 2006, Hauser-Sporn t. Oostenrijk, §§ 42-46).
Gegen den Grundsatz non bis in idem wird verstossen, wenn dieselbe Person, nachdem sie zuvor bereits verurteilt oder freigesprochen wurde, erneut wegen desselben Verhaltens verfolgt wird für Verstösse mit den gleichen wesentlichen Bestandteilen (EuGHMR, 29. Mai 2001, Fischer gegen Österreich, §§ 5-27; EuGHMR, 7. Dezember 2006, Hauser-Sporn gegen Österreich, §§ 42-46).

1. Een persoon die in een lidstaat op grond van een tenlastelegging van een strafbaar feit is vervolgd of bij onherroepelijk vonnis is berecht, overeenkomstig de strafwet en de strafvordering van die lidstaat, kan voor dezelfde handeling, hetzelfde feit of dezelfde gedraging niet in een andere lidstaat worden vervolgd indien hij reeds is vrijgesproken of, in het geval van een veroordeling, zijn straf reeds heeft ondergaan of nog ondergaat, heeft voldaan of nog voldoet aan de voorwaarden die in het vonnis zijn opgelegd of zijn straf niet meer ten uitvoer kan worden gelegd, overeenkomstig de wetgeving van de staat van de strafzaak.
(1) Eine Person, die wegen der Anschuldigung, eine strafbare Handlung begangen zu haben, in einem Mitgliedstaat nach dessen Strafrecht und dessen Strafverfahrensrecht verfolgt und rechtskräftig abgeurteilt worden ist, darf in einem anderen Mitgliedstaat wegen derselben Handlung, desselben Sachverhalts oder desselben Verhaltens nicht erneut verfolgt werden, wenn sie bereits freigesprochen wurde oder im Falle einer Verurteilung die Strafe bereits verbüßt hat bzw. noch verbüßt, die ihr durch das Urteil auferlegten Bedingungen erfüllt oder erfüllt hat, oder das Urteil nach den Rechtsvorschriften des Urteilsstaats nicht mehr vollstreckt werden kann.