Traduction de «geven zie » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

opdracht geven voor de constructie van decors | opdracht geven voor decorbouw | opdracht geven voor de bouw van decors | opdracht geven voor de bouw van sets
Bühnenbau in Auftrag geben | Kulissenbau in Auftrag geben

raad geven aan klanten over exportbeperkingen | raad geven aan klanten over uitvoerbeperkingen | advies geven aan klanten over exportbeperkingen | advies geven aan klanten over uitvoerbeperkingen
Kunden und Kundinnen in Bezug auf Ausfuhrbeschränkungen beraten

advies geven over aanwinsten | advies geven over acquisities | raad geven over aanwinsten | raad geven over acquisities
bei Akquisitionen beraten

bloedtransfusie [ bloeddonor | bloed geven | bloedgever ]
Bluttransfusion [ Blutbank | Blutspende | Blutspender ]

de maximumspeling geven
maximale Gurtlose vorsehen

afdak | beschermen | bescherming | beschutten | beschutting | een schuilplaats geven | onderdak | schuilplaats
Unterschlupf

bewijsstuk | blijk geven van | inzending | tentoonstellen | tentoonstelling | tonen
Ausstellungsstück

een advies geven
ein Gutachten abgeben

geven
erlassen

opdrachten geven
Anweisungen erteilen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Dit is echter alleen het geval wanneer de rechterlijke instantie of het orgaan waarbij het beroep is ingesteld, de bewijslast dienaangaande niet naar de verzoeker verlegt, maar uitspraak doet op basis van, in voorkomend geval, het door de opdrachtgever of de bevoegde autoriteiten verstrekte bewijsmateriaal en meer algemeen op basis van alle stukken in het overgelegde dossier. Daarbij moet met name rekening worden gehouden met de ernst van de aangevoerde fout en dient in het bijzonder te worden nagegaan of het betrokken publiek ten gevolge van die fout niet een van de waarborgen is ontnomen die in het leven zijn geroepen om het overeenkomstig de doelstellingen van richtlijn 85/337/EEG toegang tot de informatie te verlenen en inspraak bij het besluitvormingsproces te geven (zie ook conclusie van advocaat-generaal M. Wathelet van 21 mei 2015 in zaak C-137/14, Europese Commissie t. Bondsrepubliek Duitsland, punten 95-101).
Dies ist jedoch nur dann der Fall, wenn das mit dem Rechtsbehelf befasste Gericht oder die mit ihm befasste Stelle dem Rechtsbehelfsführer insoweit in keiner Form die Beweislast aufbürdet und gegebenenfalls anhand der vom Bauherrn oder von den zuständigen Behörden vorgelegten Beweise und allgemeiner der gesamten dem Gericht oder der Stelle vorliegenden Akte entscheidet. Dabei ist u.a. der Schweregrad des geltend gemachten Fehlers zu berücksichtigen und insbesondere zu prüfen, ob dieser Fehler der betroffenen Öffentlichkeit eine der Garantien genommen hat, die geschaffen wurden, um ihr im Einklang mit den Zielen der Richtlinie 85/337/EWG Zugang zu Informationen und die Beteiligung am Entscheidungsprozess zu ermöglichen (siehe auch die Schlussanträge des Generalanwalts M. Wathelet vom 21. Mai 2015 in der Rechtssache C-137/14, Europäische Kommission gegen Bundesrepublik Deutschland, Randnrn. 95-101).

In herinnering dient te worden gebracht dat clausule 5, punt 1, van de raamovereenkomst beoogt uitvoering te geven aan een van de doelstellingen van de raamovereenkomst, te weten het vaststellen van een kader voor het opeenvolgende gebruik van arbeidsovereenkomsten of arbeidsverhoudingen voor bepaalde tijd, dat als een mogelijke bron van misbruik ten nadele van de werknemers wordt beschouwd, door te voorzien in een aantal minimale beschermende bepalingen om te vermijden dat werknemers in een precaire situatie komen te verkeren (zie arrest Adeneler e.a., reeds aangehaald, punt 63, en arresten van 23 april 2009, Angelidaki e.a., C-378/07-C-380/07, Jurispr. blz. I-3071, punt 73, en 26 januari 2012, Kücük, C-586/10, punt 25).
Es ist darauf hinzuweisen, dass Paragraf 5 Nr. 1 der Rahmenvereinbarung zur Umsetzung eines ihrer Ziele dient, nämlich den wiederholten Rückgriff auf befristete Arbeitsverträge oder -verhältnisse, der als eine Quelle potenziellen Missbrauchs zulasten der Arbeitnehmer gesehen wird, einzugrenzen, indem eine Reihe von Mindestschutzbestimmungen vorgesehen wird, die die Prekarisierung der Lage der Beschäftigten verhindern sollen (vgl. Urteile Adeneler u.a., Rn. 63, vom 23. April 2009, Angelidaki u.a., C-378/07 bis C-380/07, Slg. 2009, I-3071, Rn. 73, und vom 26. Januar 2012, Kücük, C-586/10, Rn. 25).

23. verzoekt de Commissie om aan te geven hoe en wanneer zij uitvoering zal geven aan de respectieve maatregelen die hier worden voorgesteld, en hoe zij aan de hierboven genoemde verzoekschriften gevolg denkt te geven. stelt dat nu de onderhandelingen nog lopen, het goed zou zijn als de Commissie hieraan binnen twee maanden gevolg zou kunnen geven, d.w.z. voor 31 mei 2015;
23. ruft die Kommission an, zu erklären, wie und wann sie jede der vorgeschlagenen Maßnahmen umsetzen wird und wie sie die erwähnten Petitionen weiter verfolgen wird; würde es, angesichts der Tatsache, dass die Verhandlungen laufen, als hilfreich erachten, wenn die Kommission innerhalb von zwei Monaten, also bis zum 31. Mai 2015, nachfassen würde;

16. vraagt de Commissie nader aan te geven onder welke begrotingslijnen het platform valt, onder andere ten opzichte van het ESF en in het licht van haar bijdrage aan dit kerninitiatief, door middel van het financieren van de als politieke prioriteiten aan te merken preventie van schooluitval en bestrijding van armoede onder kinderen, vrouwen, ouderen en arbeidsmigranten, alsmede aan te geven wat de omvang van de daarvoor toegekende middelen is; vraagt de Commissie aan te geven welke voorstellen op het gebied van de bestrijding van armoede en sociale uitsluiting zij voornemens is te doen in het meerjarig begrotingskader 2014-2020, teneinde te zorgen voor de adequate financiering van de initiatieven ter bestrijding van armoede en sociale uitsluiting; vraagt de Commissie aan te geven welke financiële steun nodig is voor de overeengekomen thematische prioriteiten, alsook om de lidstaten aan te sporen de maatschappelijke actoren die op nationaal niveau betrokken zijn bij de nationale hervormingsprogramma's, het kerninitiatief „Europees platform tegen armoede” en de nationale strategieën voor sociale bescherming en sociale inclusie financieel te steunen; adviseert de voortzetting en extra budgettaire ondersteuning van Europese programma's waarmee kan worden bijgedragen aan de diverse aspecten van de bestrijding van sociale uitsluiting, armoede en sociaaleconomische ongelijkheden, met inbegrip van de ongelijkheden op gezondheidsgebied (kaderprogramma onderzoek, programma Progress);
16. fordert die Kommission auf, die Haushaltslinien, die von der Plattform betroffen sind, und deren Mittelausstattung genauer zu benennen, insbesondere mit Blick auf den ESF und seinen Beitrag zu dieser Leitinitiative über die Finanzierung politischer Prioritäten wie der Vermeidung des Schulabbruchs und der Bekämpfung der Armut von Kindern, Frauen, älteren Menschen und Wanderarbeitnehmern; fordert die Kommission auf, ihre Vorschläge zur Bekämpfung der Armut und der sozialen Ausgrenzung im Rahmen des mehrjährigen Haushaltsrahmens 2014–2020 vorzulegen, um eine ausreichende Mittelausstattung der Initiativen im Kampf gegen Armut und soziale Ausgrenzung zu gewährleisten; fordert die Kommission auf, die für die vereinbarten Themenschwerpunkte benötigten Finanzhilfen zu benennen und die Mitgliedstaaten nachdrücklich aufzufordern, die auf nationaler Ebene an nationalen Reformprogrammen, an der zentralen Plattform und an nationalen Strategien für Sozialschutz und soziale Eingliederung beteiligten Akteure der Zivilgesellschaft zu finanziell zu fördern; empfiehlt die Fortführung und erhöhte Haushaltsunterstützung derjenigen Programme der EU, die einen Beitrag zu den verschiedenen Aspekten der Bekämpfung der sozialen Ausgrenzung, der Armut und der sozioökonomischen Ungleichheiten leisten können – einschließlich Ungleichheiten im Bereich Gesundheit (Forschungsrahmenprogramm, Programm PROGRESS);

· kmo’s meer toegang te geven tot financiering in de vorm van eigen vermogen en schuld: financiële groei-instrumenten, zoals nieuwe EU-platforms voor eigen en vreemd vermogen om een eigenvermogensfaciliteit en leningsgaranties te geven, zullen kmo’s vlotter toegang geven tot financiering.
· Verbesserung des Zugangs von KMU zu Finanzmitteln in Form von Eigenkapital und Fremdfinanzierungsmitteln: Finanzinstrumente für Wachstum, beispielsweise neue Eigen- bzw. Fremdkapital-Plattformen zur Bereitstellung von Eigenkapital-Fazilität und Kreditbürgschaften, werden es KMU ermöglichen, einen leichteren Zugang zu Finanzmitteln zu erhalten.

Tijdens de behandeling van het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad tot codificatie van Richtlijn 72/166/EEG van de Raad van 24 april 1972 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en de controle op de verzekering tegen deze aansprakelijkheid, de tweede Richtlijn 84/5/EEG van de Raad van 30 december 1983 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven, de derde Richtlijn 90/232/EEG van de Raad van 14 mei 1990 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en Richtlijn 2000/26/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 mei 2000 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (vierde richtlijn inzake de motorrijtuigenverzekering), heeft de raadgevende werkgroep in onderlinge overeenstemming het volgende geconstateerd:
Bei der Prüfung des Vorschlags für eine Richtlinie des Europäischen Parlaments und des Rates zur Kodifizierung der Richtlinie 72/166/EWG des Rates vom 24. April 1972 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung und der Kontrolle der entsprechenden Versicherungspflicht, der zweiten Richtlinie 84/5/EWG des Rates vom 30. Dezember 1983 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung, der dritten Richtlinie 90/232/EWG des Rates vom 14. Mai 1990 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung und der Richtlinie 2000/26/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 16. Mai 2000 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung (Vierte Kraftfahrzeughaftpflicht-Richtlinie) hat die beratende Gruppe übereinstimmend Folgendes festgestellt:

raadpleegdiensten, die het minstens mogelijk maken raadpleegbare verzamelingen ruimtelijke gegevens weer te geven, in deze verzamelingen te navigeren, in of uit te zoomen, panoramisch of met overlays weer te geven en om de verklaring van de informatie en de relevantie van de metagegevens weer te geven;
Darstellungsdienste, die es zumindest ermöglichen, darstellbare Geodatensätze anzuzeigen, in ihnen zu navigieren, sie zu vergrößern/verkleinern, zu verschieben, Daten zu überlagern sowie Informationen aus Legenden und sonstige relevante Inhalte von Metadaten anzuzeigen;

Een zeer aanzienlijke vooruitgang in deze richting is reeds gemaakt door Richtlijn 72/166/EEG van de Raad van 24 april 1972 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en de controle op de verzekering tegen deze aansprakelijkheid (4), de Tweede Richtlijn 84/5/EEG van de Raad van 30 december 1983 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (5), de Derde Richtlijn 90/232/EEG van de Raad van 14 mei 1990 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (6) en Richtlijn 2000/26/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 mei 2000 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (Vierde richtlijn motorrijtuigenverzekering) (7).
Mit der Richtlinie 72/166/EWG des Rates vom 24. April 1972 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung und der Kontrolle der entsprechenden Versicherungspflicht (4), der Zweiten Richtlinie 84/5/EWG des Rates vom 30. Dezember 1983 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung (5), der Dritten Richtlinie 90/232/EWG des Rates vom 14. Mai 1990 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung (6) und der Richtlinie 2000/26/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 16. Mai 2000 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung (Vierte Kraftfahrzeughaftpflicht-Richtlinie) (7) wurden in dieser Richtung bereits erhebliche Fortschritte erzielt.

(2) Een zeer aanzienlijke vooruitgang in deze richting is reeds gemaakt door Richtlijn 72/166/EEG van de Raad van 24 april 1972 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en de controle op de verzekering tegen deze aansprakelijkheid , de Tweede Richtlijn 84/5/EEG van de Raad van 30 december 1983 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven , de Derde Richtlijn 90/232/EEG van de Raad van 14 mei 1990 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en Richtlijn 2000/26/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 mei 2000 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (Vierde richtlijn motorrijtuigenverzekering) .
(2) Mit der Richtlinie 72/166/EWG des Rates vom 24. April 1972 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung und der Kontrolle der entsprechenden Versicherungspflicht , der Zweiten Richtlinie 84/5/EWG des Rates vom 30. Dezember 1983 betreffend die Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten bezüglich der Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung , der Dritten Richtlinie 90/232/EWG des Rates vom 14. Mai 1990 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung und der Richtlinie 2000/26/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 16. Mai 2000 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung (Vierte Kraftfahrzeughaftpflicht-Richtlinie) wurden in dieser Richtung bereits erhebliche Fortschritte erzielt.

Scholen zouden leerlingen moeten aanmoedigen en de mogelijkheid moeten geven om te participeren in het vorm geven van hun eigen onderwijs; zij zouden de democratie op scholen moeten stimuleren en daarvoor de ruimte moeten geven (bijvoorbeeld door leerlingen de mogelijkheid te bieden om hun leraren te evalueren).
Die Schulen sollten die Schüler in die Gestaltung der Bildung einbeziehen und Freiraum für Beteiligung und Demokratie schaffen (indem den Schülern beispielsweise die Möglichkeit zur Bewertung ihrer Lehrer eingeräumt wird).