In sommige lidstaten waren deze indicatief van aard en bedoeld om de m.e.r.-plicht per geval te beoordelen, terwijl in andere lidstaten de drempelwaarden imperatief waren en een project dat boven de drempels uitkwam, automatisch m.e.r.-plichtig was.
In einigen Fällen handelte es sich um Kriterien oder Schwellen mit Richtcharakter für das Screening-Verfahren auf Einzelfallbasis, in anderen galten verbindliche Schwellenwerte, was für alle Projekte, bei denen die Schwellenwerte überschritten wurden, automatisch eine UVP nach sich zog.