Dus kunnen we het volgende concluderen: zelfs als de ambitieuze doelstellingen die in 1995 formeel zijn verankerd in de Verklaring van Barcelona - het creëren van een gemeenschappelijke ruimte van vrede en stabiliteit, het creëren van een zone van gedeelde welvaart, en nauwe samenwerking op sociaal, cultureel en intermenselijk vlak - niet worden gehaald, is het proces van Barcelona een instrument dat we niet mogen opgeven.
Deshalb gilt: Auch wenn die 1995 in der Erklärung von Barcelona feierlich verankerten ehrgeizigen Ziele — Schaffung eines gemeinsamen Raumes von Frieden und Stabilität, Schaffung einer Zone allgemeinen Wohlstands, Entwicklung einer engen Partnerschaft im sozialen, kulturellen und zwischenmenschlichen Bereich — nicht erreicht wurden, bleibt der Barcelona-Prozess ein Instrument, das wir nicht aufgeben dürfen.