Traduction de «juli 1981 heeft » (Néerlandais → Allemand) :

Omtrent het in het geding zijnde artikel, vermeldt de memorie van toelichting : « [...] iedereen [moet] een inspanning doen om ervoor te zorgen dat de uitstoot van schadelijke gassen in de atmosfeer tot een minimum wordt beperkt. Aangezien het niet volstaat om alleen maatregelen uit te vaardigen die betrekking hebben op de uitstoot van motorvoertuigen [...], moeten ook de gezinnen worden aangespoord hun steentje bij te dragen. Zoals in het verleden reeds is gebeurd (zie de wet van 10 februari 1981 en het KB van 6 juli 1981), heeft de Regering het nodig geacht een fiscale stimulans uit te werken. Deze stimulans bestaat erin de belastingplichtige die in zijn woning een of meerdere van een aantal welomschreven werken die een energiebesparend effect hebben, laat uitvoeren, het recht verkrijgt op een belastingvermindering. Dit recht wordt, per aanslagjaar, slechts eenmaal per woning toegekend aan de belastingplichtige die eigenaar, bezitter, erfpachter, opstalhouder of vruchtgebruiker is » (Parl. St., Kamer, 2000-2001, DOC 50-1270/001, pp. 25-26).
Zu dem fraglichen Artikel heißt es in der Begründung, « jeder muss Anstrengungen unternehmen, um dafür zu sorgen, dass der Ausstoß von schädlichen Gasen in die Atmosphäre auf ein Mindestmaß begrenzt wird. Da es nicht ausreicht, nur Maßnahmen zu erlassen, die sich auf den Ausstoß von Kraftfahrzeugen beziehen [...], müssen auch die Haushalte einen Anreiz erhalten, um ihren Teil beizutragen. Wie es bereits in der Vergangenheit geschehen ist (siehe das Gesetz vom 10. Februar 1981 und der KE vom 6. Juli 1981), hat die Regierung es für notwendig erachtet, einen steuerlichen Anreiz auszuarbeiten. Dieser Anreiz besteht darin, dass ein Steuerpflichtiger, der in seiner Wohnung eine oder mehrere einer Reihe genauer definierter Arbeiten mit einer energiesparenden Wirkung ausführen lässt, Anrecht auf eine Steuerermäßigung hat. Dieses Recht wird pro Steuerjahr nur einmal pro Wohnung den Steuerpflichtigen gewährt, die Eigentümer, Besitzer, Erbpächter, Erbbauberechtigte oder Nießbraucher sind » (Parl. Dok., Kammer, 2000-2001, DOC 50-1270/001, SS. 25-26).

- dat een vijandige houding heeft of dat lid is van een organisme of een vereniging die een vijandige houding heeft tegen de democratische principes zoals vermeld in het Verdrag tot bescherming van de rechten van de Mens en de fundamentele vrijheden, in de Grondwet, in de wet van 30 juli 1981 tot bestraffing van het ontkennen, minimaliseren, rechtvaardigen of goedkeuren van de genocide die tijdens de tweede wereldoorlog door het Duitse nationaal-socialistische regime is gepleegd.
- das den Grundsätzen der Demokratie im Sinne der Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten, der Verfassung, des Gesetzes vom 30. Juli 1981 zur Ahndung der Leugnung, Verharmlosung, Rechtfertigung oder Billigung des während des Zweiten Weltkriegs vom deutschen nationalsozialistischen Regime verübten Völkermords feindlich gegenübersteht oder Mitglied einer Einrichtung oder Vereinigung ist, die diesen Grundsätzen feindlich gegenübersteht;

– gezien het Verdrag van de Afrikaanse Unie van september 1969 betreffende specifieke aspecten van de vluchtelingenproblematiek in Afrika, dat Libië op 17 juli 1981 heeft ondertekend,
– unter Hinweis auf das Übereinkommen der Organisation für Afrikanische Einheit zur Regelung der spezifischen Aspekte der Flüchtlingsprobleme in Afrika vom September 1969, dessen Vertragspartei Libyen seit dem 17. Juli 1981 ist,

– gezien de standpunten die het op dit gebied heeft ingenomen, met name in zijn aanbeveling van 21 juni 1958, zijn resolutie over de aanneming van het verslag-Zagari op 7 juli 1981, zijn aanbevelingen voor de intergouvernementele conferentie van 13 april 2000 en de bijbehorende resoluties: zijn resolutie van 8 juni 2011 over „Investeren in de toekomst: een nieuw meerjarig financieel kader (MFK) voor een concurrerend, duurzaam en integratiegericht Europa” , zijn besluit van 10 mei 2012 over het verlenen van kwijting voor de uitvoering van de algemene begroting van de Europese Unie voor het begrotingsjaar 2010, afdeling I – Europees Parlement , zijn resolutie van 16 februari 2012 over de richtsnoeren voor de begrotingsprocedure 2013, afdeling I – Europees Parlement, afdeling II – Raad, afdeling IV – Hof van Justitie, afdeling V – Rekenkamer, afdeling VI – Europees Economisch en Sociaal Comité, afdeling VII – Comité van de Regio's, afdeling VIII – Europese Ombudsman, afdeling IX – Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming, afdeling X – Europese Dienst voor extern optreden , zijn resolutie van 29 maart 2012 over de raming van de ontvangsten en uitgaven van het Europees Parlement voor het begrotingsjaar 2013 en zijn resolutie van 4 juli 2012 over inzake het mandaat voor de trialoog over de ontwerpbegroting 2013 ,
– unter Hinweis auf seinen diesbezüglichen Standpunkt, den es insbesondere im Rahmen seiner Empfehlung vom 21. Juni 1958, seiner Entschließung vom 7. Juli 1981 zur Annahme des Zagari-Berichts, seiner Empfehlungen vom 13. April 2000 für die Regierungskonferenz sowie seiner begleitenden Entschließungen dargelegt hat: in seiner Entschließung vom 8. Juni 2011 zu der Investition in die Zukunft: ein neuer mehrjähriger Finanzrahmen (MFR) für ein wettbewerbsfähiges, nachhaltiges und inklusives Europa , seinem Beschluss vom 10. Mai 2012 betreffend die Entlastung zur Ausführung des Gesamthaushaltsplans der Europäischen Union für das Haushaltsjahr 2010, Einzelplan I – Europäisches Parlament , seiner Entschließung vom 16. Februar 2012 zu den Leitlinien für das Haushaltsverfahren 2013, Einzelplan I – Europäisches Parlament, Einzelplan II – Rat, Einzelplan IV – Gerichtshof, Einzelplan V – Rechnungshof, Einzelplan VI – Europäischer Wirtschafts- und Sozialausschuss, Einzelplan VII – Ausschuss der Regionen, Einzelplan VIII – Europäischer Bürgerbeauftragter, Einzelplan IX – Europäischer Datenschutzbeauftragter, Einzelplan X – Europäischer Auswärtiger Dienst , seiner Entschließung vom 29. März 2012 zum Voranschlag der Einnahmen und Ausgaben des Europäischen Parlaments für das Haushaltsjahr 2013 und seiner Entschließung vom 4. Juli 2012 zum Mandat für den Trilog über den Entwurf des Haushaltsplans 2013 ,

– gezien de standpunten die het op dit gebied heeft ingenomen, met name in zijn aanbeveling van 21 juni 1958, zijn resolutie over de aanneming van het verslag-Zagari op 7 juli 1981, zijn aanbevelingen voor de intergouvernementele conferentie van 13 april 2000 en de bijbehorende resoluties: zijn resolutie van 8 juni 2011 over "Investeren in de toekomst: een nieuw meerjarig financieel kader (MFK) voor een concurrerend, duurzaam en integratiegericht Europa", zijn besluit van 10 mei 2012 over het verlenen van kwijting voor de uitvoering van de algemene begroting van de Europese Unie voor het begrotingsjaar 2010, afdeling I – Europees Parlement, zijn resolutie van 16 februari 2012 over de richtsnoeren voor de begrotingsprocedure 2013, afdeling I – Europees Parlement, afdeling II – Raad, afdeling IV – Hof van Justitie, afdeling V – Rekenkamer, afdeling VI – Europees Economisch en Sociaal Comité, afdeling VII – Comité van de Regio's, afdeling VIII – Europese Ombudsman, afdeling IX – Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming, afdeling X – Europese Dienst voor extern optreden, zijn resolutie van 29 maart 2012 over de raming van de ontvangsten en uitgaven van het Europees Parlement voor het begrotingsjaar 2013 en zijn resolutie van 4 juli 2012 over inzake het mandaat voor de trialoog over de ontwerpbegroting 2013,
– unter Hinweis auf seinen diesbezüglichen Standpunkt, den es insbesondere im Rahmen seiner Empfehlung vom 21. Juni 1958, seiner Entschließung vom 7. Juli 1981 zur Annahme des Zagari-Berichts, seiner Empfehlungen vom 13. April 2000 für die Regierungskonferenz sowie seiner begleitenden Entschließungen dargelegt hat: in seiner Entschließung vom 8. Juni 2011 zu der Investition in die Zukunft: ein neuer mehrjähriger Finanzrahmen (MFR) für ein wettbewerbsfähiges, nachhaltiges und inklusives Europa, seinem Beschluss vom 10. Mai 2012 betreffend die Entlastung zur Ausführung des Gesamthaushaltsplans der Europäischen Union für das Haushaltsjahr 2010, Einzelplan I – Europäisches Parlament, seiner Entschließung vom 16. Februar 2012 zu den Leitlinien für das Haushaltsverfahren 2013, Einzelplan I – Europäisches Parlament, Einzelplan II – Rat, Einzelplan IV – Gerichtshof, Einzelplan V – Rechnungshof, Einzelplan VI – Europäischer Wirtschafts- und Sozialausschuss, Einzelplan VII – Ausschuss der Regionen, Einzelplan VIII – Europäischer Bürgerbeauftragter, Einzelplan IX – Europäischer Datenschutzbeauftragter, Einzelplan X – Europäischer Auswärtiger Dienst, seiner Entschließung vom 29. März 2012 zum Voranschlag der Einnahmen und Ausgaben des Europäischen Parlaments für das Haushaltsjahr 2013 und seiner Entschließung vom 4. Juli 2012 zum Mandat für den Trilog über den Entwurf des Haushaltsplans 2013,

Ofschoon het met het tweede en het vierde middel bestreden artikel 20 van de Antiracismewet, zoals ingevoegd bij de wet van 10 mei 2007, een draagwijdte heeft die soortgelijk is aan die van het bij de bestreden wet opgeheven artikel 1 van de Antiracismewet van 30 juli 1981, heeft de wetgever bij het aannemen van de bestreden bepaling zijn wil getoond om opnieuw te legifereren.
Obwohl der mit dem zweiten und dem vierten Klagegrund angefochtene Artikel 20 des Antirassismusgesetzes, eingefügt durch das Gesetz vom 10. Mai 2007, eine ähnliche Tragweite hat wie der durch das angefochtene Gesetz aufgehobene Artikel 1 des Antirassismusgesetzes vom 30. Juli 1981, hat der Gesetzgeber durch die Annahme der angefochtenen Bestimmung seinen Willen gezeigt, erneut gesetzgeberisch tätig zu werden.

Ofschoon het bestreden artikel 22 van de Antiracismewet, zoals ingevoegd bij de wet van 10 mei 2007, inhoudelijk een draagwijdte heeft die soortgelijk is aan die van het bij de bestreden wet opgeheven artikel 3 van de Antiracismewet van 30 juli 1981, heeft de wetgever bij het aannemen van de bestreden bepaling zijn wil getoond om opnieuw te legifereren.
Obschon der angefochtene Artikel 22 des Antirassismusgesetzes, eingefügt durch das Gesetz vom 10. Mai 2007, inhaltlich eine ähnliche Tragweite hat wie der durch das angefochtene Gesetz aufgehobene Artikel 3 des Antirassismusgesetzes vom 30. Juli 1981, hat der Gesetzgeber mit der Annahme der angefochtenen Bestimmung seinen Willen kundgetan, erneut gesetzgeberisch tätig zu werden.

De officier van justitie in Dendermonde heeft een strafrechtelijk onderzoek geopend naar de heer Frank Arthur Hyppolite Vanhecke, .een Belgische afgevaardigde in het Europees Parlement, op verdenking van het overtreden van artikel 1, lid 3, sub 2, van de Wet van 30 juli 1981 tot bestraffing van bepaalde door racisme of xenofobie ingegeven daden (zoals gewijzigd bij de wet van 10 mei 2007).
[Die] Staatsanwaltschaft Dendermonde [hat] ein Ermittlungsverfahren gegen Herrn Frank Arthur Hyppolite Vanhecke, [...], belgisches Mitglied des Europäischen Parlaments, wegen Verstoßes gegen Artikel 1 Absatz 3 Satz 2 des Gesetzes vom 30. Juli 1981 über die Ahndung bestimmter Straftaten, denen Rassismus oder Xenophobie zugrunde liegen, (geändert durch das Gesetz vom 10. Mai 2007) eingeleitet [...].

Zulks blijkt uit de parlementaire voorbereiding van artikel 15 van de wet van 10 februari 1981 (Parl. St., Senaat, 1980-1981, nr. 564-1, p. 13; ibid., nr. 564-2, p. 9; Hand., Senaat, 15 januari 1981, p. 704; Parl. St., Kamer, 1980-1981, nr. 736/3, p. 5) dat ertoe strekte dezelfde problematiek te regelen als artikel 5 van de programmawet van 2 juli 1981 (Parl. St., Kamer, 1980-1981, nr. 838/5, p. 3; Parl. St., Kamer, 1980-1981, nr. 838/37, pp. 2-3, 7-11), dat zelf in de wet van 10 april 1971 een bepaling heeft ingevoerd die soortgelijk is met die welke is ingevoerd door de bestreden bepaling.
Dies geht aus den Vorarbeiten zu Artikel 15 des Gesetzes vom 10. Februar 1981 (Parl. Dok., Senat, 1980-1981, Nr. 564-1, S. 13, ebenda, Nr. 564-2, S. 9; Ann., Senat, 15. Januar 1981, S. 704; Parl. Dok., Kammer, 1980-1981, Nr. 736/3, S. 5) hervor, der dazu diente, die gleiche Problematik zu regeln wie Artikel 5 des Programmgesetzes vom 2. Juli 1981 (Parl. Dok., Kammer, 1980-1981, Nr. 838/5, S. 3; Parl. Dok., Kammer, 1980-1981, Nr. 838/37, SS. 2-3, 7-11), der selbst in das Gesetz vom 10. April 1971 eine gleichartige Bestimmung wie die angefochtene Bestimmung eingefügt hat.

Zulks blijkt uit de parlementaire voorbereiding van artikel 15 van de wet van 10 februari 1981 (Parl. St., Senaat, 1980-1981, nr. 564-1, p. 13; ibid., nr. 564-2, p. 9; Hand., Senaat, 15 januari 1981, p. 704; Parl. St., Kamer, 1980-1981, nr. 736/3, p. 5) dat ertoe strekte dezelfde problematiek te regelen als artikel 5 van de programmawet van 2 juli 1981 (Parl. St., Kamer, 1980-1981, nr. 838/5, p. 3; Parl. St., Kamer, 1980-1981, nr. 838/37, pp. 2-3, 7-11), dat zelf in de wet van 10 april 1971 een bepaling heeft ingevoerd die identiek is met die welke wordt ingevoerd door de bestreden bepaling.
Dies geht aus den Vorarbeiten zu Artikel 15 des Gesetzes vom 10. Februar 1981 (Parl. Dok., Senat, 1980-1981, Nr. 564-1, S. 13, ebenda, Nr. 564-2, S. 9; Ann., Senat, 15. Januar 1981, S. 704; Parl. Dok., Kammer, 1980-1981, Nr. 736/3, S. 5) hervor, der dazu diente, die gleiche Problematik zu regeln wie Artikel 5 des Programmgesetzes vom 2. Juli 1981 (Parl. Dok., Kammer, 1980-1981, Nr. 838/5, S. 3; Parl. Dok., Kammer, 1980-1981, Nr. 838/37, SS. 2-3, 7-11), der selbst in das Gesetz vom 10. April 1971 eine Bestimmung mit dem gleichen Wortlaut wie die angefochtene Bestimmung eingefügt hat.