Traduction de «kamer met beperkte » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

beperkte kamer
Kleine Kammer

rechtstreeks gekozen kamer [ Kamer van Afgevaardigden | Kamer van Volksvertegenwoordigers | Lagerhuis | tweede kamer ]
direkt gewählte Kammer [ Bundestag | Unterhaus ]

Kamer van Beroep | kamer van beroep van het BHIM | kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) | kamer van beroep van het OHIM | KvB BHIM [Abbr.]
Beschwerdekammer | Beschwerdekammer des Harmonisierungsamtes für den Binnenmarkt (Marken, Muster und Modelle) | HABM-Beschwerdekammer

parlementaire kamer
Parlamentskammer

besloten vennootschap [ B.V. | besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid | BVBA | personenvennootschap met beperkte aansprakelijkheid | PVBA | vennootschap met beperkte aansprakelijkheid ]
Gesellschaft mit beschränkter Haftung [ GmbH ]

Tweede Kamer | Tweede Kamer (NL
Unterhaus

Associatie van de Europese Kamers van Koophandel en Industrie | Vereniging van Europese Kamers van koophandel en industrie | EUROCHAMBRES [Abbr.]
Vereinigung der europäischen Industrie- und Handelskammern | EUROCHAMBERS [Abbr.] | Eurochambres [Abbr.]

onderwijs met beperkt leerplan
Teilzeitunterricht

eenpersoons besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
Privatgesellschaft mit beschränkter Haftung mit einem Alleingesellschafter

wijze waarop de geldigheid van de visa territoriaal wordt beperkt
Modalitäten der räumlichen Beschränkung des Sichtvermerks

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Op 5 oktober 2017 hebben de rechters-verslaggevers R. Leysen en T. Giet, met toepassing van artikel 71, eerste lid, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof, de voorzitter ervan in kennis gesteld dat zij ertoe zouden kunnen worden gebracht aan het Hof, zitting houdende in beperkte kamer, voor te stellen een arrest te wijzen waarin wordt vastgesteld dat het beroep klaarblijkelijk niet ontvankelijk is.
Am 5. Oktober 2017 haben die referierenden Richter R. Leysen und T. Giet in Anwendung von Artikel 71 Absatz 1 des vorerwähnten Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof den Präsidenten davon in Kenntnis gesetzt, dass sie dazu veranlasst werden könnten, dem in beschränkter Kammer tagenden Gerichtshof vorzuschlagen, einen Entscheid zu erlassen, in dem festgestellt wird, dass die Klage offensichtlich unzulässig ist.

Op 18 augustus 2017 hebben de rechters-verslaggevers T. Merckx-Van Goey en F. Daoût, met toepassing van artikel 71, eerste lid, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof, de voorzitter ervan in kennis gesteld dat zij ertoe zouden kunnen worden gebracht aan het Hof, zitting houdende in beperkte kamer, voor te stellen een arrest te wijzen waarin wordt vastgesteld dat het beroep klaarblijkelijk niet ontvankelijk is.
Am 18. August 2017 haben die referierenden Richter T. Merckx-Van Goey und F. Daoût in Anwendung von Artikel 71 Absatz 1 des vorerwähnten Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof den Präsidenten davon in Kenntnis gesetzt, dass sie dazu veranlasst werden könnten, dem in beschränkter Kammer tagenden Gerichtshof vorzuschlagen, einen Entscheid zu erlassen, in dem festgestellt wird, dass die Klage offensichtlich unzulässig ist.

Het Grondwettelijk Hof, beperkte kamer, samengesteld uit voorzitter E. De Groot en de rechters-verslaggevers T. Merckx-Van Goey en F. Daoût, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van het beroep en rechtspleging Bij verzoekschrift dat aan het Hof is toegezonden bij op 22 maart 2016 ter post aangetekende brief en ter griffie is ingekomen op 24 maart 2016, hebben Charles Rieter en Maria Ploegmakers, bijgestaan en vertegenwoordigd door G. Keulers, belasting- en juridisch adviseur te Wijnandsrade, Nederland, beroep tot vernietiging van een arrest van het Hof van Beroep te Antwerpen en tot interpretatie van artikel 39, § 2, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 ingesteld.
Der Verfassungsgerichtshof, beschränkte Kammer, zusammengesetzt aus dem Präsidenten E. De Groot und den referierenden Richtern T. Merckx-Van Goey und F. Daoût, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Klage und Verfahren Mit einer Klageschrift, die dem Gerichtshof mit am 22. März 2016 bei der Post aufgegebenem Einschreibebrief zugesandt wurde und am 24. März 2016 in der Kanzlei eingegangen ist, erhoben Charles Rieter und Maria Ploegmakers, unterstützt und vertreten durch G. Keulers, Steuer- und Rechtsberaterin in Wijnandsrade, Niederlande, Klage auf Nichtigerklärung eines Entscheids des Appellationshofes Antwerpen und auf Auslegung von Artikel 39 § 2 Nr. 2 des Einkommensteuergesetzbuches 1992.

Om die redenen, het Hof, beperkte kamer, met eenparigheid van stemmen uitspraak doende, verwerpt het verzoek.
Aus diesen Gründen: Der Gerichtshof, beschränkte Kammer, einstimmig entscheidend, weist den Antrag zurück.

Op 19 april 2016 hebben de rechters-verslaggevers T. Merckx-Van Goey en F. Daoût, met toepassing van artikel 71, eerste lid, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof, de voorzitter ervan in kennis gesteld dat zij ertoe zouden kunnen worden gebracht aan het Hof, zitting houdende in beperkte kamer, voor te stellen een arrest te wijzen waarin wordt vastgesteld dat het beroep tot vernietiging klaarblijkelijk niet tot de bevoegdheid van het Hof behoort en bijgevolg niet ontvankelijk is.
Am 19. April 2016 haben die referierenden Richter T. Merckx-Van Goey und F. Daoût in Anwendung von Artikel 71 Absatz 1 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof den Präsidenten davon in Kenntnis gesetzt, dass sie dazu veranlasst werden könnten, dem in beschränkter Kammer tagenden Gerichtshof vorzuschlagen, einen Entscheid zu erlassen, in dem festgestellt wird, dass die Nichtigkeitsklage offensichtlich nicht in die Zuständigkeit des Gerichtshofes fällt oder auf jeden Fall offensichtlich unzulässig ist.

Op 27 april 2016 hebben de rechters-verslaggevers R. Leysen en T. Giet, met toepassing van artikel 71, eerste lid, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof, de voorzitter ervan in kennis gesteld dat zij ertoe zouden kunnen worden gebracht aan het Hof, zitting houdende in beperkte kamer, voor te stellen een arrest te wijzen waarin wordt vastgesteld dat de vordering tot schorsing klaarblijkelijk niet ontvankelijk is.
Am 27. April 2016 haben die referierenden Richter R. Leysen und T. Giet in Anwendung von Artikel 71 Absatz 1 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof den Präsidenten davon in Kenntnis gesetzt, dass sie dazu veranlasst werden könnten, dem in beschränkter Kammer tagenden Gerichtshof vorzuschlagen, einen Entscheid zu erlassen, in dem festgestellt wird, dass die Klage auf einstweilige Aufhebung offensichtlich unzulässig ist.

Het Grondwettelijk Hof, beperkte kamer, samengesteld uit voorzitter E. De Groot en de rechters-verslaggevers R. Leysen en T. Giet, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de vordering en rechtspleging Bij verzoekschrift dat aan het Hof is toegezonden bij op 19 april 2016 ter post afgegeven brief en ter griffie is ingekomen op 20 april 2016, heeft Jan Gossé een vordering tot schorsing ingesteld van de artikelen 128 tot 134 en van artikel 135, 18°, van het Vlaamse decreet van 18 december 2015 houdende bepalingen tot begeleiding van de begroting 2016 (bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad van 29 december 2015).
Der Verfassungsgerichtshof, beschränkte Kammer, zusammengesetzt aus dem Präsidenten J. Spreutels und den referierenden Richtern R. Leysen und T. Giet, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Klage und Verfahren Mit einer Klageschrift, die dem Gerichtshof mit am 19. April 2016 bei der Post aufgegebenem Brief zugesandt wurde und am 20. April 2016 in der Kanzlei eingegangen ist, erhob Jan Gossé Klage auf einstweilige Aufhebung der Artikel 128 bis 134 und des Artikels 135 Nr. 18 des flämischen Dekrets vom 18. Dezember 2015 zur Festlegung von Bestimmungen zur Begleitung des Haushalts 2016 (veröffentlicht im Belgischen Staatsblatt vom 29. Dezember 2015).

Artikel 225 A, derde alinea, van het EG-Verdrag beperkt de hogere voorziening tegen een beslissing van een in het kader van dat artikel ingestelde rechterlijke kamer tot rechtsvragen, tenzij in het besluit tot instelling van de rechterlijke kamer iets anders is bepaald.
Artikel 225a Absatz 3 EGV beschränkt das Rechtsmittel gegen Entscheidungen einer gemäß diesem Artikel gebildeten gerichtlichen Kammer auf Rechtsfragen, sofern der Beschluss über die Bildung der Kammer nichts anderes vorsieht.

Ingevolge artikel 225, lid 2, en artikel 225 A, derde alinea, van het EG-Verdrag neemt het Gerecht van eerste aanleg kennis van beroepen die worden ingesteld tegen beslissingen van het Gemeenschapsoctrooigerecht. Tenzij in het besluit tot instelling van een rechterlijke kamer iets anders is bepaald, is dat beroep beperkt tot rechtsvragen (hogere voorziening).
Gegen Entscheidungen des Gemeinschaftspatentsgerichts kann gemäß Artikel 225 Absatz 2 und Artikel 225a Absatz 3 EGV ein Rechtsmittel beim Gericht erster Instanz eingelegt werden. Dieses Rechtsmittel beschränkt sich auf Rechtsfragen, sofern im Beschluss über die Bildung der Kammer nichts anderes vorgesehen ist.

In de eerste plaats verwijt verzoekster de kamer van beroep dat zij in casu een strengere maatstaf heeft gehanteerd dan die welke voor andere types merken bij de beoordeling van het onderscheidend vermogen van het aangevraagde merk wordt gebruikt. Zij heeft immers de aanvraag niet op zijn eigen merites beoordeeld en evenmin rekening gehouden met de specifieke feiten van het geval, maar heeft zich beperkt tot een „standaardweigering”.
14 Sie rügt erstens, dass die Beschwerdekammer im vorliegenden Fall für die Beurteilung der Unterscheidungskraft der Anmeldemarke strengere Kriterien als für andere Arten von Marken angewandt habe, da sie die Anmeldung nicht als solche und unter Berücksichtigung der Umstände des Einzelfalls geprüft, sondern eine „standardisierte Zurückweisung“ ausgesprochen habe.