De politieke leiders en de leiders van maatschappelijke organisaties in de landen die gebukt gaan onder armoede moeten veel meer van zichzelf eisen, vooral op het gebied van versterking van het maatschappelijk middenveld - van hun samenlevingen dus - en op het gebied van transparantie en goed bestuur, om zo de investeringen in gezondheidszorg, in onderwijs en in beleid ter bevordering van de gelijkheid tussen man en vrouw te kunnen verhogen.
Die politischen und gesellschaftlichen Führer der unter Armut leidenden Länder müssen viel mehr fordern, insbesondere im Bereich der Stärkung der Zivilgesellschaft – die Stärkung ihrer Gesellschaften, Transparenz und verantwortungsvolle Staatsführung, um so die Investitionen in das Gesundheits- und Bildungswesen und die Gleichstellungspolitiken zu erhöhen.