Traduction de «misdrijf of wegens » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

weigering asiel wegens misdrijf
Ablehnung eines Asylantrags wegen einer Straftat

vordering wegens feitelijkheden | vordering wegens geweldpleging | vordering wegens het opzettelijk toebrengen van slagen en verwondingen | vordering wegens mishandeling
Klage aus Tätlichkeiten

afwijzing van een aanvraag tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel wegens eerdere aanvraag | niet-ontvankelijkheid asielverzoek wegens identiek verzoek | weigering tot inoverwegingname [van asielaanvraag] wegens eerdere aanvraag
Unzulässigkeit des Folgeantrags

voortdurend misdrijf
Dauerstraftat | Dauerdelikt

misdrijf
Straftat | Delikt

onopzettelijk misdrijf
fahrlässige Straftat

voorwerp van het misdrijf
Corpus Delicti

misdrijf
Straftat

politiek misdrijf
politisches Delikt

ingrediënten van vernis wegen | vernisingrediënten wegen
Farbzutaten wiegen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Artikel 56, tweede lid, van het Strafwetboek maakt deel uit van een geheel van bepalingen die ertoe strekken de herhaling te bestraffen, met andere woorden het geval waarin ' de dader van een eerste misdrijf, die wegens dat feit is gestraft, er een tweede pleegt ' (eigen vertaling) (Parl. St., Senaat, 1851-1852, nr. 70, p. 28).
Artikel 56 Absatz 2 des Strafgesetzbuches ist Bestandteil eines Bündels von Bestimmungen, die dazu dienen, Rückfälle zu bestrafen, das heißt Fälle, in denen ' der Täter einer ersten Straftat, der wegen dieser Tat verurteilt wird, eine zweite begeht ' (Parl. Dok., Senat, 1851-1852, Nr. 70, S. 28).

Artikel 56, tweede lid, van het Strafwetboek maakt deel uit van een geheel van bepalingen die ertoe strekken de herhaling te bestraffen, met andere woorden het geval waarin « de dader van een eerste misdrijf, die wegens dat feit is gestraft, er een tweede pleegt » (eigen vertaling) (Parl. St., Senaat, 1851-1852, nr. 70, p. 28).
Artikel 56 Absatz 2 des Strafgesetzbuches ist Bestandteil eines Bündels von Bestimmungen, die dazu dienen, Rückfälle zu bestrafen, das heißt Fälle, in denen « der Täter einer ersten Straftat, der wegen dieser Tat verurteilt wird, eine zweite begeht » (Parl. Dok., Senat, 1851-1852, Nr. 70, S. 28).

EUROPA - EU law and publications - EUR-Lex - EUR-Lex - 230302_2 - EN // Strafprocedures — Procedurele waarborgen voor kinderen die verdacht worden van of aangeklaagd zijn wegens een misdrijf
EUROPA - EU law and publications - EUR-Lex - EUR-Lex - 230302_2 - EN // Strafverfahren – Verfahrensgarantien für Kinder, die Verdächtige oder beschuldigte Personen sind

De richtlijn stelt procedurele waarborgen* vast voor kinderen* die verdacht worden van of aangeklaagd zijn wegens een misdrijf.
Mit dieser Richtlinie werden Verfahrensgarantien* für Kinder* festgelegt, die Verdächtige oder beschuldigte Personen einer Straftat sind.

EUROPA - EU law and publications - EUR-Lex - EUR-Lex - 230302_2 - EN - Strafprocedures — Procedurele waarborgen voor kinderen die verdacht worden van of aangeklaagd zijn wegens een misdrijf
EUROPA - EU law and publications - EUR-Lex - EUR-Lex - 230302_2 - EN - Strafverfahren – Verfahrensgarantien für Kinder, die Verdächtige oder beschuldigte Personen sind

Strafprocedures — Procedurele waarborgen voor kinderen die verdacht worden van of aangeklaagd zijn wegens een misdrijf
Strafverfahren – Verfahrensgarantien für Kinder, die Verdächtige oder beschuldigte Personen sind

Artikel 56, tweede lid, van het Strafwetboek maakt deel uit van een geheel van bepalingen die ertoe strekken de herhaling te bestraffen, met andere woorden het geval waarin « de dader van een eerste misdrijf, die wegens dat feit is gestraft, er een tweede pleegt » (eigen vertaling) (Parl. St., Senaat, 1851-1852, nr. 70, p. 28).
Artikel 56 Absatz 2 des Strafgesetzbuches ist Bestandteil eines Bündels von Bestimmungen, die dazu dienen, Rückfälle zu bestrafen, das heisst Fälle, in denen « der Täter einer ersten Straftat, der wegen dieser Tat verurteilt wird, eine zweite begeht » (Parl. Dok., Senat, 1851-1852, Nr. 70, S. 28).

« Schendt artikel 442bis van het Strafwetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet, in de verschillende onderdelen ervan, in samenhang gelezen met de artikelen 12 en 14 van de Grondwet, alsook met de artikelen 6 en 7 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en artikel 5 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, in zoverre de betwiste strafrechtelijke bepaling een discriminatie teweegbrengt tussen twee burgers of twee rechtzoekenden die met dezelfde ingesteldheid, hetzelfde besef of dezelfde intentie dezelfde materiële handelingen hebben gesteld, wegens, enerzijds, de ontstentenis van een wettelijke definitie van het materiële element van het misdrijf die het beginsel van de wettigheid van de strafbaarstellingen en van de straffen in acht neemt en, anderzijds, het feit dat de definitie van het morele element van dat misdrijf een te ruime beoordelingsbevoegdheid laat in een rechtsmaterie waar de beginselen van de beperkende en wettelijke interpretatie heersen, wat ertoe leidt dat de behandeling op strafrechtelijk en procedureel vlak van elkeen, wegens die schending, een verbreking van de gelijkheid kan inhouden ?
« Verstösst Artikel 442bis des Strafgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder, in seinen unterschiedlichen Teilen, in Verbindung mit den Artikeln 12 und 14 der Verfassung, sowie mit den Artikeln 6 und 7 der Europäischen Menschenrechtskonvention und Artikel 5 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte, insofern die fragliche strafrechtliche Bestimmung zu einer Diskriminierung führt zwischen zwei Bürgern oder zwei Rechtsuchenden, die mit derselben Einstellung, mit demselben Bewusstsein oder mit derselben Absicht dieselben materiellen Handlungen begangen haben, weil einerseits keine gesetzliche Definition des materiellen Elements der Straftat unter Berücksichtigung des Legalitätsprinzips in Strafsachen vorliegt und weil andererseits die Definition des immateriellen Elements der Straftat eine zu weitgehende Beurteilungsbefugnis in einem Rechtsbereich lässt, in dem die Prinzipien der einschränkenden gesetzlichen Auslegung gelten, was dazu führt, dass die strafrechtliche und verfahrensmässige Behandlung eines jeden, wegen dieses Verstosses, zu einer Missachtung der Gleichheit führen könnte?

« Schenden de artikelen 3 en 5, 2), van de wet van 16 juli 2002 tot wijziging van verschillende bepalingen teneinde inzonderheid de verjaringstermijn voor de niet-correctionaliseerbare misdaden te verlengen, zoals aangevuld door artikel 33 van de programmawet van 5 augustus 2003, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre deze bepalingen inhouden dat de verjaring van de strafvordering wegens een misdrijf dat gepleegd werd voor 1 september 2003 geschorst wordt vanaf de inleidingszitting ingevolge het oude artikel 24 van de voorafgaande titel van het Wetboek van Strafvordering, terwijl de verjaring van de strafvordering wegens eenzelfde misdrijf dat gepleegd werd na 1 september 2003 niet wordt geschorst vanaf de inleidingszitting ?
« Verstossen die Artikel 3 und 5 Nr. 2 des Gesetzes vom 16. Juli 2002 zur Abänderung verschiedener Bestimmungen insbesondere zur Verlängerung der Verjährungsfristen für Verbrechen, die nicht zu Vergehen umgestuft werden können, ergänzt durch Artikel 33 des Programmgesetzes vom 5. August 2003, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern diese Bestimmungen beinhalten, dass die Verjährung der Strafverfolgung bezüglich einer Straftat, die vor dem 1. September 2003 begangen wurde, infolge des früheren Artikels 24 des einleitenden Titels des Strafprozessgesetzbuches ab der Einleitungssitzung ausgesetzt wird, während die Verjährung der Strafverfolgung bezüglich der gleichen Straftat, die nach dem 1. September 2003 begangen wurde, nicht ab der Einleitungssitzung ausgesetzt wird?