Vertaling van "misdrijven maar zelden " (Nederlands → Duits) :

(11) In de praktijk kunnen slachtoffers van misdrijven maar zelden volledige schadeloosstelling van de dader krijgen, omdat deze niet over de middelen beschikt om gevolg te geven aan een veroordeling tot schadevergoeding of omdat hij verdwenen is of niet kan worden opgespoord of niet met succes kan worden vervolgd of veroordeeld .
(11) In der Praxis ist es den Opfern von Straftaten selten möglich, volle Entschädigung vom Täter zu erhalten, weil dieser möglicherweise nicht über die erforderlichen Mittel verfügt, um einer Verurteilung zu Schadensersatz nachzukommen, oder weil der Täter möglicherweise untergetaucht ist oder weder ermittelt, gerichtlich verfolgt noch verurteilt werden kann.

(11) In de praktijk kunnen slachtoffers van misdrijven maar zelden volledige schadeloosstelling van de dader krijgen, omdat deze niet over de middelen beschikt om gevolg te geven aan een veroordeling tot schadevergoeding of omdat hij verdwenen is of niet kan worden opgespoord of niet met succes kan worden vervolgd of veroordeeld.
(11) In der Praxis können Opfer von Straftaten selten volle Entschädigung vom Täter erhalten, weil dieser möglicherweise nicht über die erforderlichen Mittel verfügt, um einem Schadensersatzurteil nachzukommen, oder weil der Täter vielleicht untergetaucht ist oder weil er weder ermittelt noch gerichtlich verfolgt noch verurteilt werden kann.

De verwijzende rechters in de zaken nrs. 2967 en 3023, voor wie zaken aanhangig zijn gemaakt met betrekking tot misdrijven die vóór 1 maart 2004 (datum van inwerkingtreding van de wet van 7 februari 2003) zijn gepleegd en die na die datum uitspraak moeten doen, merken op dat de vroegere wet, in zoverre zij voorzag in gevangenisstraffen waarin de nieuwe wet niet langer voorziet, voor de toepassing van artikel 2 van het Strafwetboek zou kunnen worden beschouwd als die welke de zwaarste straf bepaalt, maar dat de nieuwe wet, in de geest van de rechtsonderhorige, als meer repressief zou moeten worden beschouwd, in zoverre de gevangenisstraffen waarin de vroegere wet voorzag, zelden ten uitvoer werden gelegd, of zelfs zelden werden uitgesproken, in zoverre het nieuwe artikel 35 van de gecoördineerde wetten met name voorziet in een verplicht verval van het recht tot sturen, terwijl het uitspreken van dat verval onder de vroegere wet nog facultatief was (zaak nr. 2967), en in zoverre het nieuwe artikel 29, § 1, voorziet in geldboeten die werden verhoogd (zaak nr. 3023).
Die verweisenden Richter in den Rechtssachen Nrn. 2967 und 3023, die mit Straftaten befasst waren, die vor dem 1. März 2004 (Datum des Inkrafttretens des Gesetzes vom 7. Februar 2003) begangen worden waren, und die nach diesem Datum ein Urteil fällen sollten, führen an, das alte Gesetz könnte, insofern es Gefängnisstrafen vorgesehen habe, die das neue Gesetz nicht mehr vorsehe, als dasjenige angesehen werden, das die schwerere Strafe zur Anwendung von Artikel 2 des Strafgesetzbuches beinhalte, doch nach den Vorstellungen des Rechtsunterworfenen sei das neue Gesetz als repressiver anzusehen, insofern die im alten Gesetz vorgesehenen Gefängnisstrafen nur selten vollstreckt oder gar selten verhängt worden seien, insofern der neue Artikel 35 der koordinierten Gesetze insbesondere eine verpflichtende Entziehung der Fahrerlaubnis vorsehe, während das alte Gesetz dies nur als Möglichkeit für den Richter vorgesehene habe (Rechtssache Nr. 2967) und insofern der neue Artikel 29 erhöhte Geldstrafen vorsehe (Rechtssache Nr. 3023).