Vertaling van "nadat de verzoekende partij daarover haar standpunt " (Nederlands → Duits) :

Het onderzoek, door de voorzitter of het aangewezen raadslid, met het oog op de toepassing van de vereenvoudigde behandeling, valt te vergelijken met het ambtshalve opwerpen van een middel of exceptie waarover de rechter, nadat de verzoekende partij daarover haar standpunt heeft kunnen uiteenzetten, vervolgens uitspraak doet.
Die Prüfung durch den Präsidenten oder das durch ihn bestimmte Ratsmitglied im Hinblick auf die Anwendung der vereinfachten Behandlung ist mit dem von Amts wegen erfolgten Aufwerfen eines Klagegrunds oder einer Einrede zu vergleichen, über den beziehungsweise die der Richter, nachdem der Beschwerdeführer seinen Standpunkt dazu darlegen konnte, anschließend urteilt.

Uit de prejudiciële vraag en de verwijzingsbeslissing blijkt dat de verzoekende partij voor de verwijzende rechter en haar Belgische partner op 27 maart 2015 een verklaring van wettelijke samenwoning hebben afgelegd overeenkomstig artikel 1476, § 1, van het Burgerlijk Wetboek, waarvan de ambtenaar van de burgerlijke stand volgens de verzoekende partij akte zou hebben genomen, nadat de ambtenaar van de burgerlijke stand, overeenkomstig artikel 1476quater van het Burgerlijk Wetboek, zoals gewijzigd bij artikel 10 van de wet van 2 juni 2013, een onderzoek had aangevraagd.
Aus der Vorabentscheidungsfrage und der Vorlageentscheidung geht hervor, dass der Kläger vor dem vorlegenden Richter und seine belgische Partnerin am 27. März 2015 eine Erklärung über das gesetzliche Zusammenwohnen gemäß Artikel 1476 § 1 des Zivilgesetzbuches abgegeben haben, die nach Darlegung der klagenden Partei durch den Standesbeamten beurkundet worden sei nach einer durch den Standesbeamten angeforderten Untersuchung gemäß Artikel 1476quater des Zivilgesetzbuches in der durch Artikel 10 des Gesetzes vom 2. Juni 2013 abgeänderten Fassung.

In haar memorie van antwoord herhaalt de verzoekende partij gedeeltelijk het standpunt verdedigd in het verzoekschrift en antwoordt bijkomend op de door de Ministerraad ontwikkelde argumentatie.
In ihrem Erwiderungsschriftsatz wiederholt die klagende Partei zum Teil den in der Klageschrift vertretenen Standpunkt und antwortet zusätzlich auf die vom Ministerrat dargelegte Argumentation.

Wanneer de derde op formele wijze in de onderhandelingen tussenbeide komt, moet hij aan bijzondere vereisten voldoen wat zijn onafhankelijkheid betreft, en moet de procedure berusten op het beginsel van hoor en wederhoor, in die zin dat elke partij haar standpunt kenbaar moet kunnen maken en dat telkens wanneer een partij een stap onderneemt, een stuk overlegt of een bewijs aanbrengt, dit ter kennis van de andere partij moet worden gebracht, zodat daarover in alle vrijheid kan worden gediscussieerd.
Interveniert er bei den Verhandlungen formell, muss er hinsichtlich seiner Unabhängigkeit besonderen Anforderungen genügen, und das Verfahren muss kontradiktorisch aufgebaut sein, d. h. jede Partei muss Gelegenheit erhalten, ihren Standpunkt darzulegen, und die Parteien müssen über jedes Vorgehen der anderen Partei informiert werden und Kenntnis von den Dokumenten oder Beweisen erhalten, die diese vorlegt, und über die vorbehaltlos verhandelt wird.

De verzoekende partij in de zaak nr. 1991, die herinnert aan het standpunt van de Ministerraad in zijn geschriften en aan het arrest nr. 113/2000, is van mening dat daaruit lijkt te kunnen worden afgeleid dat de bij artikel 27 verboden cumulatie veronderstelt dat eenzelfde natuurlijke persoon of rechtspersoon tegelijkertijd de controle heeft over een vennootschap die houder zou zijn van een vergunning van de klassen A, B, C en D en, gelijktijdig, over een vennootschap die houder zou zijn van een vergunning van klasse E, waarbij het begrip « controle » veronderstelt dat die natuurlijke persoon of rechtspersoon werkelijk in staat zou zijn zowel de ene als de andere vennootschap te controleren door de meerderheid te bezitten in haar algemene vergadering of haar raad van bestuur.
Die klagende Partei in der Rechtssache Nr. 1991 erinnert an den Standpunkt des Ministerrats in seinen Schriftstücken und an das Urteil Nr. 113/2000; sie ist der Auffassung, dass man daraus offenbar ableiten könne, dass der durch Artikel 27 verbotene Besitz mehrerer Lizenzen voraussetze, dass dieselbe natürliche oder juristische Person gleichzeitig die Kontrolle über eine Gesellschaft ausübe, die im Besitz einer Lizenz der Klassen A, B, C und D sei, sowie über eine Gesellschaft, die im Besitz einer Lizenz der Klasse E sei, wobei dieser Begriff « Kontrolle » voraussetze, dass die besagte natürliche oder juristische Person tatsächlich in der Lage sei, beide Gesellschaften durch die Mehrheit in ihren Generalversammlungen und in ihren Verwaltungsräten zu kontrollieren.

Geconfronteerd met de toepassing van artikel 17, § 4ter, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, naar luid waarvan « ten aanzien van de verzoekende partij [.] een vermoeden van afstand van geding [geldt] wanneer de verzoekende partij, nadat de vordering tot schorsing van een akte of een reglement afgewezen is, geen verzoek tot voortzetting van de rechtspleging indient binnen een termijn van dertig dagen die ingaat met de kennisgeving van het arrest », voert de gemeente Heusden-Zolder onder andere aan dat voormeld artikel de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt daar normalerwijze zowel in de procedures voor de gewone rechtbanken (artikel 824 van het Gerechtelijk Wetboek) als voor de geschillen bij de Raad van State voor de afstand van geding de wil van de procespartij vereist is en zij thans discriminerend wordt behandeld omdat haar een afstand van geding wordt opgelegd zonder dat de wil daartoe in de verste verte aanwezig is en voor dat onderscheid geen redelijke verantwoording bestaat.
Mit der Anwendung von Artikel 17 § 4ter der koordinierten Gesetze über den Staatsrat konfrontiert, dem zufolge « hinsichtlich der klagenden Partei [.] eine Vermutung der Klagerücknahme [gilt], wenn die klagende Partei nach erfolgter Zurückweisung des Antrags auf Aussetzung eines Verwaltungsaktes oder einer Verordnung nicht innerhalb einer dreissigtägigen Frist ab der Notifikation des Urteils einen Antrag auf Fortsetzung des Verfahrens einreicht », bringt die Gemeinde Heusden-Zolder unter anderem vor, dass der vorgenannte Artikel die Artikel 10 und 11 der Verfassung verletze, da normalerweise sowohl in den Verfahren vor den ordentlichen Gerichten (Artikel 824 des Gerichtsgesetzbuches) als auch in den Streitsachen vor dem Staatsrat die Klagerücknahme den Willen der Prozesspartei voraussetze und sie nunmehr diskriminierend behandelt werde, weil ihr eine Klagerücknahme aufgezwungen werde, ohne dass der Wille dazu überhaupt vorhanden sei, und es für diesen Unterschied keine angemessene Rechtfertigung gebe.