Traduction de «niet alleen namens mijn hele » (Néerlandais → Allemand) :

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 6. Mai 2015 in Sachen K.F. gegen P.P. und D.H., dessen Ausfertigung am 18. Mai 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 318 des Zivilgesetzbuches dadurch, dass er bestimmt, dass die Klage desjenigen, der die Vaterschaft für sich in Anspruch nimmt, binnen einem Jahr nach der Entdeckung der Tatsache, dass er der Vater des Kindes ist, eingereicht werden muss, gegen die Artikel 10, 11 und 22bis der Verfassung, oder gar gegen andere, überstaatliche Gesetzesbestimmungen wie die Europäische Menschenrechtskonvention (Artikel 8), indem er die nicht innerhalb der gesetzlich festgelegten Frist eingereichte Vaterschaftsanfechtungsklage zum absoluten Unzulässigkeitsgrund erhebt, ohne dass es dem mit einer solchen Klage befassten Richter möglich ist, zu beurteilen, ob unter Berücksichtigung der vorliegenden Interessen - und insbesondere des höheren und vorrangigen Interesses des Kindes - sowie des Verhaltens der Parteien die biologische Wahrheit nicht mit der vom betreffenden Kind erlebten sozialaffektiven Wirklichkeit zusammentreffen muss, wenn es nie irgendeine Bindung zwischen dem Kind und seinem gesetzlichen Vater gegeben hat und auch jetzt keine solche Bindung gibt - das Kind wurde geboren und großgezogen in einem Familienkern, der sich insbesondere aus seiner Mutter und seinem biologischen Vater zusammensetzte, bevor sie sich getrennt haben -, was dazu führt, dass eigentlich eine falsche und rein artifizielle Abstammung bestätigt und dem biologischen Vater beschränkte Rechte zuerkannt werden, wobei dieser lediglich ein Recht auf persönlichen Umgang b ...

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwel exclusief instaat voor de materiële huisvesting van het kind (de moeder ontmoet het kind via een ontmoetingscentrum) en een uitermate belangrijk " ouderlijk gezag" uitoefent (waarove ...
Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 In seinem Urteil vom 6. Mai 2015 in Sachen K.F. gegen P.P. und D.H., dessen Ausfertigung am 18. Mai 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 318 des Zivilgesetzbuches dadurch, dass er bestimmt, dass die Klage desjenigen, der die Vaterschaft für sich in Anspruch nimmt, binnen einem Jahr nach der Entdeckung der Tatsache, dass er der Vater des Kindes ist, eingereicht werden muss, gegen die Artikel 10, 11 und 22bis der Verfassung, oder gar gegen andere, überstaatliche Gesetzesbestimmungen wie die Europäische Menschenrechtskonvention (Artikel 8), indem er die nicht innerhalb der gesetzlich festgelegten Frist eingereichte Vaterschaftsanfechtungsklage zum absoluten Unzulässigkeitsgrund erhebt, ohne dass es dem mit einer solchen Klage befassten Richter möglich ist, zu beurteilen, ob unter Berücksichtigung der vorliegenden Interessen - und insbesondere des höheren und vorrangigen Interesses des Kindes - sowie des Verhaltens der Parteien die biologische Wahrheit nicht mit der vom betreffenden Kind erlebten sozialaffektiven Wirklichkeit zusammentreffen muss, wenn es nie irgendeine Bindung zwischen dem Kind und seinem gesetzlichen Vater gegeben hat und auch jetzt keine solche Bindung gibt - das Kind wurde geboren und großgezogen in einem Familienkern, der sich insbesondere aus seiner Mutter und seinem biologischen Vater zusammensetzte, bevor sie sich getrennt haben -, was dazu führt, dass eigentlich eine falsche und rein artifizielle Abstammung bestätigt und dem biologischen Vater beschränkte Rechte zuerkannt werden, wobei dieser lediglich ein Recht auf persönlichen Umgang beanspruchen kann, während er in Wirklichkeit eine nahezu ausschließliche, als materiell zu qualifizierende Unterbringung des Kindes besorgt - wobei die Mutter das Kind in einem Begegnungsraum ...

Het ligt niet alleen in mijn bedoeling zo mogelijk Eurotop-bijeenkomsten onmiddellijk na een Europese Raad te beleggen, maar het is ook zo dat de Commissie en het Parlement hun respectieve rol zullen blijven spelen.
Nicht nur möchte ich die Euro-Gipfeltreffen möglichst unmittelbar nach den Tagungen des Europäischen Rates abhalten, sondern es steht für mich auch fest, dass die Kommission und das Parlament weiterhin ihre jeweilige Rolle wahrnehmen werden.

In het vierde onderdeel van het middel verwijten de verzoekende partijen artikel 37bis, § 4, van de wet van 8 april 1965, ingevoegd bij artikel 2 van de wet van 15 mei 2006, alsook artikel 45quater, § 1, vijfde lid, van de wet van 8 april 1965, ingevoegd bij artikel 13 van de wet van 13 juni 2006, niet erin te voorzien dat de jongere die ervan wordt verdacht een als misdrijf omschreven feit te hebben gepleegd, door een advocaat dient te worden bijgestaan tijdens het hele verloop van de bemiddelingsprocedure en niet alleen alvorens wordt ingegaan op het herstelrechtelijk aanbod en vanaf het ogenblik dat het bereikte akkoord wordt vastgelegd.
Im vierten Teil des Klagegrunds bemängeln die klagenden Parteien, dass Artikel 37bis § 4 des Gesetzes vom 8. April 1965, eingefügt durch Artikel 2 des Gesetzes vom 15. Mai 2006, sowie Artikel 45quater § 1 Absatz 5 des Gesetzes vom 8. April 1965, eingefügt durch Artikel 13 des Gesetzes vom 13. Juni 2006, nicht vorsähen, dass ein Jugendlicher, der im Verdacht stehe, eine als Straftat qualifizierte Tat begangen zu haben, während des gesamten Ablaufs des Vermittlungsverfahrens durch einen Rechtsanwalt unterstützt werden müsse und nicht nur vor der Annahme des Wiedergutmachungsangebots und ab dem Zeitpunkt der Festlegung einer Einigung.

| 1)AT: Promotionele activiteiten en bemiddeling namens een niet in de Gemeenschap gevestigde dochteronderneming of een niet in Oostenrijk gevestigd bijkantoor (behalve voor herverzekering en retrocessie) zijn verboden.AT: Polissen betreffende verplichte verzekering van luchtvervoer kunnen alleen worden uitgegeven door een in de Gemeenschap gevestigde dochteronderneming of een in Oostenrijk gevestigd filiaal.BG: Voor levensverzekeringen, pensioenen en schadeverzekeringen (met uitzondering van depositoverzekeringen en soortgelijke compensatieregelingen, alsmede stelsels van verplichte verzekeringen [20]: niet geconsolideerd, behalve voor diensten die op het grondgebied van Bulgarije door buitenlandse aanbieders aan buitenlanders worden aangeboden.Goederenvervoer, voertuigen en aansprakelijkheid ten aanzien van in Bulgarije gelegen risico’s mogen niet rechtstreeks door buitenlandse verzekeringsmaatschappijen worden verzekerd. Een buitenlandse verzekeringsmaatschappij mag alleen via een filiaal verzekeringscontracten afsluiten. | 1)AT: Voor verzekeringscontracten (met uitzondering van herverzekerings- en retrocessiecontracten) die door een niet in de Gemeenschap gevestigde dochteronderneming of een niet in Oostenrijk gevestigd filiaal worden gesloten, is een hogere premiebelasting verschuldigd.
| 1)AT: Werbungs- und Vermittlungsleistungen im Auftrag einer nicht in der Gemeinschaft niedergelassenen Tochtergesellschaft oder einer nicht in Österreich niedergelassenen Zweigstelle sind (außer bei der Rückversicherung und Folgerückversicherung) verboten.AT: Luftfahrzeughaftpflichtversicherungen dürfen nur von einer in der Gemeinschaft niedergelassenen Tochtergesellschaft oder einer in Österreich niedergelassenen Zweigstelle abgeschlossen werden.BG: Lebensversicherungsdienstleistungen, Pensionsfondsdienstleistungen und Sachversicherungsdienstleistungen (außer Einlagenversicherungen und ähnlichen Entschädigungssystemen sowie Pflichtversicherungssystemen [20]): Nicht konsolidiert, außer für Dienstleistungen, die von ausländischen Erbringern für Ausländer im Hoheitsgebiet der Republik Bulgarien erbracht werden.Transportversicherungen für Güter und für Transportmittel als solche und Haftpflichtversicherungen für in der Republik Bulgarien belegene Risiken dürfen nicht direkt bei ausländischen Versicherungsgesellschaften abgeschlossen werden.

De Commissie is vastberaden om tegen 2009 over de hele linie een positieve betrouwbaarheidsverklaring te verkrijgen, al beseft zij dat dit een uitdaging is. Het controleproces voor de EU-begroting is immers niet alleen veeleisender dan voor de begrotingen in de lidstaten (waar de verschillende ministeries gewoonlijk afzonderlijk en niet jaarlijks als één geheel worden beoordeeld), maar ook complexer doordat de EU-begroting sterk gedecentraliseerd wordt beheerd en niet minder dan 76% van de middelen door nationale of lokale overheden worden uitgegeven.
Bis 2009 will die Kommission es schaffen, dass ihr die Zuverlässigkeit der Rechnungsführung in allen Haushaltsbereichen attestiert wird. Das ist kein leichtes Unterfangen: Der Prüfprozess ist in der EU unvergleichlich strenger als in den Mitgliedstaaten, wo die einzelnen Ressorts gesondert geprüft werden und keiner einmal jährlich vorgenommen Globalbewertung unterliegen. Er ist auch komplizierter, da 76 % des EU-Haushalts dezentral, d.h. von nationalen oder lokalen Einrichtungen der Mitgliedstaaten verwaltet werden.

Mijn overtuiging is echter dat we die status wél krijgen, alleen niet in naam, omdat het Comité voortaan wetgeving bij het Hof van Justitie zal kunnen aanvechten als bij de uitvaardiging daarvan het subsidiariteitsbeginsel niet is toegepast".
Denn in dem vorliegenden Vorschlag wird dem AdR der Organstatus formell nicht zuerkannt. Allerdings bin ich der Auffassung, dass der Ausschuss diesen Status, wenn auch nicht dem Namen nach, so doch ansonsten in jeder Hinsicht haben wird, da ihm bei Nichteinhaltung des Subsidiaritätsprinzips das Klagerecht vor dem Europäischen Gerichtshof eingeräumt wird".

Wegens de voormelde ratio legis van de wet dient ervan te worden uitgegaan dat zij niet alleen inzake bestaansminimum van toepassing is - de enige uitdrukkelijk bedoelde materie - maar meer algemeen genomen op de hele sociale bijstand; zo niet zou een groot aantal personen die nog meer bescherming door de wetgever behoeven, van het voordeel van die wetgeving worden uitgesloten.
Wegen der o.a. ratio legis des Gesetzes müsse man davon ausgehen, dass es nicht nur bezüglich des Existenzminimums anwendbar sei - die einzige ausdrücklich genannte Materie -, sondern allgemeiner auf die ganze Sozialhilfe; wäre dies nicht so, dann wären viele Personen, für die noch mehr Schutz durch den Gesetzgeber erforderlich sei, vom Vorteil dieser Gesetzgebung ausgeschlossen.

1° niet veroordeeld zijn, zelfs niet met uitstel, tot een gevangenisstraf van ten minste zes maanden wegens enig misdrijf, of tot een lagere correctionele straf wegens huisvredebreuk, schending van het briefgeheim, opzettelijk toebrengen van slagen of verwondingen, diefstal, afpersing, misbruik van vertrouwen, oplichting, valsheid in geschrifte, aanranding van de eerbaarheid, verkrachting, inbreuk op de wapenwetgeving en de wetgeving op de verdovende middelen, misdrijven bepaald bij artikel 379 tot 386ter van het Strafwetboek, omkoping van ambtenaren, gebruikmaking van valse namen, heling, uitgifte van ongedekte cheques, meineed, valsmunterij, overtreding van de artikelen 259bis en 314bis van het Strafwetboek, overtreding van artikel 111 van de wet van 21 maart 1991 houdende de hervorming van sommige economische overheidsbedrijven, overtreding van de wet van 8 december 1992 betreffende de bescherming van de persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens, overtredingen van artikel 227 van het Strafwetboek.
1. nicht, selbst nicht mit Strafaufschub, verurteilt worden sein zu einer Haftstrafe von mindestens sechs Monaten aufgrund irgendeiner Straftat oder zu einer geringeren Besserungsstrafe wegen Hausfriedensbruchs, Verletzung des Briefgeheimnisses, Körperverletzung, Diebstahl, Erpressung, Vertrauensmissbrauch, Betrug, Urkundenfälschung, Sittlichkeitsverbrechen, Vergewaltigung, Verstoss gegen das Waffengesetz und das Betäubungsmittelgesetz, wegen Straftaten im Sinne der Artikel 379 bis 386ter des Strafgesetzbuches, Beamtenbestechung, Verwendung falscher Namen, Hehlerei, Ausstellung ungedeckter Schecks, Meineid, Geldfälschung, wegen Übertretung der Artikel 259bis und 314bis des Strafgesetzbuches, wegen Übertretung von Artikel 111 des Gesetzes vom 21. März 1991 zur Umstrukturierung bestimmter öffentlicher Wirtschaftsunternehmen, wegen Übertretung des Gesetzes vom 8. Dezember 1992 über den Schutz des Privatlebens hinsichtlich der Verarbeitung personenbezogener Daten, wegen Übertretungen von Artikel 227 des Strafgesetzbuches.

Hij voegde hieraan toe dat "het altijd de vurige wens niet alleen van mijzelf als Commissaris van Sociale Zaken, en niet alleen van de heer Delors als Voorzitter van de Commissie die altijd een speciale belangstelling voor deze zaken heeft gehad, maar van de hele Commissie is geweest dat dit vraagstuk door middel van onderhandelingen tussen management en werknemers zou worden opgelost".
Er fügte hinzu: "Nicht nur ich als das für soziale Angelegenheiten zuständige Kommissionsmitglied, auch nicht allein Präsident Delors als Kommissionspräsident, der immer ein ganz besonderes Interesse an solchen Themen an den Tag gelegt hat, sondern vielmehr die gesamte Kommission hatte den aufrichtigen Wunsch, diese Frage durch Verhandlungen zwischen den Sozialpartnern zu lösen".