Vertaling van "noemen – hebben de cubaanse kwestie aangeroerd " (Nederlands → Duits) :

Een aantal leden van het Europees Parlement, onder andere de heer Schulz, de heer Meyer-Pleite, de heer Liese, de heer dos Santos en diverse anderen – helaas kan ik ze niet allemaal persoonlijk noemen – hebben de Cubaanse kwestie aangeroerd.
Einige Abgeordnete des Europäischen Parlaments, darunter Herr Schulz, Herr Meyer-Pleite, Herr Liese, Herr dos Santos und viele andere, die ich leider nicht alle erwähnen kann, haben die Kubafrage angesprochen.

Deze voorstellen, die zijn gebaseerd op uitgebreide analyses, stoelen op de resultaten van de intensieve raadplegingen die hebben plaatsgevonden over de kwesties die zijn aangeroerd in het in januari 2003 gepubliceerde Groenboek over het ruimtevaartbeleid.
Diese Vorschläge, die auf einer detaillierten Analyse beruhen, tragen den intensiven Konsultationen zu den Fragen im Grünbuch zur Raumfahrtpolitik, das im Januar 2003 veröffentlicht wurde, Rechnung.

En dan hebben we de kwestie van Slowakije, een staat die nog jonger is dan ik en die een taalwet heeft die we met recht de schande van Europa kunnen noemen.
Wir haben außerdem einen Staat, der jünger ist als ich, die Slowakei, mit seinem slowakischen Sprachgesetz, das, wie wir zu Recht sagen können, Schande über Europa bringt.

– (FR) De heer Higgins en de heer Mitchell hebben belangrijke kwesties aangeroerd.
– (FR) Herr Higgins und Herr Mitchell haben wichtige Fragen gestellt.

Twee factoren hebben de Castro-dynastie aan de macht gehouden: ten eerste, de slecht doordachte Amerikaanse blokkade, waardoor Castro de belegeringsmentaliteit die een noodzakelijke voorwaarde is voor het voortbestaan van een dictatuur in stand heeft kunnen houden, en ten tweede, de toegeeflijkheid van de Europeanen – en hier moet ik met name de regering-Zapatero noemen, die de Cubaanse communisten ter wille is door hun volledige diplomatieke privileges te geven.
Zwei Faktoren haben die Castro-Dynastie an der Macht gehalten: die unsinnige Blockade der Amerikaner, die es dem Regime ermöglicht hat, die für eine Diktatur notwendige Belagerungsmentalität aufrecht zu erhalten, und, zweitens, die Nachsichtigkeit derer in Europa – und hier ist vor allem die Regierung Zapatero zu nennen, die die kubanischen Kommunisten mit allen diplomatischen Ehren verwöhnen.