Vertaling van "onze eigen cultuur " (Nederlands → Duits) :

We concentreren ons tot nog toe veel te veel op het stimuleren van culturele verscheidenheid door de islamitische immigrantenbevolking, zonder er omgekeerd voor te zorgen dat onze eigen cultuur in de landen van de islamitische wereld wordt erkend.
Bis dato konzentrieren wir uns allerdings viel zu sehr darauf, kulturelle Vielfalt durch islamische Zuwanderungsbevölkerung zu fördern, ohne umgekehrt dafür zu sorgen, dass unsere eigene Kultur in den Ländern der islamischen Welt anerkannt wird.

Om met iemand een dialoog te kunnen aangaan over cultuur, moeten we echter eerst onze eigen cultuur kennen.
Um mit jemandem über Kultur diskutieren zu können, müssen wir jedoch zuerst unsere eigene Kultur kennen.

Veranderingen doorvoeren moet geleidelijk gebeuren zodat we geen afkeer in de hand werken tegen onze eigen cultuur en verwachtingen.
Veränderungen brauchen Zeit, damit sie nicht zu Feindseligkeiten gegenüber unserer eigenen Kultur und unseren Erwartungen führen.

Door onze traditionele manier van leven te veranderen en onze eigen cultuur te verloochenen, creëren we de beste voedingsbodem voor terrorisme.
Wenn wir unsere traditionelle Lebensweise ändern und unsere eigene Kultur verleugnen, bereiten wir dem Terrorismus den besten Nährboden.

Zo is ook datgene wat in onze eigen cultuur “typisch Oostenrijks” is uiteindelijk de vrucht van de rijkdom die wij putten uit Europese bronnen, uit het besef van de betekenis van de Midden-Europese ruimte, uit de historische en menselijke banden met de volkeren van die regio, uit de praktische toepassing van federalisme en subsidiariteit en uit de lering die wij uit onze gemeenschappelijke geschiedenis hebben getrokken, een lering die ons duidelijk heeft gemaakt dat supranationaliteit niet noodzakelijkerwijs verlies van eigen identiteit betekent.
So ist auch das "Österreichische" in unserer eigenen Kultur letztlich das Ergebnis eines Reichtums, den wir aus europäischen Quellen schöpfen, aus dem Wissen um die Bedeutung des zentraleuropäischen Raumes, aus den historischen und menschlichen Bindungen mit den Völkern dieser Region, aus der lebendigen Praxis des Föderalismus und der Subsidiarität und aus der Erkenntnis der gemeinsamen Geschichte, daß Supranationalität keineswegs den Verlust der eigenen Identität bedeuten muß.