Vertaling van "opleggen waartegen " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

effect waartegen verzet is aangetekend
Wertpapier, gegen das Einspruch eingereicht worden ist

subsidies waartegen een actie kan worden ingesteld
anfechtbare Subvention

opleggen
auferlegen

een tuchtstraf opleggen
eine Disziplinarstrafe verhängen

beslissing waartegen beroep kan worden ingesteld
beschwerdefähige Entscheidung

wetsovertreding waartegen wordt opgetreden
Verstoß, der geahndet wird

botsen | oppervlakte waartegen gebotst wordt
Aufprallfläche

boetes opleggen | boetes uitschrijven
Geldstrafen verhängen

hoge eisen voor het onderhoud van collecties opleggen
hohe Standards der Sammlungspflege schaffen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

2. onderstreept dat het OHR, als een niet-verkozen politieke autoriteit, niet langer wetten kan opleggen waartegen geen beroep kan worden aangetekend of waarbij er geen inbreng is van een onafhankelijk orgaan; dringt erop aan dat bijlage X bij het vredesakkoord van Dayton opnieuw wordt bevestigd;
2. betont, dass das Amt des Hohen Repräsentanten als nicht gewählte politische Instanz nicht länger Gesetze ohne die Möglichkeit eines Rechtsbehelfs oder die Einbeziehung eines unabhängigen Gremiums durchsetzen darf; fordert nachdrücklich die Bekräftigung des Anhangs X des Friedensabkommens von Dayton;

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel hem een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een rechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de rechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken.
Der Gerichtshof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, das heißt, wenn er für die gleichen Taten entweder ans Korrektionalgericht verwiesen werden kann oder ihm eine administrative Geldbuße auferlegt werden kann, gegen die er Beschwerde vor einem Gericht einreichen kann, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Maßnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbuße als das gesetzliche Mindestmaß wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Gericht, das mit der Beschwerde gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen.

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een rechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de rechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).
Der Gerichtshof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, das heißt, wenn er für die gleichen Taten entweder ans Korrektionalgericht verwiesen werden kann oder ihm eine administrative Geldbuße auferlegt werden kann, gegen die er Beschwerde vor einem Gericht einreichen kann, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Maßnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbuße als das gesetzliche Mindestmaß wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Gericht, das mit der Beschwerde gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen (Entscheide Nrn. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).

1. Besluiten betreffende het opleggen van een administratieve sanctie of maatregel voor inbreuken op artikel 19, lid 1, waartegen geen beroep is ingesteld worden door de bevoegde autoriteiten na inkennisstelling van de persoon in kwestie zonder onnodige vertraging op hun officiële website bekendgemaakt.
(1) Unanfechtbare Entscheidungen, mit denen eine Verwaltungssanktion oder -maßnahme bei den in Artikel 19 Absatz 1 genannten Verstößen verhängt wird, werden von den zuständigen Behörden unverzüglich nach Unterrichtung der betroffenen Person über diese Entscheidung auf ihrer offiziellen Website veröffentlicht.

De overige inbreuken omvatten verticale beperkingen, zoals verticale prijsbinding - d.w.z. een voedselproducent bepaalt de minimumprijs waartegen een detailhandelaar zijn producten moet verkopen - en misbruik van machtsposities, zoals exclusiviteitsverplichtingen of het opleggen van minimumaankoophoeveelheden.
In den übrigen Fällen ging es um vertikale Beschränkungen, so um Preisbindungen der zweiten Hand (d. h. ein Lebensmittelhersteller setzt einen Mindestpreis fest, zu dem der Einzelhändler seine Produkte zu verkaufen hat), und den Missbrauch marktbeherrschender Stellungen wie Ausschließlichkeitsverpflichtungen oder Mindestabnahmemengen.

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een andere rechtbank dan een strafrechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de arbeidsrechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).
Der Hof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, das heisst, wenn er für die gleichen Taten entweder ans Korrektionalgericht verwiesen werden kann oder ihm eine administrative Geldbusse auferlegt werden kann, gegen die er Einspruch vor einem anderen als einem Strafgericht einreichen kann, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Massnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbusse als das gesetzliche Mindestmass wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Arbeitsgericht, das mit dem Einspruch gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen (Urteile Nrn. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).

10. doet een beroep op de Raad en de Commissie om in nauw overleg met het Parlement een coherente beleidsstrategie voor het opleggen van sancties te bepalen; is van mening dat in deze strategie ook de beginselen en de procedures moeten worden vastgesteld die ervoor garant staan dat rekening gehouden wordt met de posities van het maatschappelijk middenveld en de democratische oppositie binnen de betrokken landen; benadrukt dat, op basis van deze strategie, elk individueel geval onderzocht moet worden met betrekking tot de context en de verwachte doeltreffendheid vóórdat er actie wordt ondernomen; is van mening dat de strategie ook noodprocedures zou moeten omvatten die in uitzonderlijke situaties kunnen worden toegepast, als een onmiddellijke reactie die een voorspelbaar positief resultaat kan hebben wordt vereist van de EU; merkt op dat sancties effectiever zijn als ze een reactie vormen op concrete, plotselinge incidenten en gericht zijn op concrete en aanwijsbare maatregelen die moeten worden genomen door het land waartegen de sancties zijn gericht;
10. fordert den Rat und die Kommission auf, in enger Konsultation mit dem Parlament eine einheitliche politische Strategie für Sanktionen zu definieren; ist der Ansicht, dass in dieser Strategie auch die Grundsätze und Verfahren festgelegt sein müssen, die gewährleisten, dass die Standpunkte der Zivilgesellschaft und der demokratischen Opposition in den betreffenden Ländern berücksichtigt werden; unterstreicht, dass bei jedem einzelnen Fall die Rahmenbedingungen und die voraussichtliche Wirksamkeit auf der Grundlage dieser Strategie analysiert werden müssen, bevor Maßnahmen getroffen werden; vertritt die Auffassung, dass die Strategie auch vorsehen sollte, dass in Ausnahmefällen Notfallverfahren angewendet werden, wenn eine sofortige Reaktion, die ein vorhersehbares positives Ergebnis haben könnte, von der EU gefordert ist; stellt fest, dass Sanktionen wirksamer sind, wenn sie eine Antwort auf konkrete plötzliche Ereignisse sind und auf konkrete und klar erkennbare Maßnahmen seitens des Ziellandes abzielen;

Hoe kunnen we nog in alle toonaarden blijven verklaren dat we vastbesloten zijn ons in te zetten voor de ontwikkeling van de landen in het zuiden, terwijl we hun tegelijkertijd de regels van de vrijhandel blijven opdringen, waartegen zij geenszins zijn opgewassen in de omstandigheden die wij hun opleggen?
Wie können wir weiterhin in jeder erdenklichen Weise unsere Entschlossenheit erklären, zur Entwicklung der Länder des Südens beitragen zu wollen, und ihnen gleichzeitig die Regeln eines Freihandels auferlegen, dem sie zu den von uns vorgegebenen Bedingungen nicht gewachsen sind?