Vertaling van "rang van rechter-titularis " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

rechter titularis
Titularrichter

rechter, titularis of honorair
Richter, effektiver oder Honorarrichter

rechter titularis in de politierechtbank
Titularrichter am Polizeigericht

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Uit artikel 43, § 3, van de op 18 juli 1966 gecoördineerde wetten blijkt dat, in het Franse en Nederlandse kader van de centrale diensten, enkel de betrekkingen van ambtenaren die titularis zijn van een « managementfunctie » of van een « staffunctie » en van die welke bekleed zijn met een graad van rang 13 of hoger of met een graad die gelijkwaardig is of met klasse A3, A4 of A5, in beginsel, « op alle trappen van de hiërarchie, in gelijke percentages » tussen de twee kaders worden verdeeld.
Aus Artikel 43 § 3 der am 18. Juli 1966 koordinierten Gesetze geht hervor, dass im französischen und niederländischen Sprachkader der zentralen Dienststellen nur die Stellen als Beamte, die Inhaber einer « Managementfunktion » oder einer « Führungsfunktion » sind, und als Beamte mit einem Dienstgrad im Rang 13 oder darüber oder mit einem damit gleichgesetzten Dienstgrad, oder der Klassen A3, A4 oder A5 grundsätzlich « auf allen Stufen der Hierarchie zu gleichen Prozentsätzen » auf die beiden Sprachkader verteilt sind.

Aan het Hof wordt een vraag gesteld over de bestaanbaarheid van artikel 31 van de wet van 31 januari 2009 betreffende de continuïteit van de ondernemingen (hierna : WCO) met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het verbiedt om tijdens de opschorting beslag te leggen voor schuldvorderingen in de opschorting, zonder de wettelijke hypotheken van de belastingadministratie te beogen, terwijl die, volgens de verwijzende rechter, in de feiten hetzelfde gevolg van onbeschikbaarheid van het vermogen zouden hebben als het bewarend beslag op onroerend goed en aan de belastingadministratie een prioritaire rang zouden verlenen terwijl de andere schuldeisers geen bewarend beslag op onroerend goed tijdens de opschorting zouden kunnen laten overschrijven.
Befragt wird der Gerichtshof zur Vereinbarkeit von Artikel 31 des Gesetzes vom 31. Januar 2009 über die Kontinuität der Unternehmen mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, insofern diese Bestimmung die Durchführung von Pfändungen für aufgeschobene Schuldforderungen während des Aufschubs verbiete, ohne sich dabei auf die gesetzlichen Hypotheken der Steuerverwaltung zu beziehen, während diese - so der vorlegende Richter - faktisch die gleiche Wirkung der Unverfügbarkeit des Vermögens wie die Immobiliarsicherungspfändungen hätten und der Steuerverwaltung einen bevorrechtigten Rang verleihen würden, während die anderen Gläubiger keine Immobiliarsicherungspfändung während des Aufschubs übertragen lassen könnten.

Aangaande de vorderingen die ertoe strekken, ten eerste, dat het Gerecht gelast dat verzoekers post wordt heringedeeld in een rang die overeenkomt met het niveau van zijn verantwoordelijkheden, en, ten tweede, dat het Gerecht de EDEO gelast om, met terugwerkende kracht sinds verzoekers indiensttreding, alle, met name financiële, gevolgen aan die herindeling te verbinden, zij eraan herinnerd dat de rechter in het kader van een beroep uit hoofde van artikel 91 van het Statuut geen beginselverklaringen kan afleggen en een instelling geen bevelen kan geven zonder inbreuk te maken op de bevoegdheden van het administratieve gezag (zie beschikking Caminiti/Commissie, F‑71/09, EU:F:2011:53, punt 23 en aldaar aangehaalde rechtspraak).
Was den Antrag angeht, das Gericht möge einerseits die Neueinstufung des Dienstpostens des Klägers in eine Besoldungsgruppe anordnen, die seiner Verantwortung entspricht, und andererseits dem EAD auftragen, alle Konsequenzen, vor allem finanzieller Natur, aus dieser Neueinstufung rückwirkend auf seinen Dienstantritt zu ziehen, ist darauf hinzuweisen, dass der Richter im Rahmen einer Klage nach Art. 91 des Statuts keine grundsätzlichen Erklärungen abgeben oder Feststellungen treffen oder einem Organ Anweisungen erteilen darf, wenn er damit in die Befugnisse der Verwaltung eingreift (vgl. Beschluss Caminiti/Kommission, F‑71/09, EU:F:2011:53, Rn. 23 und die dort angeführte Rechtsprechung).

„Hogere voorziening – Openbare dienst – Ambtenaren – Bevordering – Bevorderingsronde 2007 – Besluit om de betrokkene niet naar de rang AST 11 te bevorderen – Vergelijking van de verdiensten – Toetsing door de rechter van een kennelijke beoordelingsfout”
„Rechtsmittel – Öffentlicher Dienst – Beamte – Beförderung – Beförderungsverfahren 2007 – Entscheidung, den Beamten nicht nach Besoldungsgruppe AST 11 zu befördern – Vergleich der Verdienste – Gerichtliche Kontrolle eines offensichtlichen Beurteilungsfehlers“

geboren in 1961; diploma hogere studies in de rechtsgeleerdheid, universiteit van Stockholm (1987); doctor in de rechtsgeleerdheid, universiteit van Stockholm (1995); geassocieerd hoogleraar en titularis van de Jean Monnetleerstoel voor Europees recht (1995); hoogleraar Europees recht, universiteit van Stockholm (2001); advocaat-stagiaire (1987‑1989); algemeen directeur van een educatieve stichting (1993‑2004); voorzitter van Nätverket för europarättslig forskning (netwerk voor de studie van het gemeenschapsrecht) (2001‑2006); lid van Rådet för konkurrensfrågor (raad voor mededingingsrecht) (2001‑2006); rechter in Hovrätten över Skåne och Blekinge (hof van beroep) (2005); rechter-plaatsvervanger in het Gerecht van 7 oktober 2006 tot 28 november 2012; advocaat-generaal bij het Hof van Justitie sedert 28 november 2012.
Geboren 1961; Lizenziat der Rechte, Universität Stockholm (1987); Doktor der Rechte, Universität Stockholm (1995); beigeordneter Professor und Inhaber des Jean-Monnet-Lehrstuhls für Europarecht (1995); Professor für Europarecht, Universität Stockholm (2001); Rechtsanwalt (1987-1989); Verwaltungsdirektor einer Bildungsstiftung (1993-2004); Präsident des Nätverk för europarättslig forskning (Netzwerk für europarechtliche Forschung, 2001-2006); Mitglied des Råd för konkurrensfrågor (Rat für Wettbewerbsfragen, 2001-2006); Handelsrichter am Hovrätt över Skåne och Blekinge (Rechtsmittelgericht, 2005); Richter am Gericht vom 7. Oktober 2006 bis 28. November 2012; Generalanwalt beim Gerichtshof seit dem 28. November 2012.

geboren in 1961; licenciaat in de rechtsgeleerdheid (1987), doctor in de rechtsgeleerdheid (universiteit van Stockholm, 1995); geassocieerd hoogleraar, titularis van de Jean Monnetleerstoel voor Europees recht (1995), hoogleraar Europees recht (universiteit van Stockholm, 2001); advocaat (1987-1989); administratief directeur van een educatieve stichting (1993- 2004); voorzitter van de Zweedse vereniging voor de studie van het gemeenschaprecht (2001-2006); lid van Rådet för konkurrensfrågor (raad voor mededingingsvraagstukken, 2001-2006); consulair rechter bij het Hovrätt över Skåne och Blekinge (hof van beroep, 2005-2006).
Geboren 1961; Lizentiat der Rechte (1987), Doktor der Rechte (Universität Stockholm, 1995); beigeordneter Professor, Inhaber des Jean-Monnet-Lehrstuhls für Europarecht (1995), Professor für Europarecht (Universität Stockholm, 2001); Rechtsanwalt (1987- 1989); Verwaltungsdirektor einer Bildungsstiftung (1993-2004); Präsident der schwedischen Vereinigung für Gemeinschaftsrechtsstudien (2001-2006); Mitglied des Råd för konkurrensfrågor (Rat für Wettbewerbsfragen, 2001-2006); Handelsrichter am Hovrätt över Skåne och Blekinge (Rechtsmittelgericht, 2005-2006).

Hij stelt die situatie tegenover die van de huidige titularissen van die andere kantons die hun rang van rechter-titularis zullen behouden en tegenover de situatie die het gevolg is van artikel 22, § 2, van dezelfde wet, dat op algemene wijze erin voorziet dat wanneer door de samenvoeging van de kantons meerdere vrederechters titularis worden van eenzelfde kanton, die vrederechters bevoegd zijn voor het volledige rechtsgebied van dat kanton, zonder dat de ene toegevoegd rechter wordt bij de andere.
Diese Situation vergleiche er mit derjenigen der jetzigen Amtsinhaber jener anderen Kantone, die ihren Rang als Amtsinhaber behielten, und mit derjenigen, die sich aus Artikel 22 § 2 desselben Gesetzes ergebe, der im allgemeinen vorsehe, dass in dem Fall, wo mehrere Friedensrichter infolge der Zusammenlegung der Kantone Amtsinhaber desselben Kantons würden, diese Friedensrichter für die Gesamtheit des Amtsbereichs des Kantons zuständig seien, ohne dass einer zum beigeordneten Richter des anderen werde.

geboren in 1938; hoogleraar internationaal recht en titularis van de Jean Monnet-leerstoel voor het recht van de Europese Gemeenschappen aan de universiteit van Bologna; doctor honoris causa van de universiteit Carlos III te Madrid; gasthoogleraar aan de volgende universiteiten: Johns Hopkins (Bologna Center), St. Johns (New York), Georgetown, Parijs II, Georgia (Athens) en het Institut Universitaire International (Luxemburg); coördinator van het European Business Law Pallas Program van de universiteit van Nijmegen; lid van het raadgevend comité van de Commissie van de Europese Gemeenschappen inzake overheidsopdrachten; onderstaatssecretaris voor Industrie en Handel tijdens het Italiaanse voorzitterschap van de Raad; lid van de reflectiegroep van de Europese Gemeenschap over de Wereldhandelsorganisatie (WHO) en directeur van de in 1997 aan de WTO gewijde leergang van het studiecentrum van de Haagse Academie voor internationaal recht; rechter in het Gerecht van eerste aanleg van 4 maart 1998 tot 3 mei 2006.
Geboren 1938; Professor für internationales Recht und Inhaber des Jean-Monnet- Lehrstuhls für das Recht der Europäischen Gemeinschaften an der Universität Bologna; Ehrendoktor der Universität Carlos III, Madrid; Gastprofessor an den Universitäten Johns Hopkins (Bologna Center), St. Johns (New York), Georgetown, Paris-II und Georgia (Athens) sowie am Institut universitaire international (Luxemburg); Koordinator des an der Universität Nijmegen durchgeführten European Business Law Pallas Program; Mitglied des beratenden Ausschusses der Kommission der Europäischen Gemeinschaften für öffentliche Aufträge; Unterstaatssekretär für Industrie und Handel anlässlich des Halbjahres des italienischen Vorsitzes im Rat; Mitglied der Reflexionsgruppe der Europäischen Gemeinschaft zur Welthandelsorganisation (WTO) und Leiter der Session 1997 des Forschungszentrums der Akademie für internationales Recht in Den Haag zur WTO; Richter am Gericht erster Instanz vom 4. März 1998 bis Mai 2006.

De verzoeker is van mening dat de bestreden bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt om reden dat ze een onverantwoorde discriminatie creëert tussen de op dit ogenblik in functie zijnde vrederechters, waarvan de enen hun statuut van rechter-titularis behouden terwijl de anderen zullen worden teruggezet in graad als toegevoegd rechter, zonder dat redelijke en objectieve criteria het mogelijk maken die differentiatie door te voeren.
Der Kläger ist der Auffassung, dass die angefochtene Bestimmung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstosse, weil sie eine ungerechtfertigte Diskriminierung zwischen den derzeit amtierenden Friedensrichtern schaffe, von denen die einen ihren Status als Amtsinhaber behielten, während die anderen als beigeordnete Richter zurückgestuft würden, ohne dass objektive und vernünftige Kriterien erkennbar seien, aufgrund deren diese Unterscheidung vorzunehmen sei.

Wat de door de Ministerraad in ondergeschikte orde uiteengezette argumentatie betreft doet de verzoeker opmerken dat het wetsvoorstel waarvan sprake dezelfde discriminatie bevat, vermits de verantwoordelijkheid voor de organisatie van de dienst zou worden toevertrouwd aan de rechter-titularis zodat de verzoeker aan zijn gezag zou worden onderworpen in elk van de twee kantons ontstaan uit de fusie.
In bezug auf die vom Ministerrat hilfsweise dargelegten Argumente bemerkt der Kläger, dass der betreffende Gesetzesvorschlag die gleiche Diskriminierung enthalte, weil die Verantwortung für die Organisation des Dienstes dem Amtsinhaber anvertraut würde, so dass der Kläger dessen Aufsicht in den beiden Kantonen, die aus der Fusion hervorgingen, unterstellt würde.