Vertaling van "rechtsprekende functie door " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

rechtsprekende functie
Rechtsprechungsfunktion

rechtsprekend gerecht | rechtsprekende rechtsmacht | wijzend gerecht
urteilende Gerichtsbarkeit

categorie A : hogere leidinggevende en scheppende functies en functies met een studiekarakter, voor welke functies kennis op universitair niveau vereist is
Laufbahngruppe A : Dienstposten mit Weisungsbefugnis oder Referententätigkeit, die Hochschulausbildung erfordern (höherer Dienst)

vitale functies van patiënten monitoren | vitale functies van patiënten controleren | vitale functies van patiënten in het oog houden
Vitalzeichen von Patienten/Patientinnen überwachen

functies van apparatuur aan dek van een schip | functies van uitrusting aan dek van een schip
Funktionen der Geräte an Deck eines Schiffes

Operationeel repertorium van beroepen en functies in het Europees Parlement van morgen | operationeel repertorium van de functies en ambten bij het Europees Parlement
Operationelles Verzeichnis der Berufs- und Stellenbezeichnungen des Europäischen Parlaments der Zukunft

humanisering van de arbeid [ levenskwaliteit op het werk | roulerende functies | taakdiversificatie | taakverrijking | taakverruiming | verbetering van de arbeidsomstandigheden ]
Humanisierung der Arbeitswelt [ Anreicherung der Arbeitsinhalte | Diversifizierung der Tätigkeit | Erweiterung des Aufgabenfeldes | Job Enrichment | Job Rotation | Lebensqualität am Arbeitsplatz | Verbesserung der Arbeitsbedingungen ]

tijdelijk werk [ interim | tijdelijke arbeidsplaats | tijdelijke functie | tijdelijke kracht | tijdelijk personeel | uitzendkracht | vervanging | waarnemend werk ]
Zeitarbeit [ Aushilfsarbeit | Aushilfskraft | Aushilfspersonal | Bediensteter auf Zeit | Ersatzkraft | Interimsarbeit | Vertragsarbeit | Zeitarbeitnehmer | Zeitbeschäftigung ]

aandoeningen aan vitale functies
Störungen der Vitalfunktionen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het nastreven van een billijk evenwicht tussen het rechtszekerheidsbeginsel, enerzijds, en het recht op toegang tot de rechter, anderzijds, kan aldus verantwoorden dat het recht op de volledige vergoeding van de schade veroorzaakt door een fout begaan door een in laatste aanleg rechtsprekende rechterlijke instantie in de uitoefening van haar rechtsprekende functie slechts wordt gewaarborgd, zonder de voorafgaande uitwissing van de betwiste rechterlijke beslissing te vereisen, indien de rechterlijke instantie op voldoende gekwalificeerde wijze een toepasselijke rechtsregel heeft geschonden.
Das Streben nach einem fairen Gleichgewicht zwischen dem Grundsatz der Rechtssicherheit einerseits und dem Recht auf gerichtliches Gehör andererseits kann es also rechtfertigen, dass das Recht auf vollständige Wiedergutmachung des Schadens, der durch den Fehler eines letztinstanzlichen Gerichts in der Ausübung seiner Rechtsprechungsfunktion verursacht wurde, nur gewährleistet wird, ohne die vorherige Tilgung der angefochtenen gerichtlichen Entscheidung zu verlangen, wenn das Gericht auf hinreichend qualifizierte Weise gegen eine geltende Rechtsregel verstoßen hat.

Rekening houdend met het bovenstaande doen de in de prejudiciële vraag vermelde bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek geen discriminatie ontstaan tussen procespartijen naargelang de aansprakelijkheid van de Staat wegens een fout begaan in de uitoefening van de rechtsprekende functie door het Hof van Cassatie, dan wel wegens een fout begaan door een ander orgaan van de Staat in het geding is.
Unter Berücksichtigung des Vorstehenden führen die in der Vorabentscheidungsfrage angeführten Bestimmungen des Gerichtsgesetzbuches nicht zu einer Diskriminierung zwischen Verfahrensparteien, je nachdem, ob es um die Haftung des Staates wegen eines in der Ausübung der Rechtsprechungsfunktion durch den Kassationshof begangenen Fehlers oder wegen eines durch ein anderes Organ des Staates begangenen Fehlers geht.

Met betrekking tot de mogelijke aansprakelijkheid van de Staat voor een fout begaan door het Hof van Cassatie in de uitoefening van zijn rechtsprekende functie verwijzen de rechters ten gronde naar het arrest nr. 99/2014 van 30 juni 2014.
In Bezug auf die mögliche Haftung des Staates für einen Fehler, der durch den Kassationshof in der Ausübung seiner Rechtsprechungsfunktion begangen worden sei, verweisen die Richter in den Ausgangsverfahren auf den Entscheid Nr. 99/2014 vom 30. Juni 2014.

In de geschillen ten gronde moeten de verwijzende rechters zich uitspreken over een aansprakelijkheidsvordering tegen de Belgische Staat op grond van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, wegens een beweerde fout begaan in de uitoefening van de rechtsprekende functie door het Hof van Cassatie.
In den Streitsachen in den Ausgangsverfahren müssen die vorlegenden Richter über eine Haftungsklage gegen den belgischen Staat aufgrund von Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches wegen eines angeblichen Fehlers, der in der Ausübung der Rechtsprechungsfunktion durch den Kassationshof begangen worden sei, urteilen.

De regel krachtens welke, zolang de betwiste beslissing niet is uitgewist, alleen de voldoende gekwalificeerde schending, door een in laatste aanleg rechtsprekende rechterlijke instantie, van de toepasselijke rechtsregels, het mogelijk maakt de Staat aansprakelijk te stellen wegens een fout begaan in de uitoefening van de rechtsprekende functie, beperkt zich echter ertoe « de contouren te preciseren van de delictuele aansprakelijkheid » van de Staat (ibid., § 112) zonder « een onschendbaarheid, in de feiten of in de praktijk, » te verankeren « wegens het vermeend absolute of algemene karakter ervan », aangezien hij « slechts » betrekking heeft « op één aspect van de uitoefening van de bevoegdheden en plichten van de overheid en niet in die zin kan worden beschouwd dat hij tot gevolg heeft gehad een hele reeks van burgerlijke rechtsvorderingen willekeurig aan de bevoegdheid van de rechtbanken te onttrekken » (EHRM, grote kamer, 10 mei 2001, Z en anderen t. Verenigd Koninkrijk, § 98).
Die Regel, wonach, solange die angefochtene Entscheidung nicht getilgt wurde, nur ein hinreichend qualifizierter Verstoß durch ein letztinstanzliches Gericht gegen geltende Rechtsregeln es ermöglicht, den Staat haftbar zu machen wegen eines Fehlers, der in der Ausübung seiner Rechtsprechungsfunktion begangen wurde, ist jedoch darauf beschränkt, « die Konturen der Delikthaftung » des Staates « zu präzisieren » (ebenda, § 112), ohne « eine faktische oder praktische Immunität wegen ihrer vorgeblich absoluten oder allgemeinen Beschaffenheit » zu verankern, weil sie sich « nur auf einen Aspekt der Ausübung der Befugnisse und Pflichten der Behörden bezieht und nicht in dem Sinn betrachtet werden kann, dass sie zur Folge gehabt hätte, eine ganze Reihe von Zivilklagen willkürlich der Zuständigkeit der Gerichte zu entziehen » (EuGHMR, Große Kammer, 10. Mai 2001, Z und andere gegen Vereinigtes Königreich, § 98).

Zolang de betwiste beslissing niet is uitgewist, kan het feit te beletten dat het slachtoffer van een fout begaan door een in laatste aanleg rechtsprekende rechterlijke instantie in de uitoefening van haar rechtsprekende functie, de aansprakelijkheid van de Staat in het geding kan brengen, ten opzichte van de nagestreefde doelstelling onevenredige gevolgen met zich meebrengen.
Solange die angefochtene Entscheidung nicht getilgt wurde, kann der Umstand, dass das Opfer eines durch ein letztinstanzliches Gericht in der Ausübung seiner Rechtsprechungsfunktion begangenen Fehlers darin gehindert wird, den Staat haftbar zu machen, unverhältnismäßige Folgen gegenüber dem angestrebten Ziel haben.

De in B.8.3 vermelde rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens had weliswaar betrekking op de opeenvolgende uitoefening, door dezelfde rechters, van een adviserende en een rechtsprekende functie in een rechtscollege dat bestaat uit een adviserende afdeling (zoals de afdeling wetgeving van de Raad van State) en een rechtsprekende afdeling (zoals de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State), maar die situatie verschilt niet in die mate van de situatie die het voorwerp uitmaakt van de prejudiciële vraag, dat de in die rechtspraak vervatte beginselen niet toepasselijk zouden moeten worden geacht.
Die in B.8.3 angeführte Rechtsprechung des Europäischen Gerichtshofes für Menschenrechte bezog sich zwar auf die aufeinander folgende Ausübung einer beratenden und einer rechtsprechenden Funktion durch dieselben Richter in einem Rechtsprechungsorgan, das aus einer beratenden Abteilung (wie die Gesetzgebungsabteilung des Staatsrates) und einer rechtsprechenden Abteilung (wie die Verwaltungsstreitsachenabteilung des Staatsrates) besteht, doch diese Situation unterscheidet sich nicht in einem solche Masse von der Situation, die Gegenstand der präjudiziellen Frage ist, dass die in dieser Rechtsprechung enthaltenen Grundsätze nicht als anwendbar anzusehen wären.

Het Hof van Justitie van de Europese Unie valt buiten de bevoegdheid van de ombudsman als het zijn rechtsprekende functie uitoefent.
Der Gerichtshof der Europäischen Union fällt, wenn er in Ausübung seiner Rechtsprechungsbefugnisse handelt, nicht unter den Zuständigkeitsbereich des Bürgerbeauftragten.

Door stemrecht te verlenen aan een magistraat van het Rekenhof die wordt aangewezen door de eerste voorzitter van dat Hof, en aan een specialist in het beheer van human resources die wordt aangewezen door de minister van Justitie op voorstel van de minister van Ambtenarenzaken, laat artikel 259undecies, § 3, vijfde, twaalfde, dertiende en vijftiende lid, evenwel toe dat overheden die niet behoren tot de rechterlijke macht zich in de rechterlijke macht mengen, terwijl de Grondwetgever, bij de aanneming van artikel 151 van de Grondwet, heeft aangegeven dat de evaluatie diende « te geschieden met inachtneming van de onafhankelijkheid van de rechtsprekende functie » (Parl. St., Kamer, 1997-1998, nr. 1675/4, p. 9) en dat de evaluatie moest « worden gelezen als een door gelijken uitgevoerde evaluatie in het kader van de organisatie van het justitiële bestel » (ibid., pp. 51-52; in dezelfde zin, Parl. St., Senaat, 1998-1999, nr. 1-1121/3, p. 6).
Indem er jedoch einem Magistrat des Rechnungshofes, der durch dessen Ersten Präsidenten bestimmt wird, und einen Spezialisten für Personalführung, der durch den Minister der Justiz auf Vorschlag des Ministers des Öffentlichen Dienstes bestimmt wird, ein Stimmrecht verleiht, ermöglicht Artikel 259undecies § 3 Absätze 5, 12, 13 und 15 es, dass sich in die rechtsprechende Gewalt Behörden einmischen, die ihr fremd sind, während der Verfassungsgeber bei der Annahme von Artikel 151 der Verfassung erklärt hat, die Bewertung müsse « unter vollständiger Wahrung der Unabhängigkeit der Rechtsprechungsfunktion erfolgen » (Parl. Dok., Kammer, 1997-1998, Nr. 1675/4, S. 9) und die Bewertung müsse « als eine durch Gleiche vorgenommene Bewertung im Rahmen der Gerichtsorganisation ausgelegt werden » (ebenda, SS. 51-52; im gleichen Sinne: Parl. Dok., Senat, 1998-1999, Nr. 1-1121/3, S. 6).