Vertaling van "uitspraak moeten " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

Competenties waarover afgestudeerden moeten beschikken (élément) | Eindtermen (élément)
Schlüsselkompetenzen (élément)

stappen beoordelen die moeten worden genomen om aan de vereisten van artistiek werk te voldoen | stappen evalueren die moeten worden genomen om aan de vereisten van artistiek werk te voldoen
Schritte zur Erfüllung der Anforderungen eines künstlerischen Werkes unternehmen

baliemedewerkers opleiden | mensen leren hoe ze gasten correct moeten ontvangen registreren en van informatie moeten voorzien | receptiemedewerkers opleiden | receptiemedewerkers trainen
Empfangspersonal schulen | Rezeptionsmitarbeiterinnen und Rezeptionsmitarbeiter schulen | Empfangsmitarbeiterinnen und Empfangsmitarbeiter ausbilden | Empfangspersonal ausbilden

docenten en trainers leren hoe ze e-learning gebruiken | docenten en trainers leren hoe ze moeten omgaan met e-leermethoden | docenten en trainers onderwijzen in e-leermethoden | onderwijzend personeel leren hoe ze e-leeromgevingen moeten inzetten
E-Trainer schulen | Lehrer und Ausbilder in E-Learning-Methoden ausbilden | Lehrer und Ausbilder in E-Learning-Methoden schulen | Train the E-Trainer

vonnis [ arrest | rechterlijke uitspraak | uitspraak van het Hof ]
Urteil [ Gerichtsurteil | richterliche Verfügung | Urteilsspruch ]

arbitraal vonnis | arbitrale beslissing | arbitrale uitspraak | scheidsrechterlijke regeling | scheidsrechterlijke uitspraak
schiedsgerichtliche Entscheidung | Schiedsspruch

rechter die het eerst uitspraak heeft gedaan | rechter van de het eerst gedane uitspraak
Gericht,das als erstes entschieden hat

aanhouding van de uitspraak | schorsing van behandeling | schorsing van de procedure | uitstel van uitspraak
Aussetzung des Verfahrens

uitspraak doen
eine Entscheidung treffen

taalwetenschap [ etymologie | fonetiek | grammatica | lexicologie | linguïstiek | semantiek | spelling | spraakkunst | taalkunde | uitspraak ]
Sprachwissenschaft [ angewandte Sprachwissenschaft | Etymologie | Grammatik | Lexikologie | Linguistik | Morphologie | Phonetik | Pragmalinguistik | Rechtschreibung | Semantik | Sprachforschung | Sprechtechnik ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

« [Het] besluitvormingsproces [zal] worden verstrengd voor wie tot de zwaarste straffen is veroordeeld, met name voor wie wordt veroordeeld tot dertig jaar, dan wel tot levenslange opsluiting met terbeschikkingstelling. De rechters zullen een uitspraak moeten doen waarmee ze allemaal instemmen. De beslissing moet dus eenparig worden genomen. Momenteel volstaat een gewone meerderheid. Voorts zullen de rechters van de strafuitvoeringsrechtbank worden bijgestaan door twee feitenrechters wanneer zij zich moeten uitspreken over een persoon die werd veroordeeld tot dertig jaar, dan wel tot levenslange opsluiting met terbeschikkingstelling. Die twee rechters zijn correctionele rechters die dagelijks bezig zijn met de straftoemeting en die dus behoorlijk vertrouwd zijn met het vraagstuk. Zij zullen de strafuitvoeringsrechter en de twee lekenrechters (twee assessoren, waarvan de ene gespecialiseerd is in strafzaken en de andere in re-integratie) bijstaan. De ontworpen regels tot verstrenging van de procedure zijn alle procedureel van aard en zijn derhalve van onmiddellijke toepassing. Zij zullen dan ook kunnen worden toegepast op personen die reeds veroordeeld zijn. De minister benadrukt dat de verstrenging van de besproken strafuitvoeringsmodaliteit beperkt wordt tot de beperkte categorie van meest gevaarlijke delinquenten waartegen de samenleving extra moet worden beschermd » (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2603/004, p. 8).
« [Der] Entscheidungsfindungsprozess wird für die zu den schwersten Strafen Verurteilten verstärkt, nämlich die zu einer Zuchthausstrafe von dreißig Jahren oder zu einer lebenslänglichen Zuchthausstrafe verurteilten und überantworteten Personen. Die Richter müssen eine Entscheidung treffen, mit der sie alle einverstanden sind. Die Entscheidung muss also einstimmig getroffen werden. Derzeit genügt eine einfache Mehrheit. Außerdem werden zwei Tatsachenrichter das Strafvollstreckungsgericht ergänzen, wenn dieses den Fall einer zu dreißig Jahren oder einer lebenslänglichen Zuchthausstrafe verurteilten und überantworteten Person prüfen muss. Es handelt sich um zwei Korrektionalrichter, die täglich über die Strafzumessung befinden und also gut mit der Problematik vertraut sind. Sie werden dem Strafvollstreckungsrichter und den beiden nicht beruflichen Richter (Beisitzer, die auf Gefängniswesen und auf gesellschaftliche Wiedereingliederung spezialisiert sind) beistehen. Die Bestimmungen des Entwurfs, die das Verfahren strenger gestalten sollen, betreffen jedoch das Verfahren und finden daher unverzüglich Anwendung. Sie können also auf Personen angewandt werden, die bereits verurteilt worden sind. Der Minister unterstreicht, dass die betreffende Verschärfung der Strafvollstreckungsmodalität auf die begrenzte Kategorie der gefährlichsten Straftäter beschränkt ist, gegen die die Gesellschaft besser geschützt werden muss » (Parl. Dok., Kammer, 2012-2013, DOC 53-2603/004, S. 8).

10. beveelt aan om een nieuwe beheersstructuur voor de instelling in te voeren, met een betere scheiding tussen rechterlijke en administratieve functies, in overeenstemming met artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens, zodat het niet meer kan gebeuren dat rechters uitspraak moeten doen in beroepszaken tegen handelingen waarbij hun instanties rechtstreeks betrokken waren;
10. empfiehlt eine Neustrukturierung des Organs dahingehend, dass klarer zwischen rechtlichen und administrativen Funktionen getrennt werden kann und somit die Struktur eher im Einklang mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention steht, damit Richter nicht mehr Gefahr laufen, über Beschwerden gegen Beschlüsse urteilen zu müssen, an denen ihre Stellen unmittelbar mitgewirkt haben;

Hiermee wordt geen oordeel uitgesproken over de schuld of onschuld van Viktor Uspaskich, want dat blijft voorbehouden aan de bevoegde nationale rechterlijke instanties. Het EP zou zich ook strikt van een dergelijke uitspraak moeten onthouden, zoals ook uitdrukkelijk bepaald in artikel 9 lid 7 van zijn Reglement.
Dadurch wird keine Aussage über Schuld oder Nichtschuld von Viktor Uspaskich getroffen, da dies den zuständigen nationalen Institutionen vorbehalten und dem EP strikt untersagt ist, wie auch Artikel 9 Absatz 7 GO betont.

Het gerechtelijk onderzoek, dat in artikel 55, eerste lid, van het Wetboek van strafvordering is gedefinieerd als het geheel van de handelingen die ertoe strekken de daders van misdrijven op te sporen, de bewijzen te verzamelen en de maatregelen te nemen die de rechtscolleges in staat moeten stellen met kennis van zaken uitspraak te doen, wordt zowel à charge als à décharge gevoerd (artikel 56, § 1, eerste lid, van hetzelfde Wetboek).
Die gerichtliche Untersuchung, die in Artikel 55 Absatz 1 des Strafprozessgesetzbuches als die Gesamtheit der Handlungen, die darauf abzielen, die Urheber von Straftaten zu ermitteln, Beweise zu sammeln und Maßnahmen zu ergreifen, die es den Rechtsprechungsorganen ermöglichen sollen, in Kenntnis der Sachlage zu entscheiden, definiert wird, wird sowohl zur Belastung als auch zur Entlastung geführt (Artikel 56 § 1 Absatz 1 desselben Gesetzbuches).

Na deze uitspraak moeten er nu meteen duidelijke maatregelen worden genomen.
Nach diesem Urteil sind nun sofort klare Maßnahmen erforderlich.

De verwijzende rechters in de zaken nrs. 2967 en 3023, voor wie zaken aanhangig zijn gemaakt met betrekking tot misdrijven die vóór 1 maart 2004 (datum van inwerkingtreding van de wet van 7 februari 2003) zijn gepleegd en die na die datum uitspraak moeten doen, merken op dat de vroegere wet, in zoverre zij voorzag in gevangenisstraffen waarin de nieuwe wet niet langer voorziet, voor de toepassing van artikel 2 van het Strafwetboek zou kunnen worden beschouwd als die welke de zwaarste straf bepaalt, maar dat de nieuwe wet, in de geest van de rechtsonderhorige, als meer repressief zou moeten worden beschouwd, in zoverre de gevangenisstraffen waarin de vroegere wet voorzag, zelden ten uitvoer werden gelegd, of zelfs zelden werden uitgesproken, in zoverre het nieuwe artikel 35 van de gecoördineerde wetten met name voorziet in een verplicht verval van het recht tot sturen, terwijl het uitspreken van dat verval onder de vroegere wet nog facultatief was (zaak nr. 2967), en in zoverre het nieuwe artikel 29, § 1, voorziet in geldboeten die werden verhoogd (zaak nr. 3023).
Die verweisenden Richter in den Rechtssachen Nrn. 2967 und 3023, die mit Straftaten befasst waren, die vor dem 1. März 2004 (Datum des Inkrafttretens des Gesetzes vom 7. Februar 2003) begangen worden waren, und die nach diesem Datum ein Urteil fällen sollten, führen an, das alte Gesetz könnte, insofern es Gefängnisstrafen vorgesehen habe, die das neue Gesetz nicht mehr vorsehe, als dasjenige angesehen werden, das die schwerere Strafe zur Anwendung von Artikel 2 des Strafgesetzbuches beinhalte, doch nach den Vorstellungen des Rechtsunterworfenen sei das neue Gesetz als repressiver anzusehen, insofern die im alten Gesetz vorgesehenen Gefängnisstrafen nur selten vollstreckt oder gar selten verhängt worden seien, insofern der neue Artikel 35 der koordinierten Gesetze insbesondere eine verpflichtende Entziehung der Fahrerlaubnis vorsehe, während das alte Gesetz dies nur als Möglichkeit für den Richter vorgesehene habe (Rechtssache Nr. 2967) und insofern der neue Artikel 29 erhöhte Geldstrafen vorsehe (Rechtssache Nr. 3023).

Met zijn arrest nr. 114/2000, van 16 november 2000 heeft het Hof vastgesteld dat de in het geding zijnde bepaling verstoken was van elke praktische draagwijdte, aangezien zij in geen enkele termijn voorzag binnen welke het college van burgemeester en schepenen of de gouverneur uitspraak moeten doen.
In seinem Urteil Nr. 114/2000 vom 16. November 2000 hat der Hof festgestellt, dass die fragliche Bestimmung keinerlei praktische Tragweite hat, da sie keine Frist vorsieht, innerhalb deren das Bürgermeister- und Schöffenkollegium beziehungsweise der Gouverneur eine Entscheidung treffen muss.

« Schendt het enige artikel, § XV, van de wet van 25 oktober 1919 tot tijdelijke wijziging van de rechterlijke inrichting en van de rechtspleging voor de hoven en de rechtbanken, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het bepaalt dat de bevoegdheden van de raadkamer van de rechtbank van eerste aanleg in strafzaken, waaronder, met toepassing van artikel 7 van de wet van 1 juli 1964 tot bescherming van de maatschappij tegen de abnormalen en de gewoontemisdadigers, de bevoegdheid om de internering te gelasten van de verdachte die een feit, misdaad of wanbedrijf genoemd, heeft gepleegd, met name tegen de orde der familie of de openbare zedelijkheid, aan een kamer met één rechter opgedragen worden, terwijl de kamers van de correctionele rechtbank die uitspraak moeten doen over misdrijven tegen de orde der familie of tegen de openbare zedelijkheid, met toepassing van artikel 92, § 1, 4°, van het Gerechtelijk Wetboek, uit drie rechters moeten bestaan ?
« Verstösst der einzige Artikel § XV des Gesetzes vom 25. Oktober 1919 zur zeitweiligen Abänderung der Gerichtsorganisation und des Verfahrens vor den Gerichtshöfen und Gerichten gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, soweit er bestimmt, dass die Zuständigkeiten der Ratskammer des Gerichts erster Instanz in Strafsachen, darunter gemäss Artikel 7 des Gesetzes vom 1. Juli 1964 zum Schutz der Gesellschaft gegen Anormale und Gewohnheitsverbrecher die Zuständigkeit, die Internierung wegen einer als Verbrechen oder Vergehen bezeichneten Tat - insbesondere gegen die Familienordnung oder die öffentliche Sittlichkeit - anzuordnen, einer Kammer mit einem Einzelrichter zugeteilt werden, wohingegen die Kammern des Strafgerichts, die über gegen die Familienordnung oder die öffentliche Sittlichkeit verstossende strafbare Handlungen zu befinden haben, sich gemäss Artikel 92 § 1 Nr. 4 des Gerichtsgesetzbuches aus drei Richtern zusammensetzen müssen?