Vertaling van "uitzonderlijke en door de rechter toetsbare situaties " (Nederlands → Duits) :

Rechtstreekse verzoeken aan de ondernemingen mogen alleen mogelijk zijn in welbepaalde, uitzonderlijke en door de rechter toetsbare situaties.
Direkte Datenanfragen bei Unternehmen sollten nur in Ausnahmefällen und unter klar festgelegten, der gerichtlichen Kontrolle unterliegenden Bedingungen zulässig sein.

In de drie prejudiciële vragen wordt bijgevolg verzocht de situatie van de rechters op wie de in het geding zijnde bepaling betrekking heeft, bepaling die voorziet in een overgangsmechanisme van mobiliteit door een benoeming in subsidiaire orde waarbij een rechter die benoemd was in de Arbeidsrechtbanken te Verviers en te Eupen en die voldeed aan de voorwaarden inzake de kennis van de Duitse taal, zonder zijn toestemming en zonder zich kandidaat te hebben gesteld, in subsidiaire orde wordt benoemd in de nieuwe Rechtbank van Koophandel te Eupen en in de Rechtbank van eerste aanleg te Eupen, te vergelijken met :
In den drei Vorabentscheidungsfragen wird folglich darum gebeten, die Situation der Richter, die von der fraglichen Bestimmung betroffen sind, in der ein Übergangsmechanismus der Mobilität durch eine subsidiäre Ernennung vorgesehen ist, wobei ein Richter, der an den Arbeitsgerichten Verviers und Eupen ernannt war und der die Bedingung in Bezug auf die Kenntnis der deutschen Sprache erfüllt, ohne sein Einverständnis und ohne sich beworben zu haben, subsidiär am neuen Handelsgericht Eupen und am Gericht erster Instanz Eupen ernannt wird, zu vergleichen mit:

In epidemische en/of uitzonderlijke situaties worden de leerlingen/studenten en hun ouders door Kaleido-Ostbelgien geïnformeerd over de ziekte en de eventueel te nemen maatregelen.
In epidemischen und/oder außergewöhnlichen Situationen werden die Schüler/Studenten und deren Eltern über die Krankheit und die gegebenenfalls zu treffenden Maßnahmen durch Kaleido-Ostbelgien informiert.

Of een situatie uitzonderlijk is, wordt bepaald en meegedeeld door de schoolarts van Kaleido-Ostbelgien.
Der außergewöhnliche Charakter einer Situation wird durch den Schularzt von Kaleido-Ostbelgien festgelegt und verkündigt.

Uitzonderlijke situaties worden gekenmerkt door ernstige klinische ziektebeelden, een hoog aantal zieke leerlingen/studenten, een lange besmettingsperiode, moeilijkheden om de epidemie in te dijken, de aanwezigheid van een ziekteverwekker die niet in onze regio's endemisch is (zoals Salmonella typhi, Shigella, Coli Entero) of de aanwezigheid van een onbekende nieuwe ziektekiem.
Kennzeichnend für außergewöhnliche Situationen sind die gravierenden klinischen Krankheitsbilder, die hohe Anzahl erkrankter Schüler/Studenten, die lange Ansteckungszeit, Probleme bei der Eindämmung der Epidemie, das Auftreten eines Krankheitserregers, der nicht endemisch ist in unseren Breitengraden (wie Salmonella typhi, Shigella, Coli Entero-Erreger) oder das Auftreten eines unbekannten neuen Krankheitserregers.

Door voor de rechter niet te voorzien in de mogelijkheid om het tarief van de belasting te matigen, terwijl het gemeen strafrecht voor de rechter voorziet in de mogelijkheid om de straf aan te passen aan de individuele situatie van de beklaagde en terwijl het evenredigheidsbeginsel een straf verbiedt die niet evenredig is met de ernst van het misdrijf, zouden de in het geding zijnde bepalingen een discriminatie invoeren tussen de belastingplichtigen die aan de belasting op afvalbezit zijn onderworpen en de rechtsonderhorigen die worden vervolgd voor een misdrijf dat onder het gemeen strafrecht valt.
Indem für den Richter nicht die Möglichkeit vorgesehen sei, den Satz der Abgabe herabzusetzen, während im allgemeinen Strafrecht die Möglichkeit des Richters vorgesehen sei, die Strafe der individuellen Situation des Angeklagten anzupassen, und der Grundsatz der Verhältnismäßigkeit es verbiete, dass die Strafe nicht im Verhältnis zur Schwere der Straftat stehe, werde durch die fraglichen Bestimmungen eine Diskriminierung zwischen den Steuerpflichtigen, die der Abgabe auf den Besitz von Abfällen unterlägen, und den Rechtsunterworfenen, die wegen eines dem allgemeinen Strafrecht unterliegenden Verstoßes verfolgt würden, eingeführt.

Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût en T. Giet, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van rechter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 18 december 2014 in zake Mr. F. Van Vlaenderen, handelend in zijn hoedanigheid van voogd van N.Y., tegen Famifed (voorheen de Rijksdienst voor Kinderbijslag voor Werknemers), waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 12 januari 2015, heeft de Arbeidsrechtbank te Gent, afdeling Gent, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt het artikel 1 van de wet van 20 juli 1971 tot instelling van een gewaarborgde gezinsbijslag de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat het personen die zich in een ogenschijnlijk identieke of vergelijkbare situatie bevinden, niet op dezelfde manier behandelt, nu dit artikel geen uitzondering voorziet op het principe dat een kind hoofdzakelijk of uitsluitend ten laste moet zijn van een in België verblijvende natuurlijke persoon, wanneer dit kind wees is geworden, terwijl voor kinderen die wees zijn geworden en voor wie de toepassing geldt van het K.B. van 19 december 1939 inzake de samengeordende wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders, daarentegen wel een specifieke wezenbijslagregeling geldt ?
Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût und T. Giet, unter Assistenz des Kanzlers P.-Y. Dutilleux, unter dem Vorsitz des Richters A. Alen, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 18. Dezember 2014 in Sachen RA F. Van Vlaenderen, handelnd in seiner Eigenschaft als Vormund von N.Y., gegen Famifed (vormals Landesamt für Familienbeihilfen zugunsten von Lohnempfängern), dessen Ausfertigung am 12. Januar 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Arbeitsgericht Gent, Abteilung Gent, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 1 des Gesetzes vom 20. Juli 1971 zur Einführung garantierter Familienleistungen gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem er Personen, die sich in einer anscheinend identischen oder vergleichbaren Situation befinden, nicht auf eine gleiche Weise behandelt, da in diesem Artikel keine Ausnahme von dem Prinzip vorgesehen ist, wonach ein Kind ausschließlich oder hauptsächlich einer in Belgien wohnhaften natürlichen Person zu Lasten sein muss, wenn dieses Kind Waise geworden ist, während für Kinder, die Waise geworden sind und für die die Anwendung des königlichen Erlasses vom 19. Dezember 1939 zur Koordinierung der Gesetze über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger gilt, dagegen wohl eine besondere Waisenzulagenregelung gilt?

De rechter de mogelijkheid geven om een straf uit te spreken overeenkomstig de ernst van de situatie die is ontstaan door een milieumisdrijf, zorgt er net voor dat het beginsel van de evenredigheid van de straffen wordt gerespecteerd » (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2013-2014, A-524/1, p. 38).
Indem man es dem Richter erlaubt, eine Strafe zu verhängen, die der Schwere der durch eine Umweltstraftat herbeigeführten Situation entspricht, kann man gerade die Einhaltung des Grundsatzes der Verhältnismäßigkeit der Strafen gewährleisten » (Parl. Dok., Parlament der Region Brüssel-Hauptstadt, 2013-2014, A-524/1, S. 38).

« Geven de voorwaarden die op straffe van nietigheid zijn bepaald in artikel 1057 van het Gerechtelijk Wetboek geen aanleiding tot discriminatie die strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 23 ervan en met artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, dat het recht op een eerlijk proces waarborgt, in zoverre de toepassing van de voormelde wettelijke bepaling (artikel 1057 van het Gerechtelijk Wetboek), wegens de voorwaarden die zij zonder onderscheid bepaalt, zou leiden tot een identieke behandeling van sociaal verzekerden, namelijk rechtzoekenden die in hoge mate achtergesteld zijn (en die in artikel 704 van het Gerechtelijk Wetboek specifiek worden beoogd) en die zich in menselijk, sociaal, financieel en medisch opzicht in een situatie bevinden die fundamenteel verschilt van de situatie waarin de andere - minder kwetsbare - rechtzoekenden zich bevinden of geacht worden zich te bevinden, die, in het kader van de procedures van hoger beroep die buiten de in artikel 704 van het Gerechtelijk Wetboek bedoelde zaken vallen, verwikkeld zijn in burgerlijke procedures die onderworpen zijn aan de regels van het Gerechtelijk Wetboek, des te meer omdat de in artikel 704 van het Gerechtelijk Wetboek beoogde sociaal verzekerden die hun beroep aanvankelijk op de meest informele manier konden instellen in eerste aanleg, in zekere zin bedrogen en ontredderd zijn door de vereiste die plots wordt opgelegd door de tekst van artikel 1057 zodra zij hoger beroep aantekenen, terwijl de rechter in hoger beroep, net zoals de rechter in eerste aanleg, een feitenrechter blijft die een identieke rol moet vervullen, namelijk uitspraak doen over het onderwerp van een vordering (een feitelijk resultaat dat wordt nagestreefd) dat wordt omschreven op grond van een geding (een geheel van feiten), waarbij hij ertoe verplicht is, met eerbiediging van de rechten van de verdediging, ...
« Führen die in Artikel 1057 des Gerichtsgesetzbuches zur Vermeidung der Nichtigkeit vorgeschriebenen Bedingungen nicht zu einer Diskriminierung im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit deren Artikel 23 sowie mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, durch den das Recht auf ein faires Verfahren gewährleistet wird, indem die Anwendung der vorerwähnten Gesetzesbestimmung (Artikel 1057 des Gerichtsgesetzbuches) wegen der unterschiedslos darin vorgeschriebenen Bedingungen die Gleichbehandlung von Sozialversicherten zur Folge hätte, und zwar von besonders bedürftigen Rechtsuchenden (auf die sich insbesondere Artikel 704 des Gerichtsgesetzbuches bezieht), die sich in menschlicher, sozialer, finanzieller und ärztlicher Hinsicht in Situationen befinden, die sich grundlegend von denjenigen unterscheiden, in denen sich die anderen, weniger schwachen Rechtsuchenden befinden beziehungsweise befinden sollen, die in Zivilverfahren verwickelt sind, welche den Vorschriften des Gerichtsgesetzbuches unterliegen, und zwar im Rahmen von Berufungsverfahren, die nichts mit den Angelegenheiten im Sinne von Artikel 704 des Gerichtsgesetzbuches zu tun haben, zumal die Sozialversicherten, auf die sich Artikel 704 des Gerichtsgesetzbuches bezieht und die anfangs ihre Klage auf äusserst informelle Art und Weise in erster Instanz erheben konnten, irgendwie getäuscht und hilflos dastehen wegen des Erfordernisses, das die Bestimmung von Artikel 1057 ihnen plötzlich auferlegt, sobald sie Berufung einlegen, während der Berufungsrichter genauso wie der Richter in erster Instanz weiterhin ein Tatsachenrichter ist, der dazu berufen ist, eine ähnliche Rolle zu spielen, die darin besteht, über den Gegenstand einer Klage (ein erstrebtes faktisches Ergebnis) zu befinden, welcher auf eine Sache (einen Tatbestand) zurückzuführen ist, wobei ihm unter Beachtung der Rechte der Verteidigung die Verpflichtung obliegt, von Amts wegen die Rechtsmittel v ...