Traduction de «verantwoordelijkheid dragen » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

beschermende uitrusting tegen industrielawaai dragen | veiligheidsuitrusting tegen industrieel lawaai dragen | beschermende uitrusting tegen industrieel lawaai dragen | veiligheidsuitrusting tegen industrielawaai dragen
Schutzausrüstung gegen Industrielärm tragen

verantwoordelijkheid aanvaarden | verantwoordelijkheid nemen | blijk geven van verantwoordelijkheid | verantwoordelijkheid tonen
Verantwortung zeigen

bestuurlijke verantwoordelijkheid [ verantwoordelijkheid van de ambtenaar | verantwoordelijkheid van het bestuur ]
Verantwortlichkeit der Verwaltung [ Verantwortlichkeit des Beamten ]

adviseren over maatschappelijke verantwoordelijkheid en duurzaamheidskwesties | advies geven over maatschappelijke verantwoordelijkheid en duurzaamheidskwesties | raad geven over maatschappelijke verantwoordelijkheid en duurzaamheidskwesties
über soziale Verantwortung und Nachhaltigkeit beraten

persoonlijk wapen [ aanschaf van wapens | dragen van wapens | vergunning voor het dragen van wapens | wapenbezit | wapenvergunning ]
Privatwaffe [ Genehmigung zum Tragen einer Waffe | illegaler Waffenbesitz | Tragen einer Waffe | Waffenbesitz | Waffenerwerb | Waffenschein ]

sociale verantwoordelijkheid van ondernemingen [ ecologische verantwoordelijkheid | maatschappelijk verantwoord ondernemen | milieubeleid van een bedrijf | milieubeleid van een onderneming ]
soziale Verantwortung von Unternehmen [ betriebliche Umweltpolitik | ökologische Verantwortung des Unternehmens | SVU | Unternehmensumweltpolitik | Verantwortung des Unternehmens gegenüber der Gesellschaft | Verantwortung des Unternehmens gegenüber der Umwelt ]

gedeelde verantwoordelijkheid | gezamenlijke verantwoordelijkheid
geteilte Verantwortung

dragen van wapens
Mitführen von Waffen

aansprakelijkheid | verantwoordelijkheid
Haftpflicht | Haftung | Zuständigkeit

ministeriële bevoegdheid | ministeriële competentie/verantwoordelijkheid
Ministerkompetenz

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In het zevende middel voert de verzoekende partij aan dat de artikelen 138ter -1, 138ter -3, 138ter -4, 138ter -6, 138ter -8, 138ter -9 en 138ter -12 van de wet van 25 juni 1992, ingevoegd bij de artikelen 3, 5, 6, 8, 10, 11 en 14 van de wet van 21 januari 2010, niet bestaanbaar zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met het beginsel van de eenheid van de verordenende bevoegdheid, zoals het tot uiting komt in de artikelen 33, 37 en 108 van de Grondwet, doordat zij aan organen of instellingen die geen politieke verantwoordelijkheid dragen ten aanzien van een democratisch verkozen vergadering en niet onder het toezicht staan van een orgaan dat een dergelijke politieke verantwoordelijkheid draagt, een verordenende of discretionaire beslissingsbevoegdheid verlenen, en aldus, zonder objectieve en redelijke verantwoording, een verschil in behandeling in het leven roepen tussen, enerzijds, verzekeraars die schuldsaldoverzekeringen aanbieden, ten aanzien van wie wordt afgeweken van het beginsel van de eenheid van de verordenende bevoegdheid, en, anderzijds, andere verzekeraars en rechtsonderhorigen, ten aanzien van wie niet wordt afgeweken van dat beginsel.
Im siebten Klagegrund führt die klagende Partei an, dass die Artikel 138ter -1, 138ter -3, 138ter -4, 138ter -6, 138ter -8, 138ter -9 und 138ter -12 des Gesetzes vom 25. Juni 1992, eingefügt durch die Artikel 3, 5, 6, 8, 10, 11 und 14 des Gesetzes vom 21. Januar 2010, nicht vereinbar seien mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit dem Grundsatz der Einheit der Verordnungsbefugnis, so wie er in den Artikeln 33, 37 und 108 der Verfassung ausgedrückt sei, da sie Organen oder Einrichtungen, die keine politische Verantwortung trügen gegenüber einer demokratisch gewählten Versammlung und nicht unter der Aufsicht eines Organs stünden, das eine solche politische Verantwortung trage, eine Verordnungsbefugnis oder Entscheidungsfreiheit erteilten und somit ohne objektive und vernünftige Rechtfertigung einen Behandlungsunterschied einführten zwischen einerseits Versicherern, die Restschuldversicherungen anböten und bei denen vom Grundsatz der Einheit der Verordnungsbefugnis abgewichen werde, und andererseits anderen Versicherern und Rechtsunterworfenen, bei denen nicht von diesem Grundsatz abgewichen werde.

19. beveelt aan vaker te opteren voor straffen ter vervanging van detentie, zoals in de maatschappij verankerde alternatieven, vooral voor moeders, wanneer de straf en het gevaar voor de openbare veiligheid beperkt zijn, wanneer opsluiting kan leiden tot een ernstige verstoring van het gezinsleven, met name als zij aan het hoofd van eenoudergezinnen staan of jonge kinderen hebben of de verantwoordelijkheid dragen voor mensen die afhankelijk of gehandicapt zijn; herinnert eraan dat de gerechtelijke instanties bij de keuze van de straf met deze aspecten rekening dienen te houden, vooral met het belang van het kind van de vervolgde ouder; beveelt eveneens aan de mogelijkheid te overwegen om ook mannelijke gevangenen die de verantwoordelijkheid hebben voor minderjarige kinderen of andere verantwoordelijkheden dragen binnen het gezin, de gelegenheid te geven van vergelijkbare maatregelen als die voor moeders gebruik te maken;
19. empfiehlt, Haftersatzstrafen, wie z.B. gemeinnützige Arbeit, verstärkt zu bevorzugen, insbesondere für Mütter, wenn die Strafen und das Risiko für die öffentliche Sicherheit gering sind, insofern als ihre Inhaftierung erhebliche Störungen des Familienlebens mit sich bringen könnte, vor allem wenn sie allein erziehend sind oder Kinder im Säuglingsalter haben bzw. für pflegebedürftige oder behinderte Menschen sorgen; erinnert daran, dass die Justizbehörden bei der Wahl der Strafe diese Faktoren berücksichtigen sollten, insbesondere das übergeordnete Interesse des Kindes eines von der Justiz verfolgten Elternteils; empfiehlt gleichermaßen, die Möglichkeit zu prüfen, ob männliche Häftlinge, die minderjährige Kinder betreuen oder die unmittelbare Verantwortung für diese tragen bzw. andere familiäre Verpflichtungen haben, nicht in den Genuss der gleichen Maßnahmen, wie sie für die Mütter vorgesehen sind, gelangen sollten;

16. beveelt aan vaker te opteren voor straffen ter vervanging van detentie, zoals in de maatschappij verankerde alternatieven, vooral voor moeders, wanneer de straf en het gevaar voor de openbare veiligheid beperkt zijn, wanneer opsluiting kan leiden tot een ernstige verstoring van het gezinsleven, met name als zij aan het hoofd van eenoudergezinnen staan of jonge kinderen hebben of de verantwoordelijkheid dragen voor mensen die afhankelijk of gehandicapt zijn; herinnert eraan dat de gerechtelijke instanties bij de keuze van de straf met deze aspecten rekening dienen te houden, vooral met het belang van het kind van de vervolgde ouder; beveelt eveneens aan de mogelijkheid te overwegen om ook mannelijke gevangenen die de verantwoordelijkheid hebben voor minderjarige kinderen of andere verantwoordelijkheden dragen binnen het gezin, de gelegenheid te geven van vergelijkbare maatregelen als die voor moeders gebruik te maken;
16. empfiehlt, Haftersatzstrafen, wie z.B. gemeinnützige Arbeit, verstärkt zu bevorzugen, insbesondere für Mütter, wenn die Strafen und das Risiko für die öffentliche Sicherheit gering sind, insofern als ihre Inhaftierung erhebliche Störungen des Familienlebens mit sich bringen könnte, vor allem wenn sie allein erziehend sind oder Kinder im Säuglingsalter haben bzw. für pflegebedürftige oder behinderte Menschen sorgen; erinnert daran, dass die Justizbehörden bei der Wahl der Strafe diese Faktoren berücksichtigen sollten, insbesondere das übergeordnete Interesse des Kindes eines von der Justiz verfolgten Elternteils; empfiehlt gleichermaßen die Möglichkeit zu prüfen, ob männliche Häftlinge, die minderjährige Kinder betreuen oder die unmittelbare Verantwortung für diese tragen bzw. andere familiäre Verpflichtungen haben, nicht in den Genuss der gleichen Maßnahmen, wie sie für die Mütter vorgesehen sind, gelangen sollten;

23. acht het noodzakelijk dat er ondersteuningsmaatregelen komen die ertoe bijdragen dat gehandicapte mensen en hun gezinnen een normaal leven kunnen leiden onder soortgelijke omstandigheden als niet-gehandicapten en hun gezinnen, alsmede ondersteuningsmaatregelen voor degenen – meestal verwanten – die de economische en sociale verantwoordelijkheid dragen voor gehandicapte personen, een taak waaraan zij zich vaak volledig moeten wijden, zodat zij een geïsoleerd leven leiden, en waarbij zij vaak ondersteuning op verschillende niveaus nodig hebben; merkt op dat, zoals de zaken er nu voor staan, vrouwen betaald en onbetaald het grootste deel van deze verantwoordelijkheid dragen; acht het vanzelfsprekend dat deze taak niet primair voor een van beide seksen is bestemd en meent dat de visie dat deze verantwoordelijkheid vrouwen toekomt actief moet worden bestreden;
23. hält es für notwendig, dass Maßnahmen zur Unterstützung ergriffen werden, so dass sowohl Menschen mit Behinderungen und ihre Angehörigen als auch Menschen ohne Behinderungen und ihre Angehörigen ein normales Leben unter gleichen Voraussetzungen führen können, sowie Maßnahmen zur Unterstützung der Personen – häufig Angehörige –, die Behinderte in wirtschaftlicher und sozialer Hinsicht zu versorgen haben, was von ihnen oftmals einen uneingeschränkten Einsatz mit der Folge des Isoliertseins erfordert und oftmals Unterstützung auf vielen Ebenen erfordert; weist darauf hin, dass dies derzeit im Allgemeinen Frauen - sowohl mit als auch ohne Entgelt - sind; betrachtet es als selbstverständlich, dass es sich hier nicht um hauptsächlich für ein Geschlecht bestimmte Aufgaben handelt und dass der Meinung, sie seien Aufgabe von Frauen, tatkräftig entgegengetreten werden muss;

23. acht het noodzakelijk dat er ondersteuningsmaatregelen komen die ertoe bijdragen dat gehandicapte mensen en hun gezinnen een normaal leven kunnen leiden onder soortgelijke omstandigheden als niet-gehandicapten en hun gezinnen, alsmede ondersteuningsmaatregelen voor degenen – meestal verwanten – die de economische en sociale verantwoordelijkheid dragen voor gehandicapte personen, een taak waaraan zij zich vaak volledig moeten wijden, zodat zij een geïsoleerd leven leiden, en waarbij zij vaak ondersteuning op verschillende niveaus nodig hebben; merkt op dat, zoals de zaken er nu voor staan, vrouwen betaald en onbetaald het grootste deel van deze verantwoordelijkheid dragen; acht het vanzelfsprekend dat deze taak niet primair voor een van beide seksen is bestemd en meent dat de visie dat deze verantwoordelijkheid vrouwen toekomt actief moet worden bestreden;
23. hält es für notwendig, dass Maßnahmen zur Unterstützung ergriffen werden, so dass sowohl Menschen mit Behinderungen und ihre Angehörigen als auch Menschen ohne Behinderungen und ihre Angehörigen ein normales Leben unter gleichen Voraussetzungen führen können, sowie Maßnahmen zur Unterstützung der Personen – häufig Angehörige – , die Menschen mit Behinderungen in wirtschaftlicher und sozialer Hinsicht zu versorgen haben, was von ihnen oftmals einen uneingeschränkten Einsatz mit der Folge des Isoliertseins und eines Bedürfnisses nach Unterstützung auf vielen Ebenen erfordert; weist darauf hin, dass dies derzeit im Allgemeinen Frauen – sowohl mit als auch ohne Entgelt – sind; betrachtet es als selbstverständlich, dass es sich hier nicht um hauptsächlich für ein Geschlecht bestimmte Aufgaben handelt und dass der Meinung, sie seien Aufgabe von Frauen, tatkräftig entgegengetreten werden muss;

35. is van oordeel dat een overstap dient gemaakt van het idee van een "welzijnsstaat", waar de primaire verantwoordelijkheid voor het welzijn bij de overheid ligt, naar een "welzijnssamenleving", waar alle betrokkenen erkennen dat ze verantwoordelijkheid dragen voor elkaars welzijn, en dat deze verantwoordelijkheden elkaar kunnen versterken;
35. ist der Auffassung, dass es notwendig ist, sich über das Konzept des "Wohlfahrtsstaats" hinaus, bei dem die Verantwortung für das Wohlergehen in erster Linie beim Staat liegt, zu einer "Wohlfahrtsgesellschaft" weiterzuentwickeln, in der alle Beteiligten anerkennen, dass sie auch gegenseitige Verantwortung für einander haben und diese Verantwortung eine gegenseitige Stärkung bedeuten kann;

Het gezag wordt geacht gezamenlijk te worden uitgeoefend als een van de personen die, ingevolge een beslissing of van rechtswege, de ouderlijke verantwoordelijkheid dragen, de verblijfplaats van het kind niet kan bepalen zonder de instemming van een andere persoon die de ouderlijke verantwoordelijkheid draagt.
Von einer gemeinsamen Ausübung des Sorgerechts ist auszugehen, wenn einer der Träger der elterlichen Verantwortung aufgrund einer Entscheidung oder kraft Gesetzes nicht ohne die Zustimmung des anderen Trägers der elterlichen Verantwortung über den Aufenthaltsort des Kindes bestimmen kann.

Elke persoon die de ouderlijke verantwoordelijkheid draagt, beschikt over dezelfde mogelijkheid. Zouden alle personen die de ouderlijke verantwoordelijkheid dragen, uitdrukkelijk in de nieuwe feitelijke situatie berusten, dan zou er vanzelfsprekend niet langer sprake zijn van ontvoering van een kind en zou de centrale autoriteit niet verplicht zijn zich ter verkrijging van een eindbeslissing tot de rechterlijke instanties te wenden.
Stimmen alle Träger der elterlichen Verantwortung dem neuen Lebensmittelpunkt des Kindes ausdrücklich zu, liegt selbstverständlich keine Kindesentführung mehr vor und die zentrale Behörde wäre nicht mehr verpflichtet, bei Gericht eine abschließende Entscheidung in dieser Sache zu beantragen.

De voorwaarden waaraan moet zijn voldaan opdat er sprake zou zijn van een voortgezette bevoegdheid van de rechterlijke instanties van de lidstaat van de vorige verblijfplaats van het kind die reeds een beslissing betreffende de ouderlijke verantwoordelijkheid hebben gegeven, zijn dat het kind slechts recentelijk naar zijn of haar nieuwe verblijfplaats is verhuisd, terwijl een van de personen die de ouderlijke verantwoordelijkheid dragen, zijn of haar verblijfplaats in de lidstaat van de vorige verblijfplaats van het kind behoudt.
Voraussetzung für die fortbestehende Zuständigkeit der Gerichte, die bereits im Mitgliedstaats des früheren Aufenthalts eine Entscheidung über die elterliche Verantwortung erlassen haben, ist, dass das Kind seinen neuen Aufenthalt erst vor kurzem begründet hat und ein Träger der elterlichen Verantwortung im Mitgliedstaat des früheren Aufenthalts des Kindes wohnen bleibt.