Om die reden wijdt het initiële voorstel, na het toepassingsgebied
van de richtlijn te hebben vastgesteld (titel I), zich aan het definiëren van de categorieën van betrokken autoriteiten die bevoegd zijn om betalingsdiensten te leveren aan het publiek,
door het instellen, naast de kredietinstellingen, van een nieuwe categorie dienstverleners, de betalingsinstellingen (ti
tel II), waarbij de vereisten van transparantie en informatiev
...[+++]oorziening gepreciseerd worden (titel III) en door de rechten en verplichtingen van gebruikers en betalingsdienstverleners te bevestigen (titel IV).
Demnach wird in dem ursprünglichen Vorschlag zunächst der Anwendungsbereich der Richtlinie festgelegt (Titel I), anschließend werden die Kategorien von Wirtschaftsteilnehmern definiert, die befugt sein sollen, öffentliche Zahlungsdienste anzubieten, wozu neben den Kreditinstituten als neue Dienstleistungskategorie die Zahlungsinstitute eingeführt werden (Titel II), wobei ferner auch die Anforderungen in Bezug auf Transparenz und Unterrichtung erläutert (Titel III) und schließlich die Rechte und Pflichten der Zahlungsdienstleister und Zahlungsdienstnutzer verdeutlicht werden (Titel IV).