Vertaling van "veroordeeld de schade " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

dreigende ernstige schade (1) | werkelijke dreiging van ernstige schade (2)
tatsächliche Gefahr

schade aan gebouwen rapporteren | rapport uitbrengen van schade aan gebouwen | verslag doen van schade aan gebouwen
über Gebäudeschäden berichten

regelen van schade | schade afmaken | schade afwikkelen
Schaden abmachen | Schaden abwickeln | Schaden regeln

veroordeelde
Verurteilter

ter beschikking gestelde veroordeelde
überantworteter Verurteilter

vroeger zwaar veroordeelde
Vorbestrafter

schade berekenen | schade inschatten
Schäden einschätzen

schade aan akkers | schade aan akkers/velden
Flurschaden

schade aan dieren | schade aan dieren/de fauna
Schaden durch Tiere

ladingen beperken om schade te voorkomen | vrachten beperken om schade te voorkomen
Beladung verringern, um Schäden vorzubeugen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij zijn arresten nrs. 85/2014, 105/2009, 117/2009 en 159/2009 heeft het Hof geantwoord op prejudiciële vragen in verband met de hoofdelijke gehoudenheid ten laste van de mededaders of medeplichtigen die zijn veroordeeld voor feiten van belastingontduiking, waarbij het heeft geoordeeld dat die hoofdelijkheid « dient ter compensatie van de schade die voor de Schatkist is ontstaan door de fout waaraan de mededaders en medeplichtigen deelachtig zijn ».
In seinen Entscheiden Nrn. 85/2014, 105/2009, 117/2009 und 159/2009 hat der Gerichtshof auf Vorabentscheidungsfragen im Zusammenhang mit der gesamtschuldnerischen Verpflichtung zu Lasten von wegen Steuerhinterziehung verurteilten Mittätern oder Komplizen geantwortet, wobei er geurteilt hat, dass diese Gesamtschuldnerschaft « zur Wiedergutmachung des Schadens [dient], der der Staatskasse entstanden ist durch den Fehler, an dem sich die Mittäter und Komplizen beteiligt haben ».

Hoewel de minderjarigen krachtens de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade (hierna : Jeugdbeschermingswet) in beginsel schuldonbekwaam zijn en aldus niet kunnen worden veroordeeld, kunnen zij, krachtens die wet, « een als misdrijf omschreven feit » plegen en om die reden het voorwerp uitmaken van maatregelen die in die wet worden omschreven en die door de Jeugdrechtbank worden opgelegd.
Obwohl die Minderjährigen aufgrund des Gesetzes vom 8. April 1965 über den Jugendschutz, die Betreuung Minderjähriger, die eine als Straftat qualifizierte Tat begangen haben, und die Wiedergutmachung des durch diese Tat verursachten Schadens (nachstehend: Jugendschutzgesetz) grundsätzlich schuldunfähig sind und daher nicht verurteilt werden können, können sie aufgrund dieses Gesetzes, « eine als Straftat qualifizierte Tat » begehen und aus diesem Grund Gegenstand von Maßnahmen sein, die in diesem Gesetz beschrieben sind und die durch das Jugendgericht auferlegt werden.

Die wetsbepaling zou een verschil in behandeling instellen tussen twee categorieën van schuldeisers die, na uitvoerend beslag op roerend goed te hebben gelegd, naar aanleiding van verzet van de beslagen schuldenaar bij verstek ertoe worden veroordeeld de schade te vergoeden die die schuldenaar heeft geleden wegens het onrechtmatig geachte karakter van dat beslag : enerzijds, diegenen die een goed in beslag hebben genomen dat toebehoort aan een publiekrechtelijke rechtspersoon en waarop artikel 1412bis, § 2, van het Gerechtelijk Wetboek van toepassing is, omdat zij van mening zijn dat dat goed voor die rechtspersoon kennelijk niet nuttig is voor de uitoefening van zijn taak of voor de continuïteit van de openbare dienst, en, anderzijds, diegenen die een goed in beslag hebben genomen dat niet toebehoort aan een publiekrechtelijke rechtspersoon.
Diese Gesetzesbestimmung führe zu einem Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien von Gläubigern, die nach der Durchführung einer Mobiliarvollstreckungspfändung infolge des Einspruchs des gepfändeten Schuldners in Abwesenheit dazu verurteilt würden, den Schaden wiedergutzumachen, den dieser Schuldner wegen der als unrechtmässig erachteten Beschaffenheit dieser Pfändung erlitten hätte: einerseits diejenigen, die ein Gut gepfändet hätten, das einer juristischen Person des öffentlichen Rechts gehöre und auf das Artikel 1412bis § 2 des Gerichtsgesetzbuches anwendbar sei, da sie der Meinung seien, dass dieses Gut für diese juristische Person der Ausübung ihres Auftrags oder der Kontinuität des öffentlichen Dienstes offensichtlich nicht dienlich sei, und andererseits diejenigen, die ein Gut gepfändet hätten, das nicht einer juristischen Person des öffentlichen Rechts gehöre.

« Schendt artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die interpretatie dat, wanneer de schade zowel is veroorzaakt door de schuld van een derde als door die van het slachtoffer, die derde (of de burgerlijk aansprakelijke) niet kan worden veroordeeld tot de integrale vergoeding van de schade die de naasten van het slachtoffer door weerkaatsing lijden, daar het recht op de vergoeding van die schade is aangetast door de persoonlijke aansprakelijkheid van het slachtoffer en de naasten van het slachtoffer dus geen recht hebben op de integrale vergoeding van hun schade, terwijl de derde gehouden is tot de integrale vergoeding van de eigen schade die de benadeelde personen lijden, ongeacht of zij al dan niet naasten van het slachtoffer zijn, zodat die benadeelde personen recht hebben op de vergoeding van hun volledige schade ?
« Verstößt Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, dahingehend ausgelegt, dass in dem Fall, dass der Schaden sowohl durch Verschulden eines Dritten als durch Verschulden des Opfers entstanden ist, dieser Dritte (oder der zivilrechtlich Haftende) nicht zur vollständigen Wiedergutmachung des von den Angehörigen des Opfers erlittenen Auswirkungsschadens verurteilt werden kann, wobei der Anspruch auf Wiedergutmachung dieses Schadens durch die persönliche Haftung des Opfers beeinträchtigt wird und die Angehörigen des Opfers somit nicht die vollständige Wiedergutmachung ihres Schadens beanspruchen können, während der Dritte zur vollständigen Wiedergutmachung des eigenen Schadens der Geschädigten gehalten ist, ungeachtet dessen, ob sie Angehörige des Opfers sind oder nicht, wobei diese Geschädigten somit die vollständige Wiedergutmachung ihres Schadens beanspruchen können?

Hieraan moet worden toegevoegd dat het onderhavige geschil, voor zover het ontvankelijk is, geen geschil van geldelijke aard is in de zin van artikel 91, lid 1, van het Statuut en dat het Gerecht in casu derhalve niet over volledige rechtsmacht beschikt, waardoor het niet kan onderzoeken of de verwerende partij ambtshalve moet worden veroordeeld tot betaling van een vergoeding voor de schade die door haar fout is ontstaan (zie in die zin arrest Hof van 20 mei 2010, Gogos/Commissie, C-583/08 P, punt 44).
Hinzuzufügen ist, dass der vorliegende Rechtsstreit, soweit er zulässig ist, keine Streitsache vermögensrechtlicher Art im Sinne von Art. 91 Abs. 1 des Statuts ist und das Gericht im vorliegenden Fall demnach keine Befugnis zu unbeschränkter Ermessensnachprüfung hat, weshalb es nicht prüfen kann, ob die beklagte Partei von Amts wegen zur Zahlung einer Entschädigung für den durch ihren Amtsfehler entstandenen Schaden zu verurteilen ist (vgl. in diesem Sinne Urteil des Gerichtshofs vom 20. Mai 2010, Gogos/Kommission, C-583/08 P, Randnr. 44).

Beslissing: Het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie (Eerste kamer) van 9 december 2008, Q/Commissie (F-52/05, JurAmbt. blz. I-A-1-409 en II-A-1-2235), wordt vernietigd, voor zover de Commissie in punt 2 van het dictum wordt veroordeeld tot betaling aan Q van een vergoeding van 500 EUR en van het bedrag van 15 000 EUR, voor zover dit bedrag strekt tot vergoeding van de immateriële schade die Q heeft geleden als gevolg van een vermeende vertraging bij de instelling van het administratief onderzoek, en voor zover met het oog op de afwijzing, in punt 3 van het dictum, van de overige vorderingen van het beroep in eerste aanleg in de punten 147 tot en met 189 van de rechtsoverwegingen uitspraak wordt gedaan over „[Q’s] op psychisch geweld gebaseerde grief”, en in punt 230 van de rechtsoverwegingen wordt beslist dat geen uitspraak behoeft te worden gedaan over de vordering tot nietigverklaring van haar loopbaanontwikkelingsrapporten over de periode van 1 januari tot en met 31 oktober respectievelijk 1 november tot en met 31 december 2003.
Entscheidung: Das Urteil des Gerichts für den öffentlichen Dienst der Europäischen Union (Erste Kammer) vom 9. Dezember 2008, Q/Kommission (F-52/05, Slg. ÖD 2008, I-A-1-409 und II-A-1-2235), wird aufgehoben, soweit in Nr. 2 des Tenors die Kommission verurteilt wird, an Q Schadensersatz in Höhe von 500 Euro sowie einen Betrag von 15 000 Euro zum Ausgleich des immateriellen Schadens zu zahlen, der Q aufgrund einer geltend gemachten Verspätung bei der Einleitung der Verwaltungsuntersuchung entstanden ist, und soweit in den Randnrn. 147 bis 189 der Urteilsgründe über „den Mobbingvorwurf von [Q]“ entschieden und in Randnr. 230 der Urteilsgründe festgestellt wird, dass über den Antrag auf Aufhebung der Beurteilungen ihrer beruflichen Entwicklung für die Zeit vom 1. Januar bis 31. Oktober und vom 1. November bis 31. Dezember 2003 nicht mehr entschieden zu werden brauche, und die Klage deshalb in Nr. 3 des Tenors im Übrigen abgewiesen wird.

De verwijzende rechter stelt aan het Hof de vraag of « de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat zij het mogelijk zouden maken dat het orgaan van een rechtspersoon persoonlijk ertoe wordt veroordeeld de schade te herstellen die voortvloeit uit een door dat orgaan begane strafrechtelijke fout terwijl het, rekening houdend met de toenmalige feitelijke elementen waarvan het kennis had, te goeder trouw heeft geloofd dat het geen misdrijf beging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet [schenden] in zoverre, op grond van diezelfde bepalingen, het orgaan van een rechtspersoon niet persoonlijk kan worden veroordeeld tot het herstel van de schade die werd berokkend ten gevolge van een niet als strafrechtelijk gekwalificeerde, burgerrechtelijke fout die het in die hoedanigheid zou hebben begaan ».
Der vorlegende Richter fragt den Hof, ob « die Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches, dahingehend ausgelegt, dass sie es ermöglichen würden, dass das Organ einer juristischen Person persönlich dazu verurteilt wird, den Schaden wiedergutzumachen, der aus einem von diesem Organ begangenen strafrechtlichen Fehler folgt, während es unter Berücksichtigung der damaligen faktischen Gegebenheiten, von denen es in Kenntnis war, gutgläubig geglaubt hat, es beginge keine Straftat, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung [verstossen], insofern das Organ einer juristischen Person aufgrund derselben Bestimmungen nicht persönlich zur Wiedergutmachung des Schadens infolge eines nicht als strafrechtlich qualifizierten zivilrechtlichen Fehlers, den es in dieser Eigenschaft begangen hätte, verurteilt werden kann ».

« Schenden de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat zij het mogelijk zouden maken dat het orgaan van een rechtspersoon persoonlijk ertoe wordt veroordeeld de schade te herstellen die voortvloeit uit een door dat orgaan begane strafrechtelijke fout terwijl het, rekening houdend met de toenmalige feitelijke elementen waarvan het kennis had, te goeder trouw heeft geloofd dat het geen misdrijf beging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre, op grond van diezelfde bepalingen, het orgaan van een rechtspersoon niet persoonlijk kan worden veroordeeld tot het herstel van de schade die werd berokkend ten gevolge van een niet als strafrechtelijk gekwalificeerde, burgerrechtelijke fout die het in die hoedanigheid zou hebben begaan ?
« Verstossen die Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches, dahingehend ausgelegt, dass sie es ermöglichen würden, dass das Organ einer juristischen Person persönlich dazu verurteilt wird, den Schaden wiedergutzumachen, der aus einem von diesem Organ begangenen strafrechtlichen Fehler folgt, während es unter Berücksichtigung der damaligen faktischen Gegebenheiten, von denen es in Kenntnis war, gutgläubig geglaubt hat, es beginge keine Straftat, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern das Organ einer juristischen Person aufgrund derselben Bestimmungen nicht persönlich zur Wiedergutmachung des Schadens infolge eines nicht als strafrechtlich qualifizierten zivilrechtlichen Fehlers, den es in dieser Eigenschaft begangen hätte, verurteilt werden kann?

« Schenden de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat zij het mogelijk zouden maken dat het orgaan van een rechtspersoon persoonlijk ertoe wordt veroordeeld de schade te herstellen die voortvloeit uit een door dat orgaan begane strafrechtelijke fout terwijl het, rekening houdend met de toenmalige feitelijke elementen waarvan het kennis had, te goeder trouw heeft geloofd dat het geen misdrijf beging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre, op grond van diezelfde bepalingen, het orgaan van een rechtspersoon niet persoonlijk kan worden veroordeeld tot het herstel van de schade die werd berokkend ten gevolge van een niet als strafrechterlijk gekwalificeerde, burgerrechtelijke fout die het in die hoedanigheid zou hebben begaan ?
« Verstossen die Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches, dahingehend ausgelegt, dass sie es ermöglichen würden, dass das Organ einer juristischen Person persönlich dazu verurteilt wird, den Schaden wiedergutzumachen, der aus einem von diesem Organ begangenen strafrechtlichen Fehler folgt, während es unter Berücksichtigung der damaligen faktischen Gegebenheiten, von denen es in Kenntnis war, gutgläubig geglaubt hat, es beginge keine Straftat, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern das Organ einer juristischen Person aufgrund derselben Bestimmungen nicht persönlich zur Wiedergutmachung des Schadens infolge eines nicht als strafrechtlich qualifizierten zivilrechtlichen Fehlers, den es in dieser Eigenschaft begangen hätte, verurteilt werden kann?

In Frankrijk kan de rechter overeenkomstig artikel 132-60 van het strafwetboek de uitspraak over de strafmaat verdagen wanneer blijkt dat het reclasseringsproces van de veroordeelde bijna voltooid is, dat de toegebrachte schade bijna hersteld is en dat de uit het strafbaar feit voortvloeiende verstoringen ophouden te bestaan.
In Frankreich kann das Gericht gemäß Artikel 132-60 Strafgesetzbuch die Strafverkündung aufschieben, wenn offenkundig ist, dass die Wiedereingliederung des Schuldigen in die Gesellschaft und die Wiedergutmachung des Schadens gelingen werden und die durch die Straftat verursachte Störung abgestellt wird.