Vertaling van "vervolgens een beroep " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

beroepsprocedure (EU) [ beroep bij het Hof van justitie | klacht inzake communautaire geschillen ]
Klage in EU-Streitsachen [ Klage beim Gerichtshof Gewässer der Europäischen Union | Klage in EG-Streitsachen | Klage vor dem Gerichtshof ]

Kamer van Beroep | kamer van beroep van het BHIM | kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) | kamer van beroep van het OHIM | KvB BHIM [Abbr.]
Beschwerdekammer | Beschwerdekammer des Harmonisierungsamtes für den Binnenmarkt (Marken, Muster und Modelle) | HABM-Beschwerdekammer

aanlegger in beroep | eiser in hoger beroep
Berufungskläger

hoger beroep aantekenen | hoger beroep instellen
Berufung einlegen

gerecht in hoger beroep | rechter in hoger beroep
Berufungsgericht | Berufungsrichter

beroep op het recht van voorrang | beroep op het voorrangsrecht | beroep op voorrang
Inanspruchnahme der Priorität | Inanspruchnahme des Prioritätsrechts

beroep aantekenen bij een nationale rechtelijke instantie | beroep op de rechter | gerechtelijk beroep
gerichtlicher Rechtsbehelf | Rechtsbehelf

beroep in de gezondheidszorg [ arts ]
medizinischer Beruf

paramedisch beroep [ fysiotherapeut | kinesitherapeut | opticien | paramedisch personeel | prothesist | tandtechnicus ]
nicht ärztlicher Heilberuf [ ärztliche Hilfsperson | Krankengymnast | Krankenschwester | medizinischer Assistenzberuf | medizinisches Hilfspersonal | Optiker | Physiotherapeut | Prothesist | Zahntechniker ]

vervolgen
verfolgen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

« Schendt artikel 159bis van het WWROSP de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in voorkomend geval in samenhang gelezen met de artikelen 6.1 en 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol van 20 maart 1952 bij dat Verdrag, in zoverre het iedere persoon die een regularisatievergunning wenst aan te vragen, daadwerkelijk de mogelijkheid ontzegt die aan te vragen en vervolgens een beroep in te stellen voor de Waalse Regering en vervolgens voor de Raad van State, zodra een proces-verbaal is opgesteld waarin het bestaan van een stedenbouwkundig misdrijf is vastgesteld, in die zin dat het een dergelijke aanvraag onontvankelijk maakt wanneer geen schikking is voorgesteld, zolang geen in kracht van gewijsde getreden vonnis bedoeld in artikel 155, § 2, van het WWROSP is uitgesproken, terwijl, indien geen dergelijk proces-verbaal is opgesteld, eenzelfde regularisatieaanvraag die is ingediend door een persoon die zich bevindt in een volkomen vergelijkbare strafbare situatie, ontvankelijk is en ten gronde zal worden onderzocht, waarbij die persoon echter een beroep voor de Waalse Regering zal kunnen indienen en vervolgens, in voorkomend geval, voor de Raad van State ?
« Verstößt Artikel 159bis des WGBRSE gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit den Artikeln 6 Absatz 1 und 13 der Europäischen Menschrechtskonvention und Artikel 1 des Zusatzprotokolls vom 20. März 1952 zu dieser Konvention, indem er jeder Person, die eine Regularisierungsgenehmigung beantragen möchte, tatsächlich die Möglichkeit entzieht, diese zu beantragen und anschließend Beschwerde bei der Wallonischen Regierung und danach beim Staatsrat einzulegen, sobald ein Protokoll zur Feststellung des Vorhandenseins eines städtebaulichen Verstoßes erstellt worden ist, in dem Sinne, dass er einen solchen Antrag in Ermangelung eines Vergleichsvorschlags unzulässig macht, solange keine formell rechtskräftige Entscheidung gemäß Artikel 155 § 2 des WGBRSE vorliegt, während bei Nichterstellung eines solchen Protokolls der gleiche Regularisierungsantrag, der von einer Person gestellt wird, die sich in einer vollkommen ähnlichen strafbaren Situation befindet, zulässig ist und zur Sache untersucht werden wird, wobei diese Person Beschwerde bei der Wallonischen Regierung und danach gegebenenfalls beim Staatsrat wird einlegen können?

Alleen aan de personen die tot de tweede categorie behoren zouden, door de in het geding zijnde bepaling, het recht om een beslissing van het gemeentecollege te verkrijgen over de gegrondheid van hun vergunningsaanvraag, het recht om vervolgens een beroep in te stellen bij de Waalse Regering tegen de beslissing van het gemeentecollege, en het recht om een beroep in te stellen bij de Raad van State tegen het gewestelijk besluit, worden ontzegd.
Nur den zur zweiten Kategorie gehörenden Personen werde durch die fragliche Bestimmung das Recht entzogen, eine Entscheidung des Gemeindekollegiums über die Begründetheit ihres Genehmigungsantrags zu erhalten, das Recht, anschließend bei der Wallonischen Regierung eine Beschwerde gegen die Entscheidung des Gemeindekollegiums einzureichen, und das Recht, eine Beschwerde bei dem Staatsrat gegen den regionalen Erlass einzureichen.

Zoals ingevoegd bij artikel 16 van de wet van 19 december 1990, vervolgens vervangen bij artikel 180 van de wet van 25 januari 1999 en gewijzigd bij artikel 57 van de wet van 10 augustus 2001, bepaalt artikel 54ter, § 3, van het koninklijk besluit nr. 78 : « In afwijking van artikel 24, § 1, mogen personen die niet voldoen aan de in artikel 24, § 2, tweede lid, gestelde kwalificatievoorwaarden maar die, op het moment waarop de lijst van de prestaties of de lijst van de handelingen in verband met het paramedisch beroep waartoe zij behoren gepubliceerd wordt, sinds minstens drie jaar deze prestaties of handelingen hebben uitgevoerd, dezelfde werkzaamheden blijven verrichten onder dezelfde voorwaarden als de beoefenaars van de paramedische beroepen die zulke prestatie [s] of handelingen uitvoeren.
Eingefügt durch Artikel 16 des Gesetzes vom 19. Dezember 1990, anschließend ersetzt durch Artikel 180 des Gesetzes vom 25. Januar 1999 und abgeändert durch Artikel 57 des Gesetzes vom 10. August 2001, bestimmt Artikel 54ter § 3 des königlichen Erlasses Nr. 78: « In Abweichung von Artikel 24 § 1 dürfen Personen, die die in Artikel 24 § 2 Absatz 2 gestellten Befähigungsbedingungen nicht erfüllen, am Tag der Veröffentlichung der Liste der Leistungen oder der Liste der fachlichen Handlungen des auf sie zutreffenden Heilhilfsberufs solche Leistungen beziehungsweise Handlungen aber mindestens drei Jahre lang erbracht beziehungsweise verrichtet haben, weiterhin dieselben Tätigkeiten unter denselben Bedingungen ausüben wie die Fachkräfte der Heilhilfsberufe, die diese Leistungen erbringen beziehungsweise diese Handlungen verrichten.

De wet van 25 januari 1999 heeft vervolgens, in artikel 24 van het koninklijk besluit nr. 78, een vereiste ingevoerd van een erkenning die door de minister van Volksgezondheid wordt verleend om prestaties of handelingen te mogen verrichten die onder een paramedisch beroep ressorteren : « De adviezen hieromtrent dienen gegeven te worden door de provinciale geneeskundige commissies die zullen nagaan of de voorgelegde opleiding en titels wel conform zijn.
Durch das Gesetz vom 25. Januar 1999 wurde sodann in Artikel 24 des königlichen Erlasses Nr. 78 ein Erfordernis der durch den für Volksgesundheit zuständigen Minister erteilten Zulassung eingefügt, um Leistungen oder Handlungen verrichten zu dürfen, die zu einem Heilhilfsberuf gehören: « Die entsprechenden Stellungnahmen werden erteilt durch die medizinischen Kommissionen, nachdem geprüft wurde, ob die Ausbildung und vorgelegten Titel konform sind.

In aanmerking nemend dat Freixenet niet onkundig kon zijn van deze idee, heeft het Gerecht geoordeeld dat zij dus zeer wel in staat was geweest om de idee te weerleggen waarvan de onderzoeker en vervolgens de eerste kamer van beroep van het BHIM zijn uitgegaan om vast te stellen dat de merken waarvan inschrijving werd verzocht onderscheidend vermogen misten en dus had kunnen betogen dat niet het etiket maar de verpakking van de mousserende wijn gewoonlijk door de betrokken consument in aanmerking werd genomen bij de keuze voor dit product.
Das Gericht war der Ansicht, dass dieser Gedanke Freixenet nicht habe unbekannt sein können, und befand daher, dass Freixenet ohne Weiteres dazu in der Lage gewesen sei, diesen zunächst vom Prüfer und dann von der Ersten Beschwerdekammer des HABM hervorgehobenen Gedanken zurückzuweisen, um die Unterscheidungskraft ihrer Anmeldemarken darzutun und dementsprechend geltend zu machen, dass es nicht das Etikett, sondern die Aufmachung eines Schaumweins sei, die der Verbraucher bei der Auswahl dieses Produkts gewöhnlich beachte.

12 In antwoord op het argument van verzoeksters dat de vertraging bij de regelmatige instelling van hun beroep als gevolg van het verzuim van de Commissie om hun in het litigieuze besluit mee te delen hoe zij zich voor de gemeenschapsrechter dienden te laten vertegenwoordigen, een verschoonbare dwaling vormde, waardoor hun geen beroepstermijnen konden worden tegengeworpen, heeft het Gerecht er vervolgens aan herinnerd dat het begrip verschoonbare dwaling in het geval van beroepstermijnen volgens vaste rechtspraak eng moest worden uitgelegd.
12 Soweit die Rechtsmittelführer geltend machten, dass die Verspätung, zu der es bei der ordnungsgemäßen Erhebung ihrer Klage gekommen sei und die darauf zurückzuführen sei, dass die Kommission sie in der angefochtenen Entscheidung nicht über die Vertretungsmodalitäten vor den Gemeinschaftsgerichten belehrt habe, einen entschuldbaren Irrtum darstelle, aufgrund dessen ihnen die Klagefrist nicht entgegengehalten werden könne, hat das Gericht sodann daran erinnert, dass in Bezug auf Klagefristen der Begriff des entschuldbaren Irrtums nach ständiger Rechtsprechung eng auszulegen sei.

In deze beslissing heeft de kamer van beroep herinnerd aan artikel 4 van verordening nr. 40/94 en vervolgens geoordeeld dat, bij gebreke van gebruik, de loutere vorm van een waar slechts een teken kan vormen dat de waar naar herkomst onderscheidt, indien deze vorm kenmerken heeft die voldoende verschillen van de gebruikelijke vorm van de waar zodat een potentiële koper deze vorm in de eerste plaats opvat als een aanduiding van de herkomst van de waar en niet als een weergave van de waar zelf.
In dieser Entscheidung verwies die Beschwerdekammer auf Artikel 4 der Verordnung Nr. 40/94 und führte aus, mangels Benutzung müsse die bloße Form einer Ware, wenn sie als ein Herkunftszeichen für die Ware fungieren solle, Merkmale aufweisen, durch die sie sich hinreichend von der gewöhnlichen Form der Ware unterscheide, so dass ein potenzieller Käufer sie in erster Linie als Herkunftsangabe und nicht als Verkörperung der Ware selbst ansehe.

Anderzijds, gaan de maatregelen die zijn aangehaald als « correctief » op de bevoegdheid van de procureur-generaal bij het hof van beroep om de betrokken magistraat of ambtenaar niet te vervolgen, in tegen de door de wetgever nagestreefde doelstelling, hetzij omdat zij de ongepaste vordering van de burgerlijke partij niet kunnen voorkomen (de rechtstreekse dagvaarding voor het hof van beroep en het recht beroep in te stellen tegen de beslissing van de procureur-generaal om niet te vervolgen), hetzij omdat zij het beginsel van het voorrecht van rechtsmacht en de exclusieve bevoegdheid van het hof van beroep (de consignatieverplicht ing in geval van rechtstreekse dagvaarding voor de correctionele rechtbank) opnieuw in het geding brengen.
Andererseits widersprächen die Massnahmen, die als « Korrektiv » bezüglich der Befugnis des Generalprokurators beim Appellationshof bezeichnet würden, den betroffenen Magistraten oder Beamten nicht zu verfolgen, der durch den Gesetzgeber angestrebten Zielsetzung, entweder weil sie der unpassenden Klage der Zivilpartei nicht vorbeugen könnten (die direkte Ladung vor den Appellationshof und das Recht, die Entscheidung des Generalprokurators zur Nichtverfolgung anzufechten), oder weil sie den Grundsatz des Vorrechts der Gerichtsbarkeit und die exklusive Zuständigkeit des Appellationshofes (die Hinterlegungspflicht im Falle der direkten Ladung vor das Strafgericht) erneut beanstanden würden.

Artikel 479 van het Wetboek van Strafvordering schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet, in zoverre het aan de procureur-generaal bij het hof van beroep de beslissing voorbehoudt om al dan niet de magistraten te vervolgen wegens misdrijven die zij zouden kunnen hebben gepleegd en in zoverre het tot gevolg heeft dat de partij die zich benadeeld acht, niet wordt toegestaan de strafvordering op gang te brengen door zich burgerlijke partij te stellen of door rechtstreekse dagvaarding, of een beroep in te stellen tegen de beslissing om niet te vervolgen.
Artikel 479 des Strafprozessgesetzbuches verstösst nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er dem Generalprokurator beim Appellationshof die Entscheidung vorbehält, die Magistraten wegen der von ihnen möglicherweise begangenen Straftaten zu verfolgen oder nicht, und insofern er dazu führt, dass der sich für geschädigt haltenden Partei nicht gestattet wird, den Strafprozess in Gang zu bringen, entweder indem sie als Zivilpartei auftritt oder durch eine direkte Ladung, oder ein Rechtsmittel gegen die Entscheidung zur Nichtverfolgung einzulegen.