Traduction de «verwijzende rechter stelt het hof een vraag over een mogelijke discriminatie onder » (Néerlandais → Allemand) :

De verwijzende rechter stelt het Hof een vraag over een mogelijke discriminatie onder belastingplichtigen wanneer artikel 7, § 1, 2°, c), van het WIB 1992 wordt geïnterpreteerd in die zin dat het op identieke wijze van toepassing is op, enerzijds, de eigenaar die zijn goed verhuurt en ervan op de hoogte is dat de huurder het geheel of gedeeltelijk gebruikt of zal kunnen gebruiken voor zijn beroepsactiviteit en, anderzijds, de eigenaar die zijn goed verhuurt maar daarbij verbiedt het te gebruiken voor het uitoefenen van een beroepsactiviteit, of die zijn goed verhuurt zonder te weten dat er een activiteit (die bovendien strafbaar is) zou kunnen worden uitgeoefend door zijn huurder.
Der vorlegende Richter befragt den Hof nach einer etwaigen Diskriminierung zwischen Steuerpflichtigen, wenn Artikel 7 § 1 Nr. 2 Buchstabe c) des EStGB 1992 so ausgelegt werde, dass er auf identische Weise Anwendung finde auf einerseits Eigentümer, die ihr Gut vermieteten in vollkommener Kenntnis der Tatsache, dass der Mieter es ganz oder teilweise zur Ausübung seiner Berufstätigkeit nutzen wird beziehungsweise kann, und andererseits auf Eigentümer, die ihr Gut vermieteten, wobei sie dessen Nutzung zur Ausübung einer Berufstätigkeit untersagten, oder die ihr Gut in Unkenntnis dessen, dass ihr Mieter dort eine (überdies strafbare) Tätigkeit ausüben könnte, vermieteten.

De verwijzende rechter stelt het Hof een vraag over de bestaanbaarheid van de voormelde bepalingen met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij een verschil in behandeling tussen schuldeisers instellen naargelang zij een betalingsbevelprocedure inleiden in het Belgische recht of in het kader van de door de Europese Unie vastgestelde regels, waarbij de eerstgenoemden, luidens de in het geding zijnde bepalingen, ertoe zijn gehouden een geschrift over te leggen dat uitgaat van de schuldenaar, terwijl een dergelijke vereiste niet bestaat in de bij de verordening (EG) nr. 1896/2006 ingevoerde procedure.
Der vorlegende Richter befragt den Gerichtshof zur Vereinbarkeit der vorerwähnten Bestimmungen mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, insofern sie einen Behandlungsunterschied zwischen Gläubigern einführen würden, je nachdem, ob diese ein Mahnverfahren nach belgischem Recht oder im Rahmen der von der Europäischen Union festgelegten Regeln einleiten würden, wobei Erstere laut den fraglichen Bestimmungen dazu gehalten seien, ein vom Schuldner ausgehendes Schriftstück vorzulegen, während ein solches Erfordernis in dem durch die Verordnung (EG) Nr. 1896/2006 eingeführten Verfahren nicht existiere.

De verwijzende rechter stelt het Hof een vraag over de bestaanbaarheid van artikel 6 van het decreet van 27 november 1997 met de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet in zoverre het woonparkgebied zonder meer omzet in woongebied.
Der vorlegende Richter befragt den Gerichtshof zur Vereinbarkeit von Artikel 6 des Dekrets vom 27. November 1997 mit den Artikeln 10, 11 und 23 der Verfassung, insofern dadurch Wohnparkgebiete ganz einfach in Wohngebiete umgewandelt würden.

De verwijzende rechter stelt het Hof een vraag over de verenigbaarheid van artikel 3.2.5 van het in het geding zijnde decreet met het voormelde artikel 10 in zoverre niet zou zijn aangetoond dat een beroep op de impliciete bevoegdheden te dezen noodzakelijk is voor de uitoefening, door het Vlaamse Gewest, van zijn bevoegdheden.
Der vorlegende Richter stellt dem Gerichtshof eine Frage zur Vereinbarkeit von Artikel 3.2.5 des in Rede stehenden Dekrets mit dem vorerwähnten Artikel 10, insofern nicht nachgewiesen sei, dass eine Inanspruchnahme der impliziten Befugnisse in diesem Fall notwendig sei, damit die Flämische Region ihre Befugnisse ausüben könne.

Hij stelt het Hof een vraag over de mogelijke discriminatie onder werknemers of onder sociaal verzekerden, die uit de in het geding zijnde wet zou voortvloeien.
Er befragt den Gerichtshof zur etwaigen Diskriminierung zwischen Arbeitnehmern oder Sozialversicherten infolge des betreffenden Gesetzes.

Zoals hij heeft gedaan in de zaken die aanleiding hebben gegeven tot het arrest nr. 168/2016 van 22 december 2016, stelt de verwijzende rechter aan het Hof een vraag over de bestaanbaarheid van die bepaling met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 2 van het Strafwetboek, met artikel 15 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre zij de rechter bij wie de zaak na de inwerkingtreding van de wet van 9 maart 2014 aanhangig is gemaakt, ertoe verplicht om, bij een veroordeling van een recidiverende beklaagde tot een straf van verval van het recht tot het besturen van een motorvoertuig, wegens een overtreding die vóór de inwerkingtreding van die wet is begaan, het herstel in het recht tot sturen afhankelijk te maken van het slagen voor een theoretisch en een praktisch examen alsook voor een geneeskundig en een psychologisch onderzoek, aangezien het opleggen van die examens en onderzoeken de situatie van de beklaagde in feite verergert ten opzichte van de vroegere wetgeving.
Ebenso wie in den Rechtssachen, die zu dem Entscheid Nr. 168/2016 vom 22. Dezember 2016 geführt haben, befragt der vorlegende Richter den Gerichtshof zur Vereinbarkeit dieser Bestimmung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 2 des Strafgesetzbuches, Artikel 15 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte und Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern sie dem nach dem Inkrafttreten des Gesetzes vom 9. März 2014 befassten Richter dazu verpflichte, im Falle der Verurteilung eines im Wiederholungsfall Angeklagten zu einer Strafe der Entziehung der Erlaubnis zum Führen eines Motorfahrzeugs, wegen eines vor dem Inkrafttreten dieses Gesetzes begangenen Verstoßes, die Wiedererlangung der Fahrerlaubnis vom Bestehen einer theoretischen und praktischen Prüfung sowie einer ärztlichen und psychologischen Untersuchung abhängig zu machen, während die Auferlegung dieser Prüfungen und Untersuchungen die Situation des Angeklagten im Vergleich zur früheren Gesetzgebung faktisch verschlimmere.

Met het eerste onderdeel stelt de verwijzende rechter aan het Hof een vraag over de bestaanbaarheid van artikel 95 van de wet van 30 december 1992 met de artikelen 170 en 172 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en, in voorkomend geval, met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens alsook met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij dat Verdrag, in zoverre het de invordering van de bijzondere bijdrage toevertrouwt aan de socialeverzekeringskassen, onder het toezicht van de Minister die het sociaal statuut der zelfstandigen onder zijn bevoegdheid heeft, kassen die noch onder de activiteit, noch onder de bijzondere openbare opdrachten van de fiscale administraties vallen.
Im ersten Teil befragt der vorlegende Richter den Gerichtshof zur Vereinbarkeit von Artikel 95 des Gesetzes vom 30. Dezember 1992 mit den Artikeln 170 und 172 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit deren Artikeln 10 und 11 und gegebenenfalls mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention sowie mit Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zu dieser Konvention, insofern dadurch die Beitreibung des Sonderbeitrags den Sozialversicherungskassen unter der Aufsicht des für das Sozialstatut der Selbstständigen zuständigen Ministers anvertraut werde, wobei diese Kassen weder der Tätigkeit, noch den besonderen öffentlichen Aufgaben der Steuerverwaltungen unterstehen würden.

Hij stelt het Hof een vraag over de mogelijke discriminatie onder werknemers of onder sociaal verzekerden, die uit de in het geding zijnde wet zou voortvloeien.
Er befragt den Hof zur etwaigen Diskriminierung zwischen Arbeitnehmern oder Sozialversicherten infolge des betreffenden Gesetzes.

De verwijzende rechter stelt het Hof een vraag over een mogelijke discriminatie tussen Belgische kinderen wat het voordeel van de gewaarborgde gezinsbijslag betreft : de Belgische kinderen van wie de ouders vreemdeling zijn en niet zijn toegelaten noch gemachtigd in België te verblijven of zich er te vestigen, overeenkomstig de bepalingen van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, kunnen geen gewaarborgde gezinsbijslag genieten, terwijl de Belgische kinderen van wie de ouders Belg zijn of vreemdeling toegelaten of gemachtigd in België te verblijven of zich er te vestigen, die gezinsbijslag wel kunnen genieten.
Der vorlegende Richter befragt den Hof nach einer etwaigen Diskriminierung zwischen belgische Kindern hinsichtlich des Vorteils der garantierten Familienleistungen; die belgischen Kinder, deren Eltern Ausländer seien und denen es weder gestattet noch erlaubt sei, sich in Belgien aufzuhalten oder sich dort niederzulassen gemäss den Bestimmungen des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern, könnten die garantierten Familienleistungen nicht erhalten, während die belgischen Kinder, deren Eltern Belgier oder Ausländer, denen es gestattet oder erlaubt sei, sich in Belgien aufzuhalten oder sich dort niederzulassen, seien, sie erhalten könnten.

De verwijzende rechter stelt het Hof een vraag over een eventuele discriminatie, wat betreft het recht om het beroep waarin die bepaling voorziet voor de jeugdrechtbank in te stellen, tussen de houders van het recht om een rechtsvordering in te stellen die in de bepaling worden aangewezen en de personen die niet erin worden aangewezen, « meer bepaald de grootouders », en « meer algemeen de leefgenoten bedoeld in artikel 7, tweede lid, van [hetzelfde] decreet ».
Der verweisende Richter stellt dem Hof die Frage nach einer etwaigen Diskriminierung bezüglich des Rechts, das Jugendgericht mit der durch diese Bestimmung organisierten Klage zu befassen, zwischen den darin bestimmten Inhabern des Klageerhebungsrechts und den Personen, die nicht bestimmt sind, « insbesondere den Grosseltern » und « mehr im allgemeinen den in Artikel 7 Absatz 2 [desselben] Dekrets [.] erwähnten Vertrauten ».